Η ζωή στη Βενεζουέλα είναι δύσκολη. Η ζωή ενός ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμου στη Βενεζουέλα είναι ακόμη πιο δύσκολη.
Η συρρίκνωση της οικονομίας στη Βενεζουέλα πυροδότησε ένα κύμα φυγής ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, καθώς η οικονομική κρίση έβαλε φρένο στην αυξανόμενη αποδοχή της χώρας ως προς τους ομοφυλόφιλους και την τρανς κοινότητα.Όχι πως στη Βενεζουέλα υπήρξε ποτέ εύκολο να είναι κανείς διαφορετικός.
Για χρόνια, ο Ντάνιελ Αρζόλα, ένας 29χρονος καλλιτέχνης, υπήρξε θύμα ομοφοβικής βίας από τους γείτονές του στο Μαρακάι, μια πόλη στα βόρεια της Βενεζουέλας. Στους τοίχους του σπιτιού του βρίσκονταν χαραγμένα ομοφοβικά συνθήματα, ενώ γινόταν και αντικείμενο χλευασμού στον δρόμο. Μια μέρα, όπως εξομολογήθηκε, μια ομάδα γειτόνων τον έδεσε με παλιά καλώδια σε έναν στύλο ηλεκτρισμού και του έριξαν πυροτεχνήματα. Δε δίστασαν επίσης να σβήσουν μερικά τσιγάρα πάνω στο σώμα του, ενώ άλλοι κατέστρεψαν όλα τα σχέδια που είχε μαζί του.
Τελικά ο Αρζόλα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Βενεζουέλα για τη Χιλή. Η απάντησή του σε όλα τα παραπάνω ήταν η προσπάθειά του να τα αγνοήσει, αλλά όπως εξομολογείται, “δε μπορείς να τα αγνοείς για πάντα” . Η ιστορία του Αρζόλα δεν είναι η μοναδική, με την κατάσταση να χειροτερεύει. “Ο αντίκτυπος που έχει η κρίση πάνω στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα είναι εμφανής” , όπως αναφέρει η Ταμάρα Αντριάν, δικηγόρος και πολιτικός που ζει στο Καράκας, την πρωτεύουσα της Βενεζουέλας.
Ως ευάλωτος πληθυσμός, υποφέρουν από τις επιπτώσεις της κρίσης πολύ περισσότερο. Δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά για τον αριθμό των ομοφυλόφιλων ή τρανς ατόμων, αλλά σύμφωνα με την υπηρεσία προσφύγων των Ηνωμένων Εθνών, τρία εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τη Βενεζουέλα, με την πλειοψηφία να κατευθύνεται στην γειτονική Κολομβία.
Τα τελευταία τρία χρόνια, η οικονομία της Βενεζουέλας έχει συρρικνωθεί κατά το ένα τρίτο, με αποτέλεσμα αυτό που περιγράφεται, ως η χειρότερη οικονομική κρίση που έχει πλήξει ποτέ την χώρα. Η αναταραχή έχει ωθήσει τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων στον πυθμένα του σωρού των προτεραιοτήτων, με τη χρηματοδότηση πολλών οργανισμών και πόρων να μειώνεται ή και να περικόπτεται εξ ολοκλήρου.
Τα ομόφυλα ζευγάρια έχουν επιβαρυνθεί επίσης και με ένα όριο που αφορά στην αγορά τροφίμων, καθώς αποκλείστηκαν από το σχέδιο της κυβέρνησης για τα οικογενειακά τρόφιμα. Για το σχέδιο αυτό, πραγματοποιήθηκε μία απογραφή οικογενειών. Το μέτρο αυτό επηρέασε τις οικογένειες, που αποτελούνταν από ομόφυλα ζευγάρια, καθώς δεν καταμετρήθηκαν, αφού δεν θεωρούνται οικογένειες.
Τα τρανς άτομα αγωνίζονται επίσης να προμηθευτούν τρόφιμα, καθώς η κυβέρνηση της Βενεζουέλας δεν εκδίδει έγγραφα ταυτότητας, που να αναγνωρίζουν την ταυτότητα του φύλου τους. Τα σουπερμάρκετ αναγκάστηκαν να εγκαταστήσουν βιομετρικά μηχανήματα αναγνώρισης για να ταυτοποιούν τον κάθε αγοραστή και να καταγράφουν τον αριθμό των προϊόντων που αγοράζει, ώστε να αποφευχθεί τυχόν συσσώρευση. Αυτό το σύστημα αγοραπωλησίας επηρέασε τα τρανς άτομα, λόγω της ασυμφωνίας μεταξύ της ταυτότητας του φύλου τους και του δελτίου της ταυτότητάς τους.
Η οικονομική κρίση έχει επίσης οδηγήσει σε άνοδο της εμπορίας ανθρώπων, με τα τρανς άτομα να βρίσκονται σε ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο. Σημειώθηκε άνοδος της εμπορίας τρανς γυναικών, καθώς και cis γυναικών και νεαρών cis ανδρών, που εξαναγκάζονται σε σεξουαλική εργασία στην Ισπανία, τον Παναμά, την Κολομβία, τη Δομινικανή Δημοκρατία και άλλες χώρες.
Ελπίδα για μια καλύτερη ζωή
Ο Αντριάν Ινφάντε, ένας τρανς άντρας από την Αλταγκράσια ντε Οριτούκο, μια πόλη στα βόρεια της Βενεζουέλας, άφησε την πατρίδα του για να βρει μια καλύτερη ζωή στην Κολομβία:
“Η Βενεζουέλα είναι μια σκληρή χώρα, η αντιμετώπιση των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων χειροτερεύει μέρα με τη μέρα αντί να βελτιώνεται. Η ζωή στη Βενεζουέλα είναι τώρα τόσο περίπλοκη, αλλά ακόμη περισσότερο για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.”
Με τις υποδομές υγείας της χώρας να βρίσκονται στο όριο κατάρρευσης από την οικονομική αναταραχή, η έλλειψη φαρμάκων και ιατρικών προμηθειών έχει επηρεάσει ιδιαίτερα τους ανθρώπους που ζουν με HIV – είτε ομοφυλόφιλους είτε ετεροφυλόφιλους. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, το 2016 120.000 άνθρωποι ζούσαν με τον ιό HIV στη Βενεζουέλα.
Η πολύπλοκη οικονομική κατάσταση έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το έργο της UNAIDS (Joint United Nations Programme on HIV/AIDS) στη χώρα, όπως δήλωσε η Ρετζίνα Λόπεζντε Κάλεκ, υπεύθυνη για το πρόγραμμα UNAIDS στη Βενεζουέλα. Το Υπουργείο Υγείας έχει παρουσιάσει έλλειψη σε αντιρετροϊκά φάρμακα, υλικά διαγνωστικών εξετάσεων, προφυλακτικά και άλλες προμήθειες.
Επιστροφή στην πατρίδα
Η λύση στην οικονομική και πολιτική αναταραχή στη Βενεζουέλα μπορεί να απέχει πολύ, αλλά πολλοί ΛΟΑΤΚΙ+ μετανάστες έχουν διαπιστώσει ότι η κατάστασή στις χώρες υποδοχής τους δεν είναι πάντα καλύτερη:
“Στην Κολομβία, δε μπορείς να βρεις πολλές ευκαιρίες όταν είσαι μετανάστης,” δήλωσε ο Ινφάντε, “και ακόμα λιγότερο εάν είσαι τρανς άτομο” . “Έχω σκεφτεί την επιστροφή στη Βενεζουέλα, αλλά η απάντησή μου είναι όχι.”
Ο Αρζόλα από τη Χιλή παρακολουθεί προσεκτικά τα γεγονότα στην πατρίδα του την Βενεζουέλα: “Η κατάσταση στη χώρα μου είναι πολύ χειρότερη από όταν έφυγα. Η Βενεζουέλα είναι μια πληγή που δεν κλείνει, αλλά συνεχίζει να ανοίγει κάθε μέρα” .
Πηγή: www.voanews.com
Απόδοση: Καφάσης Θεόδωρος
