Τον Χρυσό Φοίνικα Mικρού Mήκους κέρδισε ελληνικό queer φιλμ στις Κάννες

Με τον Χρυσό Φοίνικα Μικρού Μήκους έφυγε από τις Κάννες ο Βασίλης Κεκάτος για την τέταρτη μικρού μήκους ταινία του «Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς», που έχει queer θεματολογία. Πρόκειται για τον πρώτο Έλληνα σκηνοθέτη που κερδίζει το συγκεκριμένο βραβείο, ενώ νωρίτερα είχε κερδίσει και το Queer Palm.

H βράβευση κατά την τελετή λήξης του Φεστιβάλ των Καννών στις 25 ΜαΐουΗ ταινία του Βασίλη Κεκάτου, που κατάγεται από την Κεφαλονιά, κατάφερε να ξεχωρίσει ανάμεσα στις 11 συμμετοχές που διαγωνίστηκαν για τον πολυπόθητο βραβείο σε σύνολο 4.240 ταινιών που κατατέθηκαν από όλο τον κόσμο.

Η υπόθεση αφορά δύο άγνωστους νεαρούς άνδρες (Νικολάκης Ζεγκίνογλου, Ιώκο- Ιωάννης Κοτίδης) που συναντιούνται αργά τη νύχτα, σε κάποιο ξεχασμένο βενζινάδικο της παλιάς εθνικής οδού. Ο ένας έχει σταματήσει για να βάλει βενζίνη στη μηχανή του, ο άλλος έχει απλά ξεμείνει εκεί. Για να γυρίσει στην Αθήνα του λείπουν 22,50 ευρώ. Οσο ακριβώς κοστίζει η απόσταση που τους χωρίζει από τον ουρανό. Ετσι περιέγραψε σε συνεντεύξεις του ο Βασίλης Κεκάτος το σενάριο, το οποίο φαίνεται να γεννήθηκε στην… Αμερική.

«Αφορμή για την ταινία ήταν μια πρόσκληση της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών για τη δημιουργία φιλμ με queer θεματική, προκειμένου να παρουσιαστούν στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Στην πορεία εγώ κατάλαβα πως χρειαζόμουν περισσότερο χρόνο για να την ολοκληρώσω και έτσι αντί για τη Θεσσαλονίκη βρεθήκαμε στις Κάννες», είχε πει ο Έλληνας σκηνοθέτης σε παλαιότερη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» και συνεχίζει: «Η αρχική ιδέα μου ήρθε στη διάρκεια ενός roadtrip που κάναμε στην Αμερική, όταν είχαμε πάει για το Σάντανς. Αυτή η απεραντοσύνη των εθνικών οδών που είδα εκεί, με τα βενζινάδικα στη μέση του πουθενά με ενέπνευσε. Μου έβγαλε μια αίσθηση σχεδόν μεταφυσική, την οποία έχω προσπαθήσει να περάσω και στην ταινία, με όχημα την ιστορία αγάπης που γεννιέται ανάμεσα στους δύο ανθρώπους».

Οσο για το μέλλον, ο ίδιος λέει σε κάθε συνέντευξή του ότι η επόμενη ταινία του θα είναι μεγάλου μήκους και θα βασιστεί στην υπόθεση της βραβευμένης ταινίας στις Κάννες.

Τον Απρίλιο, όταν ανακοινώθηκε η «πρόκρισή» του στους διαγωνιζόμενους του Φεστιβάλ, είχε κάνει την παρακάτω ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook:

«Η νέα μας ταινία “Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς” κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του 72ου Φεστιβάλ Καννών, διεκδικώντας τον Χρυσό Φοίνικα για καλύτερη ταινία μικρού μήκους. Είμαι βαθιά συγκινημένος γιατί πρόκειται για μια ταινία που γυρίσαμε σχεδόν μέσα σε μια νύχτα χωρίς μεγάλες προσδοκίες και ο ρομαντισμός μας ανταμείφθηκε με τον πιο όμορφο και ανέλπιστο τρόπο. Θέλω να ευχαριστήσω την επιτροπή του Φεστιβάλ για τη μεγάλη τιμή να μας επιλέξει ανάμεσα σε 4.240 ταινίες, τους δύο υπέροχους ηθοποιούς μου Νικολάκης Ζεγκινογλου και Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν, καθώς και όλους τους συνεργάτες μου για την φιλία, τη γενναιοδωρία και την υψηλή αίσθηση του χιούμορ τους.»

Η διαδρομή του Κεκάτου

Ο ταλαντούχος σκηνοθέτης ξεκίνησε να αποσπά τα βλέμματα του καλλιτεχνικού χώρου με τον «Ανάδρομο» και το Φεστιβάλ Δράμας, ενώ η πορεία του συνεχίστηκε με το «Zero Star Hotel» που είχε διακριθεί μέσα στις 15 καλύτερες απ’ όλον τον κόσμο στο διαγωνισμό Sundance Ignite.

Διεθνώς αναγνωρίστηκε με την ταινία του «Η σιγή των ψαριών όταν πεθαίνουν», η οποία βραβεύτηκε διπλά στο Φεστιβάλ της Δράμας (καλύτερη ταινία νοτιοανατολικής Ευρώπης, ειδικό βραβείο επιτροπής) και στις Νύχτες Πρεμιέρας (ανδρικής ερμηνείας για τον Ανδρέα Κωνσταντίνου, β’ καλύτερη ταινία).

Μετά την επιτυχημένη πορεία της ταινίας του «Η σιγή των ψαριών όταν πεθαίνουν» που συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ του Λοκάρνο και του Σάντανς, ο Βασίλης Κεκάτος έφτασε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών όπου αναδείχθηκε ο μεγάλος νικητής της κατηγορίας, την επιτροπή της οποίας διευθύνει η Κλερ Ντενί.

Πέτρος Αλεξανδρής

Στο Δημοτικό, όταν η δασκάλα μας έβαλε "Σκέφτομαι και γράφω" να πούμε τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε, απάντησα: Πρώτα γιατρός και όταν γεράσω περιπτεράς. Από μικρός μου άρεσε η ποικιλία και τη σύνταξη ούτε καν που τη σκεφτόμουνα. Στη συνέχεια ασχολήθηκα ερασιτεχνικά με σχολικές εφημερίδες και όταν πέρασα στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ άρχισα να δουλεύω κανονικά στον ειδικό τύπο σχεδόν από το πρώτο έτος. Το Αntivirus το αγαπάω όπως ο Αθηναίος το χωριό του. Ενώ είμαι αναγκασμένος να ζω από την κανονική μου δουλειά, το Antivirus είναι η πραγματική δημοσιογραφία και το ρεπορτάζ που θα ήθελα να κάνω. Από το 2007 υπάρχει αυτή η σχέση αγάπης.




Δες και αυτό!