Βρισκόμαστε στη Νέα Υόρκη του 1969. Το ημερολόγιο δείχνει 28 Ιουνίου, με τη θερμοκρασία να χτυπάει κόκκινο. Κάπου εκεί, σ΄ένα μικρό μπαράκι της μεγαλούπολης που φέρει το όνομα “Stonewall Inn”, πλήθος LGBT+ ατόμων περνούν την ώρα τους διασκεδάζοντας.
Ξαφνικά μια ομάδα αστυνομικών εισβάλλει στο χώρο και αρχίζει να επιδίδεται σε βιαιοπραγίες και λεκτικές παρενοχλήσεις, με τη δικαιολογία της παράνομης πώλησης οινοπνεύματος. Κάπως έτσι άρχισαν όλα.
Σε μια κοινωνία που μέχρι τότε κρυβόταν πίσω από το δάχτυλό της, το περιστατικό αυτό στάθηκε η αφορμή για κάτι μεγαλύτερο. Αν προσπαθήσει να αναζητήσει κανείς το «σημείο 0» της ιστορίας του θεσμού του Pride, μάλλον θα έπρεπε να το τοποθετήσει σε αυτό το μικρό μπαράκι. Η επίθεση στο Stonewall Inn καθώς και μια σειρά αντίστοιχων τέτοιων επιδρομών σε άλλα μαγαζιά, σε συνδυασμό με το γενικότερο κλίμα παρενόχλησης ενάντια στα LGBT άτομα, έκαναν τον κόσμο να επαναστατήσει.
Η συνέχεια της παραπάνω ιστορίας λίγο πολύ γνωστή. Ο κόσμος, ο οποίος βρισκόταν έξω από το μπαρ, άρχιζε να εξαγριώνεται από τα σκηνικά βίας και εξευτελισμού και να στρέφεται ενάντια στα αστυνομικά οχήματα. Πέτρες, μπουκάλια ακόμη και δοχεία απορριμμάτων εκτοξεύονταν προς το μέρος τους. Μετά από αυτό, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στην περιοχή, με αποτέλεσμα οι συγκρούσεις με την αστυνομία να συνεχιστούν και τις επόμενες μέρες.
Τον επόμενο μήνα οι gay ακτιβιστές κυκλοφόρησαν φυλλάδια, απαιτώντας μια μαζική «συγκέντρωση για την ομοφυλοφιλική απελευθέρωση». Η συμμαχία που σχηματίστηκε από τη συνεδρίαση υιοθέτησε την ονομασία «Gay Απελευθερωτικό Μέτωπο» (Gay Liberation Front). Ανάμεσα στις διεκδικήσεις της ήταν να σταματήσει η παρενόχληση από την αστυνομία, η προστασία στον εργασιακό χώρο, η ανάκληση των νόμων περί σοδομισμού και η θέσπιση νομοθεσίας κατά των διακρίσεων. Ακολουθούσαν και άλλα συλλαλητήρια διαμαρτυρίας και δημιουργήθηκαν οργανώσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και λεσβιών σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό θεωρήθηκε το πρώτο σύγχρονο gay κίνημα.
Τον επόμενο χρόνο πραγματοποιήθηκε η «πορεία για στο Stonewall», σε ανάμνηση του γεγονότος και συγχρόνως ως διαδήλωση διαμαρτυρίας κατά των διακρίσεων και της βίας που ασκήθηκαν στα LGBT άτομα της Νέας Υόρκης. Υπό τη στενή έννοια του όρου, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η πρώτη μορφή pride που υπήρξε ποτέ.
Στην 30η επέτειο των γεγονότων της Νέας Υόρκης, το 1999, το μπαρ Stonewall ανακηρύχθηκε Μνημείο Εθνικής Κληρονομιάς, ενώ στην 40η επέτειο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ανακήρυξε τον Ιούνιο μήνα υπερηφάνειας των LGBT+.
Η ιστορία του Stonewall μας διδάσκει, ότι οι Pride εκδηλώσεις έχουν τελικά έναν πανανθρώπινο χαρακτήρα. Απευθύνονται πρώτα από όλα στην κοινωνία. Σε μια κοινωνία, που ανεξάρτητα από το πόσο συμφωνεί ή διαφωνεί σε θέματα θεσμικού περιεχομένου ή από το πώς αντιλαμβάνεται την έννοια του διαφορετικού, εναντιώνεται. Εναντιώνεται σε οποιαδήποτε έκφραση βίας, περιθωριοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού.
Φεστιβάλ Υπερηφάνειας λοιπόν, γιατί πρώτα και πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι και είμαστε περήφανοι για αυτό.
