Για μια νεαρή μουσουλμάνα η σημερινή κοινωνία μπορεί να είναι συχνά αγχωτική κυρίως αν ανήκει στην queer κοινότητα. Οι queer μουσουλμάνες είναι μερικά από τα πιο ευάλωτα μέλη της πίστης τους, που πολύ συχνά παραμένουν αόρατα ακόμη και μέσα στην ευρύτερη queer κοινότητα. Πολλά απ΄αυτά υποφέρουν από παρενόχληση και περιθωριοποίηση τόσο από την κοινωνία γενικά όσο και από τα άλλα queer άτομα. Αισθάνονται την απομόνωση από δύο κοινότητες που συχνά αποκαλούν “σπίτι”. Ένα ψυχολογικό βάρος που σηκώνουν από τον αυξημένο κίνδυνο διακρίσεων που ήδη αντιμετωπίζουν.
Πέντε νεαρές μουσουλμάνες μιλούν στο Them για την πίστη τους και τη σεξουαλικότητά τους. Ενώ οι περισσότερες από αυτές επέλεξαν να παραμείνουν ανώνυμες, κάθε ιστορία αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη πράξη για τη σημασία της αναγνώρισης και αποδοχής των queer γυναικών τόσο στις queer όσο και στις ισλαμικές κοινότητες.
N
Ως μια bisexual μουσουλμάνα στην ντουλάπα, η ζωή δεν είναι όπως φαίνεται. Στις θρησκευτικές και κοινωνικές λειτουργίες, αισθάνομαι εκτός τόπου. Όντας το πιο διαφορετικό άτομο στο δωμάτιο μου δημιουργείται το χειρότερο συναίσθημα. Αγαπώ τη σεξουαλικότητά μου και εύχομαι μόνο η οικογένειά μου να με καταλάβει.
Δεν μπορώ να αλλάξω, ακόμα κι αν θέλω. Δεν μπορώ να σταματήσω ή να διώξω τα συναισθήματά μου χωρίς να προκαλέσω κάποια διαταραχή. Η αγάπη είναι το κλειδί, αλλά είναι μόνο όταν ταιριάζει στις κατευθύνσεις κάποιου άλλου; Το μόνο πράγμα που σκέφτομαι είναι ότι ο Αλλάχ είναι ο μόνος που μπορεί να με κρίνει και που μπορεί να ξέρει πραγματικά ότι είμαι έτσι. Ούτε η οικογένειά μου ούτε οι συμμαθητές μου θα το καταλάβουν ποτέ. Ίσως ακόμη και εγώ, αλλά αγαπώ τη σεξουαλικότητά μου. Αγαπώ τον εαυτό μου. Λατρεύω τις γυναίκες, όπως ακριβώς αγαπώ τους άνδρες. Η αγάπη είναι απλά αγάπη. Δεν κάνει διακρίσεις, απλά φέρνει χαρά.
Y
Όπως συμβαίνει σε όλα τα άτομα η κοινωνική μου ταυτότητα – η μουσουλμανική πίστη, το φύλο, η φυλή, η εθνικότητα – καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο με αντιμετωπίζει η κοινωνία.
Η αγάπη είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη πρόκληση της ύπαρξής μου. Προκαλεί ταυτόχρονα τα πιο ευχάριστα συναισθήματα και τα πιο τρομακτικά. Δεν περνάει ούτε μια στιγμή που να μην εξετάζω την αλληλεπίδραση της ταυτότητάς μου. Εξάλλου, τα μέλη τόσο των LGBTQΙ+ όσο και των μουσουλμανικών κοινοτήτων ισχυρίζονται ότι η διασταύρωση αυτή είναι παράδοξη. Κάθε μέρα της ζωής μου αναρωτιέμαι: πρέπει να διαλέξω; Εάν η αγάπη είναι η «αμαρτία μου», μπορεί να επιφέρει τιμωρία όπως η δολοφονία; Είναι η αγάπη αμαρτία;
L
Έκανα coming out ως queer στους πιο κοντινούς φίλους μου, όταν ήμουν 19 ετών, που ήταν σχετικά αργά σε σύγκριση με τους συνομηλίκους μου. Πιστεύω ότι αυτό οφείλεται στην ανατροφή μου και στην μια έλλειψη queer εκπροσώπησης στη μουσουλμανική κοινότητα. Όταν έκανα coming out, ήμουν η πρώτη queer μουσουλμάνα που ήξερα.
Έχω τέσσερα μεγαλύτερα αδέλφια και η μητέρα μου είναι μια πολύ θρησκευόμενη γυναίκα που διαβάζει το Κοράνι κάθε μέρα και φορά hijab. Το να μιλήσω στη μαμά μου δεν είναι μια επιλογή. Όχι επειδή φοβάμαι για την ασφάλειά μου, αλλά είναι κάτι που ξέρω ότι ποτέ δεν θα καταφέρει να κατανοήσει. Η “μην ρωτάτε, μην πείτε” νοοτροπία είναι πολύ διαδεδομένη στη μουσουλμανική κοινότητα. Παρόλ΄αυτά το coming οut στις δύο μεγαλύτερες αδελφές μου πριν από μερικούς μήνες με έκανε να νιώσω περήφανη για τον εαυτό μου.
Ανεξάρτητα από τη σεξουαλικότητά μου, θα συνεχίσω να προσδιορίζομαι ως μουσουλμάνα και να υπερασπίζομαι την κοινότητά μου ενάντια σε υποτιμημένες υποθέσεις και πράξεις τρόμου που προσπαθούν να τη δαιμονοποιήσουν. Εύχομαι η LGBTQ+ κοινότητα να πάρει μια πιο έντονη θέση κατά της ισλαμοφοβίας.
Α
Το Ισλάμ ως πίστη δεν είναι ομοφοβικό, αλλά ο πολιτισμός που έχω μεγαλώσει σίγουρα είναι. Η πρώτη φίλη μου ήταν επίσης μουσοουλμάνα και ήταν τόσο δύσκολο να είμαστε μαζί. Τη μια μέρα κρατιόμασταν χέρι χέρι αλλά την επόμενη υποκρινόμασταν ότι μισούμε η μία την άλλη, ώστε κανείς να μην κάνει ερωτήσεις. Όταν μίλησα σε έναν εξάδελφό μου, το είπε σε ένα από τα αδέλφια μου. Προσπάθησα να το αρνηθώ, αλλά όταν ανακάλυψαν την αλήθεια μου είπαν ότι δεν ήμουν πια η αδελφή τους. Με έκανε σε κομμάτια. Λίγες ώρες αργότερα, προσπάθησα να αυτοκτονήσω.
Amal Amer
Εμπιστεύομαι το σώμα μου. Ως μουσουλμάνα, έμαθα να το κρύβω αλλά πάντοτε το θεωρούσα κάτι ιερό. Και όταν ένιωσα την επιθυμία για ένα κορίτσι, ήξερα να εμπιστεύομαι το σώμα μου. Ποτέ δεν είχα μπήκα στο δίλημμα να αποφασίσω πώς μπορώ να είμαι μουσουλμάνα και queer. Όταν διαβάζω τις ιστορίες των ανθρώπων ότι δεν μπορούν να είναι queer και μουσουλμάνοι, γελάω. Πώς μπορούν να αρνηθούν το έργο του Αλλάχ;
