Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κλειτοριδεκτομής

09/02/2021
από
κλειτοριδεκτομή
κλειτοριδεκτομή

Η 6η Φεβρουαρίου έχει ορισθεί ως παγκόσμια ημέρα κατά της κλειτοριδεκτομής (FGM), προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί η διεθνής κοινότητα. Μια ημερομηνία που λειτουργεί ως υπενθύμιση, για το μαρτύριο που έχουν υποστεί, σύμφωνα με στοιχεία από τον ΟΗΕ, 200 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια, σε ποικίλες γωνιές του πλανήτη μας. Υπολογίζεται επίσης ότι, περίπου 4 εκατομμύρια κορίτσια βρίσκονται σε κίνδυνο.

Η πρακτική αυτή, εφαρμόζεται κυρίως, σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Επιπλέον, άτομα που κατοικούν σε κοινότητες μεταναστών και προέρχονται από τις προαναφερόμενες ηπείρους, υφίστανται κλειτοριδεκτομή, συνήθως κατά τη διάρκεια της περιόδου των διακοπών στη χώρα προέλευσης. Αξιοσημείωτος είναι και ο αριθμός νεαρών γυναικών που διεκδικούν μια θέση στον “δυτικό” κόσμο, υποβάλλοντας αίτηση ασύλου, ώστε να γλιτώσουν από τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων στον τόπο καταγωγής.

Warris Dirie

Σημαντική διάσταση στο κοινωνικό αυτό ζήτημα, δόθηκε χάρις στη Warris Dirie.

Η Σομαλή συγγραφέας, ακτιβίστρια και μοντέλο, βρήκε τη δύναμη και γνωστοποίησε βιώματα, προσωπικά της και όχι μόνο, μέσω των βιβλίων και των ομιλιών της.

Γεννημένη σε νομαδική οικογένεια, ακρωτηριάστηκε σε ηλικία πέντε ετών. Στα δεκατρία της, η οικογένειά της αποφάσισε να την ανταλλάξει με καμήλες και να την παντρέψει με έναν κτηνοτρόφο, αρκετά μεγαλύτερο ηλικιακά. Η Warris, διέσχισε ξυπόλητη την έρημο, καταφεύγοντας στο Mogadishu και μετέπειτα στην Αγγλία, όπου εργάστηκε αρχικά ως οικιακή βοηθός. Μετέπειτα, δούλεψε σε ταχυφαγείο, όπου την ανακάλυψε ο γνωστός φωτογράφος Terence Donovan και την εισήγαγε στον χώρο της μόδας. Η Warris, ανήκει στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της κλειτοριδεκτομής. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από το “Λουλούδι της ερήμου” το οποίο έχει μεταφερθεί και στη μεγάλη οθόνη:

“Τα γεννητικά μου όργανα κακοφόρμισαν και με έπιασε υψηλός πυρετός. Έχανα και ξανάβρισκα τις αισθήσεις μου(…)Πάνω από ένα μήνα τα πόδια μου ήταν δεμένα μαζί, ώστε να θεραπευτεί το τραύμα(…). Όταν μου αφαίρεσαν τους επιδέσμους που κρατούσαν ενωμένα τα πόδια μου κοιτάχτηκα για πρώτη φορά. Ανακάλυψα ένα κομμάτι δέρματος λείο εκτός από μια ουλή στη μέση σαν φερμουάρ. Κι αυτό το φερμουάρ ήταν αμετάκλητα κλειστό(…). Παρ’ολο που υπέφερα εξαιτίας της κλειτοριδεκτομής μου είχα σταθεί τυχερή. Τα πράγματα μπορεί να είχαν πάει πολύ χειρότερα. όπως συνέβαινε σε άλλα κορίτσια(…). Πολλά είχαν πεθάνει από ακατάσχετη αιμορραγία, από το σοκ, τη μόλυνση ή από τέτανο. Αν σκεφτεί κανείς πώς γίνεται η επέμβαση αυτό δεν είναι άξιο απορίας. Άξιο απορίας είναι ότι μερικές από εμάς επιβιώνουν(…).”

Μια Σουδανή γυναίκα καταθέτει το δικό της βίωμα

Φώναξα για βοήθεια και προσπάθησα να ελευθερωθώ, αλλά δεν ήμουν δυνατή. Με συγκράτησαν και κάλυψαν το στόμα μου, έτσι δε μπορούσα να ουρλιάξω. Ήθελα να πεθάνω.”

Υπάρχουν, επίσης, ιδιαίτερα αξιόλογα ντοκιμαντέρ σχετικά με το ζήτημα, τα οποία είναι διαθέσιμα στο Youtube με ελληνικούς υπότιτλους και εμπεριέχουν απόψεις και μαρτυρίες των εμπλεκόμενων υποκειμένων. Αρχικά, το “Excision” της ActionAid Hellas και της Indigo View Productions. Γυρισμένο στην Κένυα το 2013, στην περιοχή της φυλής των Ποκότ. Το δεύτερο ντοκιμαντέρ είναι το “Bref”, της Χριστίνας Πιτούλη. Με τίτλο εμπνευσμένο από την αντίστοιχη λέξη της γαλλική αργκό, που σημαίνει “φτάνει”, “αρκετά”,  μας ταξιδεύει στην Ισπανία, και αποτελείται από εμπειρίες μεταναστριών και μεταναστών από την Αφρική, οι οποίες εκμαιεύονται υπό την μορφή συζήτησης.

Καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Ενσάρκωση παράδοσης, αλλά και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναμφίβολα η κλειτοριδεκτομή, αποτελεί μια διαβατήρια τελετουργία. Πρόκειται για μια δοκιμασία μύησης, σκληρή, επίπονη και επισφαλής. Μια πρακτική, η οποία διαφοροποιείται, αναλόγως την ηλικία, τον τόπο καταγωγής και το ταξικό υπόβαθρο.

Η προέλευσή της χάνεται στα βάθη των αιώνων, ενώ έχει -λανθασμένα- συνδεθεί με την ισλαμική θρησκεία. Παρά το γεγονός ότι, σε πολλές χώρες έχει πλέον ποινικοποιηθεί, συνεχίζει να πραγματοποιείται, προκαλώντας πολυάριθμα προβλήματα στις επιζώσες, τόσο ψυχικής, όσο και σωματικής υγείας.

Εκτός από το ψυχικό τραύμα, οι γυναίκες και τα κορίτσια που υποβάλλονται στη διαδικασία της κλειτοριδεκτομής, επηρεάζονται εφ’όρου ζωής και σωματικά. Πιο συγκεκριμένα, απειλούνται από μολύνσεις, σοβαρά γυναικολογικά και σεξουαλικά προβλήματα, επιπλοκές στον τοκετό ή ακόμα και θάνατο.

Η κλειτοριδεκτομή, θεμελιώνεται στη δαιμονοποίηση της γυναικείας σεξουαλικότητας και την προσπάθεια ελέγχου. Αφαιρώντας ένα τμήμα του σώματος των γυναικών, συγχρόνως, οι γυναίκες στερούνται και ένα μέρος της ανθρώπινης υπόστασής τους, καθώς έρχονται αντιμέτωπες με μια λογική που τις αντιμετωπίζει αποκλειστικά ως μέσο αναπαραγωγής και εκτόνωσης της ανδρικής ερωτικής επιθυμίας. Η σεξουαλική απόλαυση των γυναικών ενοχοποιείται, στιγματίζεται, συρρικνώνεται, κατακερματίζεται.

Το σώμα μετατρέπεται σε πεδίο άσκησης εξουσίας και οι ουλές παραμένουν ανεξίτηλες, τόσο στο σώμα του υποκειμένου, όσο και στην κοινωνία γενικότερα.


Γράφει η Ευγενία Καλογεροπούλου

 




ANTIVIRUS POLLS

Πόσο σημαντικά θεωρείτε ότι είναι για τα κόμματα στην Ελλάδα τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα;

View Results

Loading ... Loading ...

Δες και αυτό!