Ρίχνοντας μια ματιά στα ευρωψηφοδέλτια των κομμάτων καθώς και στις πολιτικές ομάδες, που θέτουν υποψηφιότητα στην αυτοδιοίκηση, διαπίστωσα την ύπαρξη μερικών ανοιχτά ΛΟΑΤΚΙ+ προσωπικοτήτων. Κι αυτό είναι κάτι που μόνο ως θετικό μπορεί να το δει κανείς. Σε μια χώρα (ακόμη) έντονης ομοφοβίας και τρανσφοβίας η ύπαρξη της ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητας σε οποιαδήποτε εκλογική διαδικασία, αποτελεί εξ ορισμού πράξη πολιτική και περνά ένα σημαντικό μήνυμα ότι κάτι μπορεί επιτέλους να αλλάξει.
Προσωπικά, νιώθω την ανάγκη να συγχαρώ όλα αυτά τα πρόσωπα που όχι μόνο βγήκαν από τη ντουλάπα αλλά αποφάσισαν να την σπάσουν για να βγάλουν κι άλλα απ΄αυτή. Στην Ελλάδα του “ακόμη είμαστε πίσω”, “των ψεύτικων δεσμών” και του “δεν με νοιάζει τι κάνεις ο άλλος στο κρεββάτι του, αρκεί να μένει εκεί” είναι τουλάχιστον λυτρωτικό να βλέπουμε κάποιους/ες από εμάς να πολιτεύονται και να διεκδικούν δημόσιο και πολιτικό λόγο.
Φυσικά, η ΛΟΑΤΚΙ+ταυτότητα ενός ατόμου δεν προϋποθέτει και την ορθή πολιτική αντίληψή του. Πάρτε για παράδειγμα την Γερμανία και την αρχηγό του ακροδεξιού κόμματος AfD. Αν και ανοιχτά λεσβία, η ίδια προωθεί πολιτικές που καμία σχέση δεν έχουν με την προάσπιση των ΛΟΑΤΚΙ+ και άλλων δικαιωμάτων.
Όταν όμως η queer ταυτότητα συνοδεύεται από τον αγώνα διεκδίκησή της (κοινωνικά και πολιτικά), όπως συμβαίνει με αρκετά από τα ανοιχτά ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που κατεβαίνουν στις εκλογές, τότε τα πράγματα μόνο θετικά μπορεί να είναι.
Αν θέλουμε λοιπόν να εμβαθύνουμε, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί εκμεταλλεύονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τη δημοφιλία των εκπροσώπων τους και στη δική μας περίπτωση την queer ταυτότητά τους. Καλό ή κακό δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι πρέπει να εκμεταλλευτούν και τις ιδέες και τις σκέψεις για να κάνουν το κόσμο μας καλύτερο. Όπως ακριβώς και τα ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσωπα που θα καταφέρουν να βγουν, να αξιοποιήσουν τη θέση τους για να πιέσουν και να μην περιοριστούν απλά στο ότι βγήκαν.
Καλή επιτυχία!
