Vasilis Thanopoulos
«Είμαστε η πιο γκέι χρονιά όλων των εποχών!» λέει ένας πρώην μαθητής στα εγκαίνια του Twinkleberry.
Η συγκινητική ταινία μικρού μήκους, που χρηματοδοτείται από το Netflix, καταγράφει τη ζωή μιας «τάξης με περισσότερα από 30 queer άτομα» στο Tewkesbury της Βρετανίας.
Η σκηνοθέτις Daisy Ifama δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσο τυχερή ήταν, καθώς μεγάλωνε με μια τόσο μεγάλη και υποστηρικτική queer κοινότητα. Στην πραγματικότητα, «μεγάλωσε νομίζοντας ότι έτσι ήταν η ζωή για όλους».
«Οι μικρές πόλεις έχουν τόσο κακή φήμη, όχι όμως πάντα», δηλώνει στο PinkNews, μιλώντας για την άφθονη υποστήριξη που έλαβε ως queer άτομο από την τοπική κοινωνία.
Η δύναμη της φιλίας βρίσκεται στην καρδιά του Twinkleberry. Για την ταινία, η Ifama συνδύασε βίντεο που ηχογραφήθηκαν όταν ήταν στο σχολείο, μεταξύ 2005 και 2012, με πλάνα από το reunion της τάξης που μαζεύτηκε για να ξαναδεί παλιές αναμνήσεις, αφού όλοι είχαν φύγει από το Tewkesbury.
«Όλοι ήταν πολύ ενθουσιασμένοι για αυτό, πήραν άδεια από τη δουλειά για να κατέβουν [για τα γυρίσματα]», λέει η Ifama, προσθέτοντας: «Αγαπώ τους φίλους μου, είναι τα αστέρια της ζωής μου».
Τελικά, η ιστορία του Twinkleberry είναι χαρούμενη, αλλά με αρκετές δύσκολες στιγμές. Η ταινία δείχνει πώς, ενώ ήταν στο σχολείο, οι μαθητές συγκεντρώθηκαν και έγραψαν μια ισχυρή επιστολή στον τοπικό βουλευτή τους ζητώντας να νομιμοποιηθεί ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
«Ήταν απαίσιος», θυμάται η Ifama. «Ψήφισε κατά της ισότητας του γάμου [και] συνέχισε να ψηφίζει κατά των queer νομοσχεδίων».
Ωστόσο, σπεύδει να επισημάνει ότι οι απόψεις του ήταν σε αντίθεση με την πλειοψηφία της τοπικής κοινότητας στο Tewkesbury, η οποία είναι «πολύ στοργική».
Στο τέλος της ταινίας, η ομάδα φιλοξενεί την πρώτη παρέλαση υπερηφάνειας της πόλης, που γίνεται δεκτή με χαρά από την τοπική κοινωνία.
Η Ifama λέει ότι η ταινία γεννήθηκε από την επιθυμία «να βεβαιωθεί ότι αυτό το κεφάλαιο δεν θα χαθεί, [να τεκμηριώσει] τι έκαναν τα παιδιά πριν από 10 χρόνια, φτάνοντας μέχρι αυτό το σημείο [της αποδοχής] που βρισκόμαστε τώρα».
Ήθελε επίσης να ασχοληθεί με την «πολιτισμική αμνησία για την ομοφοβία στο Ηνωμένο Βασίλειο» και να απεικονίσει τον τρόπο με τον οποίο πλοηγήθηκαν νέοι queer άνθρωποι μεγαλώνοντας σε μια κοινωνία που δεν ήταν πάντα φιλόξενη.
«Υπάρχει αυτή η ιδέα ότι, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι αυτό το προοδευτικό μέρος [και] ήταν πάντα μια χαρά, σαν να μην υπήρχε ποτέ ομοφοβία».
Η Ifama ελπίζει, επίσης, ότι η σχετική ουτοπία του Twinkleberry θα δείξει στους ανθρώπους τι συμβαίνει όταν επιτρέπεται στα παιδιά να μεγαλώσουν σε μια στοργική και ανοιχτή κοινότητα.
«Υπάρχουν πολλές παρεξηγήσεις και μίσος για τα queer και τα τρανς άτομααυτή τη στιγμή», λέει. «Και ελπίζω απλώς να το παρακολουθήσουν οι άνθρωποι και να σκεφτούν: αυτό συμβαίνει όταν είσαι χαρούμενος και έχεις ανθρώπους που σε υποστηρίζουν. Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι αυτοί οι χώροι υπάρχουν για όλους».
Το Twinkleberry χρηματοδοτήθηκε από το Documentary Talent Fund του Netflix, μια πρωτοβουλία για την υποστήριξη νέων κινηματογραφιστών.
