Ως θεραπεία μεταστροφής σε βάρος ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, ορίζεται κάθε ψευδοεπιστημονική απόπειρα να αλλάξει ο σεξουαλικός προσανατολισμός ή/και η ταυτότητα φύλου ενός ατόμου μέσω ψυχολογικής ή πνευματικής παρέμβασης. Οι θεραπείες μεταστροφής, εκτός από παραβιαστικές, έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές και βλαβερές για την ψυχική υγεία των ατόμων που τις δέχονται και έχουν καταδικαστεί από τους πιο έγκυρους οργανισμούς υγείας παγκοσμίως, καθώς και από επιμέρους ιατρικούς συλλόγους, συλλόγους ψυχολόγων και βέβαια από ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις. Μάλιστα έχουν ήδη απαγορευτεί ή συζητείται η απαγόρευσή τους σε πολλές χώρες και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρόσφατα εκδόθηκε το βιβλίο της δημοσιογράφου Έφης Ζέρβα «Στο ντιβάνι της κρίσης» (εκδόσεις Αρμός), στο οποίο συμπεριλαμβάνονται 8 συνεντεύξεις της με διαφορετικούς ανθρώπους, από την ομότιτλη ραδιοφωνική εκπομπή της. Οι συνεντεύξεις συμπεριλαμβάνουν θέματα κοινωνικά και πολιτικά αλλά και ζητήματα ψυχικής υγείας. Σε αυτό το βιβλίο είχα τη χαρά να συμμετέχω ως συνεντευξιαζόμενη, σε μια κουβέντα που είχα κάνει με την Έφη Ζέρβα το 2017 με αφορμή τότε την ψήφιση του νομοσχεδίου για τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου -συζητώντας ειδικότερα για τα τρανς παιδιά.

Στο ίδιο βιβλίο συμπεριλαμβάνεται επίσης συνέντευξη του ιερώμενου και παιδοψυχιάτρου π. Βασίλειου Θερμού, με αφορμή άλλα ζητήματα.

Η Έφη Ζέρβα είναι μία εξαιρετική δημοσιογράφος και κάθε της θέμα το προσεγγίζει με ειλικρινή απορία και ενδιαφέρον, χωρίς να έχει βέβαια εξειδικευμένες γνώσεις ψυχολογίας, ούτε και αυτονόητη εμβάθυνση σε όλα τα ζητήματα.

Ο π. Β. Θερμός λοιπόν στην εν λόγω συνέντευξη, την οποία η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ακούσει ούτε διαβάσει νωρίτερα, λέει επί λέξει:

-«(…)δεν είναι όλες οι δυσφορίες φύλου το ίδιο. Υπάρχουν άνθρωποι (…) οι οποίοι αν το θέλουν μπορούν οι ίδιοι να δεχτούν ψυχοθεραπεία και να μειωθεί ή να εξαλειφθεί η δυσφορία φύλου, γιατί αυτή εντάσσεται στα πλαίσια άλλων ψυχικών δυσκολιών.
Ερώτηση: «η επιλογή πέρα από τα δύο φύλα είναι διαταραχή;»
Απάντηση: «..για ορισμένους ανθρώπους θεωρώ ότι είναι διαταραχή (…)»

Ερ.: «Γιατί όμως (λέτε) παρέμβαση; Γιατί είναι απαραίτητο να έχουμε τη δυνατότητα παρέμβασης;»

Απ.: «Γιατί αυτό το έχουμε δει στην πράξη. Υπάρχουν παιδιά τα οποία έχουν, πώς να πούμε, αίσθημα ότι ανήκουν στο άλλο φύλο ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΒΑΛΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ (σ.σ: εδώ τα κεφαλαία από εμένα). Και όταν μιλάμε για ψυχοθεραπεία, δεν μιλάμε για μια καταπιεστική μέθοδο, η οποία κάνει στον άλλο πλύση εγκεφάλου.»

Ερ: «Γιατί πρέπει να παρέμβουμε;»

Απ.: «Για τις περιπτώσεις εκείνες όπου ο άνθρωπος δε θέλει να αλλάξει φύλο. Υποφέρει μεν, αλλά θέλει να πάρει βοήθεια για να αποκτήσει την ταυτότητα του φύλου του. Ποτέ δεν μπορεί να γίνει ψυχοθεραπεία χωρίς τη θέληση του ανθρώπου.»

Διαχωρίζοντας βέβαια τη θέση μου από αυτές του Θερμού, αλλά και σοκαρισμένη από τις τόσο ξεκάθαρα παθολογιοποιητικές δηλώσεις του στη συνέντευξη, θέλω να τονίσω τα εξής:
Είναι επιτακτική ανάγκη να σταματήσουν άμεσα οι θεραπείες μεταστροφής κάθε τύπου σε βάρος ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.

Όσα αναφέρει παραπάνω ο κος Θερμός είναι αντιεπιστημονικά, με βάση τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, καθώς έχει αποδειχθεί με τον πιο σκληρό τρόπο όχι μόνο η αναποτελεσματικότητά τους, αλλά και η βλάβη που προκαλούν στην ψυχική υγεία των ατόμων που τις υφίστανται. Επίσης, παραβιάζουν το ανθρώπινο δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό (όπως ενδεικτικά αναφέρω έχει περιγραφεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης αλλά και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών).

Οι θεραπείες μεταστροφής στο όνομα της δήθεν «αυτοδιάθεσης» του ατόμου, το οποίο «αν θέλει μπορεί να αλλάξει» πρέπει να ονοματιστούν ως αυτό που είναι στην πραγματικότητα: αντιεπιστημονικές, αναποτελεσματικές, και επικίνδυνες πρακτικές.

Η διεθνής επιστημονική κοινότητα επιτέλους, μετά από δεκαετίες λαθών, αναγνωρίζει αυτό που η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα γνώριζε από την αρχή: ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός ή/και η ταυτότητα ενός ατόμου δεν χρειάζονται να αλλάξουν, και κάθε προσπάθεια αλλαγής είναι άτοπη και δυνάμει βλαπτική για το άτομο.

Tο παρόν κείμενό μου εκκινεί από τον κο Θερμό, αλλά δυστυχώς δεν αφορά μόνον αυτόν. Έχω και στο παρελθόν διαξιφιστεί μαζί του δημόσια μέσω άρθρων για παρόμοιες θέσεις, αλλά η τελευταία πρόθεση και ώρα για χάσιμο που θα είχα, θα ήταν για προσωπικές ανούσιες αντιπαραθέσεις. Αυτό το κείμενο δεν αφορά μόνον εκείνον και δεν είναι προσωπική διαμάχη. Είναι μάχη δεοντολογίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τις παραπάνω θέσεις, ρητά ή όχι, ενστερνίζονται πολλές-οί ειδικοί ψυχικής υγείας, ενώ η ίδια η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος έχει δημοσιεύσει προβληματικές θέσεις του κου Θερμού, καθώς και ένα άκρως αντιεπιστημονικό Δελτίο Τύπου για τις τρανς ταυτότητες, με αφορμή την τότε ψήφιση του νομοσχεδίου για την Νομική Αναγνώριση Ταυτότητας Φύλου. Υπάρχουν άξιοι-ες και καθ’ όλα δεοντολογικά ορθοί-ές συνάδελφοι που καταδικάζουν τις θεραπείες μεταστροφής και προσφέρουν ασφαλείς υπηρεσίες ψυχικής υγείας, που αποφασίζουν να επιμορφωθούν σε ζητήματα φύλου και σεξουαλικότητας, ή που και να μην έχουν εντρυφήσει σε αυτά, δεν εκφράζουν άποψη δημόσια για πράγματα που δεν γνωρίζουν. Ταυτόχρονα όμως, δυστυχώς υπάρχουν άλλοι «ειδικοί-ές» που λόγω συγκεκριμένης προσωπικής θέσης και άρνησης να συγχρονιστούν με τα επιστημονικά δεδομένα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, εκμεταλλεύονται την ισχύ της επιστημονικής τους θέσης για να αναπαράγουν επικίνδυνα και φοβικά επιχειρήματα, αντίθετα με τις επιστημονικές εξελίξεις και βέβαια με τα πάγια αιτήματα των κοινοτήτων που θεωρητικά εξυπηρετούν. Οι ιατρικοί και ψυχολογικοί σύλλογοι της χώρας δεν έχουν ακόμα διαχωρίσει τη θέση τους από τέτοιες πρακτικές, ούτε έχουν θεσπίσει κώδικα δεοντολογίας που να προστατεύει από αυτές και εν γένει από τις διακρίσες στο θεραπευτικό πλαίσιο, με βάση την ταυτότητα φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Το ελληνικό κράτος, αντίθετα με άλλες χώρες στην Ευρώπη αλλά και πολιτείες της Αμερικής, δεν έχει ξεκινήσει καν να συζητά την ποινικοποίηση των θεραπειών μεταστροφής.

Eπιπλέον, με την κρίση που περνά ο δημόσιος διάλογος για τα ανθρώπινα δικαιώματα (και η ίδια η δημοκρατικότητα στη χώρα μας) χρειάζεται, με ό,τι ταυτότητα κουβαλά το κάθε άτομο από εμάς, να σκεφτούμε πότε μια μάχη που επιλέγουμε να δώσουμε είναι περιττή, «υπερβολική» ή ανούσια.

Το να υποστηρίζει ανοιχτά ένας ψ. τις θεραπείες μεταστροφής στην Ελλάδα του 2020, για μένα είναι αρκετός λόγος. Και ακόμα και ένα άτομο να έχει πέσει θύμα τέτοιας θεραπείας την ώρα που μιλάμε, είναι πολύ.

Έλενα-Όλγα Χρηστίδη
Ψυχολόγος MSc, Επιστημονικά Υπεύθυνη Orlando LGBT+ Ψυχική Υγεία Χωρίς Στίγμα

10 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Κύριε Σπηλιάδη, είναι το τελευταίο σχόλιο που κάνω, καθώς θεωρώ ότι το επίπεδο του διαλόγου έχει πέσει αισθητά. Σας θυμίζω ότι δεν ανταλλάσουμε προσωπικά μηνύματα κάπου, αλλά μας φιλοξενεί μια συγκεκριμένη πλατφόρμα. Επομένως:
    1) Αν ξανά αναφερθείτε σε επίθεση εκ μέρους μου χωρίς να εξηγείτε τι είδους, και βέβαια χωρίς να διαψεύδετε τίποτα από όσα λέω, γιατί είναι όλα αλήθεια, θα αναγκαστώ να προβώ σε νόμιμα μέτρα, καταντά συκοφαντία πια.
    2) Αν ως επίθεση εννοείτε, αν καταλαβαίνω καλά, την κριτική που σας ασκήσαμε ως προς την επιστημονική και επαγγελματική σας στάση, τι να πω. Ούτε για την προσωπικότητά σας μιλήσαμε, ούτε για το αν είστε καλός άνθρωπος, ούτε καν για όλο σας το επιστημονικό έργο. Κάναμε κριτική σε μια παρουσία σας που παρακολουθήσαμε από κοντά, από την αρχή ως το τέλος, και προσωπικά δεν αλλάζω λέξη από αυτή την κριτική. Άλλωστε οι διαφωνίες είναι ο πλούτος της επιστήμης.
    3) Είπα και πριν ότι αυτός δεν είναι χώρος για επιστημονική ανάλυση. Εξακολουθείτε να δημιουργείτε εντυπώσεις πετώντας σκόρπιες πληροφορίες, για ζητήματα που είναι πολύ σοβαρά. Και βέβαια έχω αντίλογο, αλλά σεβόμενη τους αναγνώστες και το πλαίσιο, είμαι ανοιχτή σε κάθε ενδιαφερόμενο άτομο να τον αναπτύξω από κοντά.
    4ο και τελευταίο: κανένα μονοπώλιο δεν έχει το Ορλάντο. Ισχυρότερο δημόσιο λόγο και βήμα από αυτά π.χ.της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος σίγουρα δεν έχει ένας τόσο πρόσφατος επιστημονικός, μη κερδοσκοπικός φορέας. Είναι αλήθεια βέβαια ότι είμαστε ο πρώτος φορέας με εξειδίκευση σε τέτοια ζητήματα, αλλά θα χαρούμε αν δεν είμαστε ο μόνος! Οι ανάγκες είναι μεγάλες. Ευχαριστούμε πάντως που μας αναβαθμίζετε.
    Εις το επανιδείν.

    • Μα τι κρίμα να μην καταλαβαίνετε καν όσα ακούτε – και εννοώ την 10λεπτη παρουσίασή μου τον Ιούνιο! Φυσικά μπορείτε να κινηθείτε νομικά – όπως και εγω άλλωστε, για συκοφαντίες που απο μέρους σας υπήρξαν και γραπτές! Με συναδελφικούς χαιρετισμούς

  2. Και τέλος, κύριε Σπηλιάδη: επικαλείστε ξανά δημόσια, αφού εκδώσαμε το εν λόγω ΔΤ, ότι σας επιτέθηκα. Την 1η φορά αρνήθηκα την κατηγορία, περιέγραψα δημόσια τη συνομιλία μας και σας προειδοποίησα ότι θα κινηθώ νομικά αν συνεχίσετε την αναπαραγωγή αναληθών εντυπώσεων. Αφού τα είπα αυτά, παύσατε. Λυπάμαι αν έχετε ενοχληθεί από το ΔΤ που σας αναφέρει, ούτε όμως έχετε αρνηθεί πως τα όσα γράφουμε εκεί για όσα ειπώθηκαν είναι όλα αληθή, λέξη προς λέξη.
    Και για να γίνω ακόμα πιο σαφής, περί της “επίθεσης”: σας προσέγγισα μετά το πέρας της στρογγυλής τράπεζας και σας είπα ότι με ελπίδα περιμέναμε από έναν νέο επιστήμονα, με εμπειρία στο εξωτερικό, να κρατά μια πιο δεοντολογική και καλή στάση στα εν λόγω θέματα. Μάλιστα σας ανέφερα ότι
    κάποια άτομα από τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα που γνωριζω, έχουν ακούσει το όνομά σας, και μάλιστα έκαναν και την υπόθεση ότι είστε μέλος της κοινότητας, κι εσείς ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο,
    αφού έχουν συνηθίσει πιθανοί σύμμαχοι επιστήμονες να είναι και οι ίδιοι ΛΟΑΤΚΙ+. Μάλιστα σας είπα ότι εμάς δε μας αφορά αν είστε μέλος της κοινότητας ή όχι, αλλά το ότι κάποια άτομα το υπέθεταν αυθαίρετα και μετά σας είδαν σε αυτό το τραπέζι, τους διέψευσε την ελπίδα ότι θα ήσασταν υποστηρικτικός. Τόσο ενοχληθήκατε στην ιδέα ότι μπορεί κάποιοι να υπέθεσαν ότι είστε μέλος της κοινότητας, που βαφτίσατε αυτόν τον καλοπροαίρετο διάλογο “επίθεση” και το αναπαράγετε.
    Όπως σας είπα και τότε, πολύ λυπάμαι για αυτό. Άλλοι συνάδελφοι, cis/straight, νιώθουν τιμητικό να έχουν υποθέσει μέλη της κοινότητας ότι μοιράζονται κάποια κοινή ταυτότητα, προσδοκώντας τη στήριξη και την αποδοχή τους. Για τελευταία φορά, αν υπάρχει έστω και ένα ψεύδος στο ΔΤ μας ή σε όσα προσωπικά αναφέρω, σας προ(σ)καλώ να κινηθείτε νομικά. Αλλιώς ας σταματήσουμε εδώ, γιατί είναι κρίμα ένας επιστημονικός και δικαιωματικός διάλογος να παίρνει τέτοια τροπή επειδή δεν μπορείτε να δεχτείτε ότι κάποιοι σας κατέκριναν για την επιστημονική σας στάση.
    Καλή συνέχεια και είμαι ανοιχτή σε κάθε προσωπική επαφή προς αποκατάσταση των σχέσεών μας, αν κι εσείς αποφασίσετε να μη συνεργάζεστε με συναδέλφους που έχει καταγγείλει η τρανς κοινότητα της Ελλάδας.

    • Αγαπητή Κα. Χρηστίδη οι επιθέσεις τη συγκεκριμένη ημέρα προς το πρόσωπό μου ήταν πολλαπλές και πολυεπίπεδες. Λυπάμαι αν ξεχνάτε τόσο εύκολα. Πέρα απο το προσωπικό επίπεδο, αναφερθήκατε σε όσα παρουσίασα στη 10λεπτη ομιλία μου. Να σας θυμίσω πως στη 10λεπτη αυτή ομιλία μου αναφέρθηκα κυρίως σε diverse outcomes – δηλαδή παιδιά και εφήβους που αρχικά αυτοπροσδιορίζονται ως τρανς και αργότερα αλλάζουν άποψη. Τι το τραγικό βρήκατε σε αυτό ωστε να επιτεθείτε και να με επιπλήξετε επειδή κατα εσας δεν ακολουθώ το «επιβεβαιωτικό» αμερικάνικο μοντέλο; Παράλληλα ασκήσατε έντονη κριτική για το κέντρο στο οποίο εργάζομαι στο Λονδίνο, χωρίς να έχετε ιδεα για το πως λειτουργεί και χωρίς να έχετε παρακολουθήσει ποτε καμία απο τις εκπαιδεύσεις που κάνουμε σε χώρες σε όλη σχεδόν την Ευρώπη. Είναι απορίας άξιο γιατί θεωρείτε πως ενας μη κυβερνητικός οργανισμός όπως το Ορλάντο, έχει το «μονοπώλιο» όσον αφορά πρακτικές ως προς ταυτότητα φύλου σε παιδιά και εφήβους και μιλάτε πάντα με τέτοια βεβαιότητα. Θα ήταν καλό να είχε παρεβρεθεί κάποιος απο τους Επιστημονικούς Υπευθύνους του Ορλάντο στο πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο detransitioners που έλαβε χώρα στο Μάντσεστερ της Αγγλίας. Σας εγγυώμαι οτι αν είχατε έρθει θα άλλαζε ο τρόπος και κυρίως η βεβαιότητα με την οποία μιλάτε για θέματα φύλου σε ανήλικα άτομα. Με συναδελφικούς χαιρετισμούς.

  3. Αναρωτιέται κανείς με τι καρδιά υποστηρίζετε να γίνεται μετάβαση φύλου σε μικρά παιδάκια, επειδή δεν ανταποκρίνονται στα στερεότυπα του φύλου τους. Τη στιγμή που σε μικρή ηλικία δεν έχει ο άνθρωπος τη δυνατότητα να αντιληφθεί πολλά πράγματα και τη διάσταση/επιπτώσεις που έχουν τέτοιες αποφάσεις. Ουσιαστικά αποφασίζουν για λογαριασμό του παιδιού οι γονείς και κάποιοι γιατροί για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Εκμεταλλεύεστε τα παιδάκια. Και όλο αυτό το “αντιεπιστημονικό” που επικαλείστε δεν πείθει, διότι οι αμερικάνοι ψυχίατροι έχουν αποδέιξει την επιστημoνικότητά τους και άλλοτε, όταν λοβοτομούσαν κάποια άλλα άτομα που πάλι δεν προσαρμόζονταν στη νόρμα. Και τώρα θέλετε να ακρωτηριάσετε παιδάκια, να σταματήσετε τη φυσική ανάπτυξή τους στο όνομα μια άλλης νόρμας – του να ανήκουν σε ένα έμφυλο δίπολο – και μας το πουλάτε αυτό για επιστημονισμό. Όλη αυτή τη συντηρίκλα την αμερικάνικη μας την πουλάτε για προοδευτισμό. Βάζετε κι αυτή τη γελοία φωτογραφία με το “τρανς” παιδάκι να κλαίει για να μας εκβιάσετε ψυχολογικά να συμφωνήσομυε μαζί σας, τι να πω, είστε και ψυχολόγος. Αποδεχτείτε τα παιδιά όπως είναι, με το σώμα που γενήθηκαν και με τον τρόπο που θέλουν να εκφραστούν, χωρίς να πρέπει ο τρόπος αυτός να συμφωνεί με το βιολογικό τους φύλο.

    • Αντιπαρέρχομαι τα περί ψυχολογικού εκβιασμού κλπ και απαντώ στην ουσία: Ο ακρωτηριασμός, ή αλλιώς ο πλήρης ιατρικός επαναπροσδιορισμός του φύλου, δε λαμβάνει χώρα σε ανήλικα πουθενά, παντού στον δυτικό κόσμο υπάρχει ιατρικό πρωτόκολλο και δεοντολογία. Ας μη δημιουργούμε λανθασμένες εντυπώσεις σε τόσο σοβαρά θέματα. Ειδικά στην Ελλάδα δε, η μόνη μετάβαση φύλου που μπορεί να γίνει σε παιδιά είναι η κοινωνική (όνομα, αντωνυμίες, ρούχα, έκφραση φύλου). Άρα θα συμφωνήσω απόλυτα με την τελευταία σας φράση: να αφήσουμε τα παιδιά ελεύθερα, να εκφράζονται με βάση την ταυτότητα και τον αυτοπροσδιορισμό τους. Προφανώς δεν είναι εδώ χώρος για περαιτέρω ανάλυση, μια τελευταία κουβέντα όμως, προς σκέψη όλων μας: τα επιστημονικά δεδομένα που επικαλούμαι, δεν είναι μόνο ‘επιστημονικά’. Αντηχούν τα πάγια αιτήματα των τρανς οργανώσεων σε όλο τον κόσμο, που διεκδικούν συμπεριληπτικές υπηρεσίες για τη διερεύνηση, την αναγνώριση και την ελεύθερη έκφραση του φύλου τους, μακριά από ‘λοβοτομές’, επιβολή απόψεων και επικίνδυνες πρακτικές. Ας ακούσουμε τα ίδια τα άτομα που αφορούν άμεσα οι απόψεις όλων μας.

  4. Κύριε Σπηλιάδη πουθενά δεν λέω ότι δεν μπορεί να βοηθηθούν τρανς άτομα από την ψυχοθεραπεία, αυτό είναι δικό σας -αυθαίρετο- συμπέρασμα. Λέω ότι η βοήθεια αυτή δεν έγκειται στο να γίνουν cis, για να είναι όπως λέει ο Κος Θερμός “χαρούμενα και ευτυχισμένα”. Φροντίζω να μιλάω με πολλή σαφήνεια για τόσο σοβαρά ζητήματα. Επίσης εννοείται ότι αν ένα άτομο βρίσκεται σε διερεύνηση του φύλου του μπορεί να καταλήξει για τον εαυτό του ότι είναι cis ή trans, αυτό είναι το νόημα της διερεύνησης και του ασφαλούς χώρου που (πρέπει να) παρέχει. Δεν είναι “υποχρεωτικό” να είναι τρανς, ούτε το αντίθετο.
    Όσο για το ότι δε γνωρίζετε τον Κο Θερμό και βέβαια δεν το αμφιβητώ, αν και μου κάνει εντύπωση, γιατί στενούς συναδέλφους του από την παιδοψυχιατρική εταιρεία με παρόμοιες θέσεις τους γνωρίζετε και έχετε βρεθεί σε κοινό πάνελ μαζί τους, με τον Κο Θερμό στο κοινό, χωρίς να σας ακούω να διαφωνείτε με διάφορα αντιεπιστημονικά που είπαν. https://orlandolgbt.gr/deltio-typoy-transfoviko-stroggylo-trapezi-sto-11o-panellinio-synedrio-tis-ellinikis-paidopsychiatrikis-etaireias/
    Χαιρετώ.

    • Έχετε ξεκάθαρη και απόλυτη στάση όσον αφορά την ταυτότητα και δυσφορία φύλου σε παιδιά και εφήβους Κα. Χριστίδη, χωρίς, απο όσο γνωρίζω, να έχετε δουλέψει σε αντίστοιχη δομή κλινικής φύσεως. Δε θα σχολιάσω το απαράδεκτο δελτίο τύπου σας απο το συνέδριο του Ιουνίου ούτε την απαράδεκτη επίθεσή σας στο πρόσωπό μου στο φουαγιέ την ίδια μέρα! Θα πω μόνο οτι λυπάμαι που αρνείστε συστηματικά να μιλήσετε και να αποδεχτείτε οτι ναι, πολλά απο τα παιδιά και τους εφήβους που βλέπουμε σε δομές ταυτότητας φύλου είναι όντως μπερδεμένα και ΔΕΝ πρέπει να μπουν σε ορμόνες ή αναστολείς αυτών. Και κρίμα που έχετε κάνει καραμέλα στο Orlando τις ‘αμερικανικές οδηγίες ως προς το φύλο’ – να σας θυμίσω οτι στην Αμερική συγκεκριμένα οι ίδιοι επιστήμονες που επικαλείστε επικροτούν τις χειρουργικές παρεμβάσεις (όπως διπλή μαστεκτομή) σε 12χρονα! Καλή χρονιά, με ηρεμία και χωρίς άλλες επιθέσεις! Με το να επιτίθεστε μειώνετε την αξία του ακτιβισμού που επιτελείτε..

  5. Λυπάμαι για τα ατυχή σχόλια της συναδέλφου. Δε γνωρίζω τον κ. Θερμό ή τις θέσεις αυτού αλλά αναρωτιέμαι αν η κειμενογράφος συγχέει τη θεραπευτική ή διερευνητική διαδικασία με τις πρακτικές μεταστροφής ως προς την ταυτότητα φύλου! Επειδή αναφέρεται σε διεθνείς οδηγίες, καλό θα ήταν να διαβάσει το Memorandum if Understanding on Conversion Therapy in the UK – version 2, October 2017, στο οποίο αναφέρεται ξεκάθαρα ότι άτομα με συμπτώματα δυσφορίας φύλου μπορούν να βοηθηθούν απο την ψυχοθεραπευτική παρέμβαση. Και καλό θα ήταν η συνάδελφος να διαχωρίσει τη δυσφορία φύλου απο τις (υποχρεωτικά) τρανς ταυτότητες ή την ορμονοθεραπεία! Γνωρίζουμε καλά, τόσο μέσω της κλινικής εμπειρίας σε ειδικές δομές ταυτότητας φύλου στο εξωτερικό, αλλά και απο τη σχετική βιβλιογραφία, οτι ναι, υπάρχουν νέοι και ενήλικες με συμπτώματα ΔΦ που τελικά αντιλαμβάνονται την ταυτότητά τους διαφορετικά και δεν αυτοπροσδιορίζονται πάντα ως τρανς (κάποιοι φυσικά ναι). Είναι λοιπόν αναγκαίο να αποφεύγονται απόλυτες θέσεις και επιθέσεις ως προς τις διαφορετικές εκβάσεις ατόμων που διερευνούν το φύλο τους!!!!

  6. Εσύ τώρα είσαι ψυχολόγος? και δεν παρατήρησες ότι τα τρανς άτομα ταυτίζονται με κοινωνικό πρότυπο και όχι με φύλλο?

Comments are closed.