Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Τρανσφοβίας & Αμφιβοφίας ήρθαμε σε επαφή με τη Γραμμή Ψυχολογικής Στήριξης “11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ” για ΛΟΑΤΚΙ άτομα, γονείς και εκπαιδευτικούς, σε μια προσπάθεια να καταγράψουμε τα προβλήματα που απασχολούν σήμερα την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα της χώρας (και το περιβάλλον της).
“Μέχρι σήμερα, η γραμμή ψυχολογικής στήριξης “11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ” έχει δεχτεί 1.097 κλήσεις, με το 33,3% να είναι επαναληπτικές, ποσοστό εξαιρετικά σημαντικό, που αποτυπώνει τη δυναμική και την αναγκαιότητα της λειτουργίας της, ενώ παράλληλα έχει πραγματοποιήσει 140 δια ζώσης συνεδρίες”, αναφέρει χαρακτηριστικά η Κλεοπάτρα Οικονομίδου, υπεύθυνη έργου της γραμμής. “Πριν μιλήσουμε όμως για τα ποσοστά, ας έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, ότι οι αριθμοί αναφέρονται σε άτομα, που σε μεγάλο βαθμό δυσκολεύονται και δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και την ίδια στήριξη με εμάς.”
Φαίνεται, ότι στο “11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ” καλούν περισσότερο άτομα που αυτοπροσδιορίζονται με βάση το δίπολο, με τους άνδρες να καλούν κατά 53% και τις γυναίκες με ποσοστό 39%. Ως τρανς γυναίκες αυτοπροσδιορίζεται το 6% των ατόμων που καλούν στην υπηρεσία, ενώ ως τρανς άνδρες το 1%. Χαμηλό είναι και το ποσοστό των ατόμων που αυτοπροσδιορίζονται ως non-binary άτομα, που είναι μόλις το 1%.
Σημαντικό είναι το ποσοστό των νεαρών ατόμων που στρέφονται στο “11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ” για να πάρουν στήριξη, καθώς το 52% είναι νεαρά άτομα, ηλικίας μέχρι 28 ετών. Μάλιστα, όπως επισημαίνει η Οικονομίδου, “πολλά από αυτά μοιράζονται για 1η φορά τις σκέψεις τους για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό ή/και για την ταυτότητα φύλου τους με τις/τους ψυχολόγους της Γραμμής” . Αξιοσημείωτο είναι ακόμη, ότι το 14% των ατόμων που καλούν είναι ανήλικα άτομα.
Ως προς τον σεξουαλικό προσανατολισμό το 40% όσων καλούν αυτοπροσδιορίζεται ως gay, το 30% ως straight (εδώ εντάσσονται και άτομα όπως γονείς και εκπαιδευτικοί), το 14% ως λεσβίες, το 7% ως bi, το 1% ως asexual και το 8% ως straight άτομα που απολαμβάνουν το σεξ με το ίδιο φύλο.
Στο σημείο αυτό η Οικονομίδου σημειώνει, ότι για “δεοντολογικούς λόγους, όσα άτομα μας καλούν μοιράζονται μαζί μας μόνο εκείνες τις πληροφορίες που αισθάνονται άνετα να μοιραστούν, επομένως, οι καταγραφές που έχουν συγκεντρωθεί διαφέρουν για την εκάστοτε μεταβλητή.”
Τα περισσότερα τηλεφωνήματα έρχονται από την Αττική (44,9%), ακολουθούν οι επαρχιακές μεγάλες και μικρές πόλεις με ποσοστό 20% και 23% αντίστοιχα, τα νησιά με ποσοστό 10% και τέλος τα χωριά με ποσοστό μόλις 2,3%, “εκεί που” , υπογραμμίζει η υπεύθυνη του έργου, “εντείνεται η ανάγκη να φτάσει το #diplasou” .
Η πλειοψηφία των ατόμων που καλεί έχει ως αίτημα τη συμβουλευτική, ενώ ένα σημαντικό 4,5% καλεί αποκλειστικά για να κλείσει μία face-to-face συνεδρία με ψυχολόγο, υπηρεσία που παρέχεται από το “11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ” εντελώς ΔΩΡΕΑΝ.
Το 70,2% των κλήσεων ολοκληρώνονται επιτυχημένα, ενώ το 29,8% των κλήσεων χαρακτηρίζονται ατελείς. Η Οικονομίδου εξηγεί ότι “το ποσοστό των ατελών κλήσεων αφορά σε τηλεφωνήματα που έκλεισαν βίαια, όταν κάποιος μπήκε στο δωμάτιο κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, ή όταν κόπηκε η κλήση, επειδή τελείωσαν οι μονάδες του κινητού, λόγω των εξαιρετικά υψηλών χρεώσεων κάποιων παρόχων κινητής, πλην της Vodafone που ανταποκρίθηκε σε σχετικό αίτημα, που απευθύναμε και ήδη από πέρσι τον Οκτώβριο παρέχει μηδενικές χρεώσεις από καρτοκινητά, καρτοσυμβόλαια και συμβόλαια Vodafone προς τον πενταψήφιο αριθμό μας.”
Το πιο ανησυχητικό ποσοστό, όμως, που καταγράφτηκε, είναι εκείνο της κακοποίησης. Στο 60% των κλήσεων, τα άτομα περιγράφουν τουλάχιστον ένα κακοποιητικό περιστατικό. Η σωματική κι η σεξουαλική κακοποίηση αγγίζουν το τραγικό 48,9% !
Η Οικονομίδου σχολιάζει σχετικά: “Τα ποσοστά της κακοποίησης που φτάνουν σε μας είναι επικίνδυνα υψηλά, δε μας επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να εφησυχάσουμε, όλα συνηγορούν στο να εντείνουμε τις προσπάθειές μας. Γι’ αυτό άλλωστε, ξεκινήσαμε εθελοντικά τις παρεμβάσεις σε σχολικές μονάδες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μιας κι οι αυτοκτονικοί ιδεασμοί, οι απόπειρες αυτοκτονίας, οι αυτοτραυματισμοί, τα καταθλιπτικά συμπτώματα και το γενικευμένο άγχος δεν περιμένουν τις επίσημες αποφάσεις της Πολιτείας.”
Ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι φαίνεται πως συχνά η ψυχολογική βία και η κακοποίηση δεν αναγνωρίζονται. Ενδεικτικό της αντίληψης που επικρατεί για το τι μπορεί να είναι κακοποιητικό και τι όχι, αλλά και για το κατά πόσο συχνά, μπροστά σε κάτι ομοφοβικό, τρανσφοβικό ή αμφιφοβικό, επιλέγουμε να κλείσουμε τα μάτια, είναι το εξής:
“Ενώ τα άτομα φαίνεται ότι αναγνωρίζουν τη λεκτική κακοποίηση αρκετά καλά και την αναφέρουν σε ποσοστό 84,9%, δε συμβαίνει το ίδιο με την ψυχολογική κακοποίηση. Όπως φαίνεται κι από το διάγραμμα, η ψυχολογική κακοποίηση αναφέρεται μόλις στο 32,4% των κλήσεων, ενώ είναι σαφώς πολύ υψηλότερο το ποσοστό της. Ένας γονιός μπορεί να μη διώξει το παιδί του από το σπίτι, μετά από ένα coming out (κάτι που, ωστόσο, συμβαίνει αρκετά συχνά), μπορεί να μην ασκήσει σωματική βία πάνω του, μπορεί να μην χρησιμοποιήσει καμία απολύτως προσβολή, αλλά μ’ ένα και μόνο βλέμμα του/της έχει τη δύναμη μεγατόνων, για να πλήξει ψυχολογικά ένα ευαίσθητο άτομο στην εφηβεία.”
Κλείνοντας, η υπεύθυνη του έργου αναφέρθηκε στο πώς σχεδιάζεται να προχωρήσει το “11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ” στο άμεσο μέλλον:
“Συνεχίζουμε τη στήριξη, την πρόληψη & την ενδυνάμωση για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, δημιουργούμε τις προϋποθέσεις αναχαίτισης του μίσους, ενισχύουμε τη συγκράτηση των οικογενειακών δεσμών, παρέχουμε ένα ασφαλές επιστημονικό περιβάλλον και εστιάζουμε στην επιμόρφωση και την επικαιροποιημένη πληροφόρηση. Στηρίζουμε τις προσπάθειες καταπολέμησης των διακρίσεων βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού ή/και της ταυτότητας φύλου, λειαίνουμε τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα. Με ανοιχτότητα στηρίζουμε τις συνεργασίες με φορείς, οργανώσεις και με την Πολιτεία” .
