Το περασμένο Σάββατο μια ομάδα νεαρών ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων αποφάσισε να παρελάσει υπερήφανα στο κέντρο της Ρόδου, θέλοντας να γιορτάσει το δικό της Pride. Δυστυχώς, όμως, τα επεισόδια δεν έλειψαν και εδώ, αφού ένα πλήθος με φασιστικές διαθέσεις προσπάθησε να διαλύσει την πορεία, εκτοξεύοντας απειλές, βρισιές και αυγά. 

Η ιδέα για τη διοργάνωση ενός pride στο νησί ξεκίνησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενώ πολύ γρήγορα άρχισε να διαδίδεται από στόμα σε στόμα. Κάπως έτσι το έμαθε και η Λυδία, που τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στη Ρόδο και που συμμετείχε στο πρώτο Pride της Ρόδου.

«Πήγα στην πλατεία Κύπρου, όπου ήταν το σημείο συνάντησης, γύρω στις 18.30. Στην πλατεία βρισκόντουσαν ήδη γύρω στα 50 άτομα της κοινότητας που κάθονταν οκλαδόν, συζητούσαν, γιόρταζαν το Pride», αναφέρει η Λυδία εξηγώντας, ωστόσο, πως μέσα σε λίγα λεπτά μια άλλη ομάδα ανήλικων -κυρίως- ατόμων έκανε την εμφάνισή της. «Ήρθαν ξαφνικά δύο περιπολικά και αρκετά ανήλικα άτομα που άρχισαν τους τραμπουκισμούς. Κάποια είχαν και τους γονείς μαζί τους».

Τόσο ο αριθμός και η στιγμή που εμφανίστηκαν στην πλατεία, όσο και η οργάνωσή τους μαρτυρούν ότι πρόκειται μάλλον για κάτι που προετοιμαζόταν να γίνει. Κάποιοι κρατούσαν σημαίες με συνθήματα που θύμιζαν αρκετά αυτά της Χρυσής Αυγής.

«Θυμάμαι έναν απ΄αυτούς να χαιρετά ναζιστικά», θυμάται η Λυδία. «Μιλάμε για ανήλικα κυρίως άτομα. Στην αρχή γελούσαν υποτιμητικά και να μας κορόιδευαν. Στη συνέχεια το πράγμα έγινε χειρότερο. Άρχιζαν να μας φτύνουν και να μας πετούν αυγά. Κάποιοι, μάλιστα, απείλησαν να κάψουν μια σημαία ουρανίου τόξου που είχε μια κοπέλα στην πλάτη της».

Την ίδια στιγμή μια άλλη ομάδα ανήλικων ατόμων προκαλούσε επεισόδια στην πορεία υπερηφάνειας στη Θεσσαλονίκη. Τόσο, όμως, το πλήθος που συμμετείχε στην πορεία όσο και οι αστυνομικές δυνάμεις την απομόνωσαν γρήγορα. Δυστυχώς, κάτι, τέτοιο δεν συνέβη στη Ρόδο.

«Κάποια στιγμή έγιναν περισσότεροι από εμάς», εξηγεί η Λυδία. «Και η αστυνομία δεν έκανε τίποτα. Καθόταν και έβλεπε με τη δικαιολογία όταν ήταν ανήλικοι και δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι. Θυμάμαι κάποιοι αστυνομικοί να γελούν κοροϊδευτικά ενώ κάποιοι άλλοι να συνομιλούν με τους γονείς των τραμπούκων, που βρίσκονταν εκεί».

Το περιστατικό αυτό – έπρεπε να υπομείνουν τις απειλές και τα χτυπήματα με αυγά – έκανε τα περισσότερα άτομα που συμμετείχαν στην πορεία να απομακρυνθούν από την πλατεία. «Έγιναν πολλοί περισσότεροι και αναγκαστήκαμε να φύγουμε», προσθέτει η Λυδία. «Ήταν ντροπή για το νησί όλο αυτό που συνέβη. Δεν το περίμενα».

 

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!