Κάθε χρόνο, στις 31 Μαρτίου, έχει καθιερωθεί η Διεθνής Ημέρα Τρανς Ορατότητας, ως ημέρα γιορτής για το κουράγιο που χρειάζεται να ζουν οι τρανς άνθρωποι ανοικτά τις ταυτότητές τους, στον μακρύ αγώνα για την ισότητα.
Τιμάται από το 2009, που για πρώτη φορά τη καθιέρωσε η τρανς ακτιβίστρια Rachel Crandall, ως ανταπόκριση στην έλλειψη αντίστοιχης ημέρας για την ορατότητα των τρανς ταυτοτήτων, και καθώς η μόνη ημέρα αφιερωμένη στους τρανς ανθρώπους ήταν η Διεθνής Ημέρα Τρανς Μνήμης, μία ημέρα που έχει ιδιαίτερα βαρύ φορτίο: την απόδοση τιμής στους τρανς ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους από εγκλήματα μίσους, ωστόσο δεν υπήρχε σχετική διεθνής ημέρα ως γιορτή της διαφορετικότητας και της ορατότητας για τις τρανς ταυτότητες.
Από την Marsha P. Johnson και τη Sylvia Rivera, έως τις σύγχρονες μορφές του τρανς κινήματος όπως ο Diego Sanchez, η Laverne Cox, η Janet Mock, αλλά και κάθε τρανς άνθρωπο που ενσωματώνει και μοιράζεται την τρανς εμπειρία ανοικτά και περήφανα, δίνοντας τον αγώνα κατά των διακρίσεων και χαράσσοντας η καθεμιά και καθένας το μονοπάτι που οδηγεί στην ισότητα και την αποδοχή, σε ένα ταξίδι που μοιάζει διαφορετικό για την καθεμιά και καθέναν, και δοθέντων της βίας και των διακρίσεων που έρχονται αντιμέτωποι οι τρανς άνθρωποι, η αποκάλυψη και η έκφραση της τρανς ταυτότητας για πολλούς ανθρώπους μπορεί να γίνει μία περίπλοκη και δύσκολη διαδικασία.
Είναι μία ημέρα που δίνεται έμφαση στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της τρανς κοινότητας αφενός, αφετέρου στην ορατότητα των τρανς ανθρώπων, και όπως σημειώνει η τρανς ακτιβίστρια Lavern Cox:
«Είναι επαναστατική για κάθε τρανς άνθρωπο, η επιλογή να είναι ορατός σε έναν κόσμο που δε μας θέλει να υπάρχουμε».
πηγή: transs.gr
