H LGBTQ+ εκπροσώπηση στα φετινά Όσκαρ

22/02/2019

Λίγες ώρες πριν την 91η απονομή των βραβείων Oscar και εμείς αναρωτιόμαστε για την LGBTQ+ εκπροσώπηση στον θεσμό.

Και μπορεί όσο περνάνε τα χρόνια ο θεσμός να χάνει την αποδοχή του, αλλά η φετινή χρονιά έχει να πει καινούρια πράγματα. Ναι! Χρειάστηκαν 90 χρόνια βραβείων, αλλά το σημαντικό που πρέπει να κρατήσετε είναι ότι η Ακαδημία φέτος κατάφερε κάτι που προσπαθεί εδώ και χρόνια. Ίσως όχι 90 αλλά αρκετά χρόνια. Και αυτό δεν είναι άλλο από αυτό που την κατηγορούν. Να μεγαλώσει το εύρος της συμπεριληπτικότητας.

Στην προσπάθειά της η Ακαδημία, να κάνει άνοιγμα σε περισσότερα μέλη εκτός των ΗΠΑ, έβαλε στους κύκλους της τα τελευταία χρόνια ανθρώπους και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο. Το αποτέλεσμα; Περισσότεροι υποψήφιοι εκτός των ΗΠΑ, σε καίριες κατηγορίες. Ευτυχές.

Τι συνέβη όμως φέτος με την εκπροσώπηση της LGBTQ+ κοινότητας; Σας έχω νέα. Και ευχάριστα μάλιστα. Τρεις από τις οχτώ ταινίες που είναι υποψήφιες για Καλύτερη Ταινία, έχουν κεντρικό LGBTQ+ ήρωα, και αυτές δεν είναι άλλες από τα “Bohemian Rhapsody”, “Green Book” και “The Favourite”, του Γιώργου Λάνθιμου, με το Καλύτερης Ταινίας να είναι ένα βραβείο ανάμεσα στα 10 που είναι υποψήφιο. Και δεν είναι μόνο αυτό. Και στις τρεις αυτές ταινίες οι ηθοποιοί είναι υποψήφιοι για Oscar Ερμηνείας.

Στο “Bohemian Rhapsody” o Rami Malek ενσαρκώνει τον Freddie Mercury, και είναι και το απόλυτο φαβορί για το Α’ Ανδρικού. Στο “Green Book”, o μαύρος (άλλη μία νίκη του inclusivity) Mahershala Ali, ερμηνεύει τον μουσικό Don Shirley και επίσης δύσκολα θα χάσει το Β’ Ανδρικού.

Στο “The Favourite”, μιλάμε για ένα ερωτικό τρίγωνο που αφορά τρεις γυναίκες. Και οι 3 υποψήφιες. Η Olivia Colman για το Α’ Γυναικείου, και οι Emma Stone και Rachel Weisz για Β’ Γυναικείου.

To κοινό σημείο; Οι ιστορίες τους μας δείχνουν ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν LGBTQ+ άτομα, είναι προβλήματα που υπάρχουν εδώ και χρόνια, και με δεδομένο ότι μιλάμε για επιτυχημένες ταινίες, πλέον σημαίνει ότι το κοινό θέλει να δει, να μάθει και να υποστηρίξει.

Και δεν είναι οι μόνες: Το “If Beale Street Could Talk” είναι υποψήφιο για διασκευασμένο σενάριο, από το βιβλίο του θρυλικού gay συγγραφέα και ακτιβιστή James Balwin. O openly gay Jeff Whitty, είναι υποψήφιος για το σενάριο του “Can You Ever Forgive Me?”, όπως και οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ “End Game”, Rob Epstein και Jeffrey Friedman.

Κι όμως ένα ερώτημα παραμένει: Τι θα συμβεί από εδώ και πέρα. Φέτος ό,τι γίνει και μετά πάμε πάλι στα ίδια; Κανείς δεν ξέρει. Θα χρειαστεί να περιμένουμε νωχελικά για να δούμε πώς θα διαχειριστεί η Ακαδημία τα νέα της δεδομένα.

Η Ακαδημία έχει δρόμο να διανύσει ακόμα. Τουλάχιστον αποδεικνύει ότι τον προχωράει με σωστά βήματα.

konstantinos karaganis

Με λένε Κωνσταντίνο, και προσπαθώ να είμαι καλά... Όταν δεν είμαι, στρέφομαι είτε στην δουλειά μου, που δεν είναι άλλη από την υποκριτική τέχνη, είτε στον κινηματογράφο, που δεν είναι κάτι άλλο πέρα από το κόλλημα της ζωής μου... Μην ξεχνάτε: όπως και κάθε άλλο πράγμα στη ζωή, ο κινηματογράφος δεν πρέπει να έχεις ταμπέλες... Καλές Προβολές...




Δες και αυτό!