Τα τοπικά μέσα στο Μπέρμιγχαμ έφεραν στο φως της δημοσιότητας μια ιστορία γύρω από μια εξοργισμένη μουσουλμάνα μητέρα, που διαμαρτύρεται για μία συνάντηση ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης σχετικά με LGBT+ ζητήματα, που παρέχεται σε σχολείο της περιοχής.
Η Fiyaz Mughal ιδρυτικό μέλος του Tell MAMA και διευθύντρια του Faith Matters γράφει σχετικά μ’ αυτό στην The Independent, υπογραμμίζοντας τη σημασία την υποστήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αξιών καθολικά και όχι κατά το δοκούν.
Ο στόχος της συνάντησης, όπως αναφέρεται, είναι «να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά, γύρω τις διαφορές, ώστε να είναι σε θέση να αποδεχθούν την ποικιλομορφία στην κοινωνία μας» , σύμφωνα με τον διευθυντή του σχολείου, Parkfield.
Η άποψη της εξοργισμένης μητέρας, Fatima Shah, είναι ότι “λέγεται στα παιδιά ότι είναι οκέι να είναι gay, αλλά το 98% των παιδιών σε αυτό το σχολείο είναι μουσουλμάνες/οι. Είναι μια μουσουλμανική κοινότητα” .
Η αντίληψη ότι δεν υπάρχουν gay μουσουλμάνοι ή λεσβίες μουσουλμάνες, παρά την ιστορία του Ισλάμ μέσω της λογοτεχνίας, των τεχνών κι άλλων κοινωνικών κλάδων, που συχνά αποκαλύπτει το αντίθετο, είναι αρκετά διαδεδομένη, αν και συντηρητική. Μάλιστα, αναπαράγεται συχνά η άποψη ότι ένα άτομο δεν μπορεί να είναι και gay και να πιστεύει στο Ισλάμ, ότι δηλαδή, ένα gay άτομο και μια/ένας μουσουλμάνα/ος είναι δύο ξεχωριστά και ασυμβίβαστα πράγματα.
Όποιος έχει ταξιδέψει σε χώρες με πλειοψηφία μουσουλμάνων, από το Μαρόκο μέχρι το Ιράν, θα σας πει ότι υπάρχει ένα κρυφό, αλλά εκτεταμένο σύνολο LGBT+ κοινοτήτων, πολλές από τις οποίες είναι και μουσουλμανικές, επισημαίνει η Mughal.
Κανείς δεν αρνείται ότι υπάρχει κοινωνικός συντηρητισμός σε μεγάλα τμήματα των μουσουλμανικών κοινοτήτων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πράγματι, φαίνεται ότι αυτή η μητέρα, που οδηγήθηκε σε διαμαρτυρία, είναι μία τέτοια φωνή.
Ωστόσο, είναι τελείως διαστρεβλωμένο, να πιστεύουμε, ότι όλες/όλοι οι μουσουλμάνες/οι αντιτίθενται σε κοινωνικά φιλελεύθερες αξίες ή ότι όλες/όλοι οι μουσουλμάνες/οι στην τοπική τους περιοχή θα διαμαρτύρονταν για το έργο ενός σχολείου, σε σημείο που να προκαλεί φανατισμό.
“Ελπίζω, πραγματικά ότι η Shah να ξανασκεφτεί τις πράξεις της και να μπορέσει να καταλάβει το εξής: Δε μπορείς να διδάξεις ένα άτομο να είναι gay. Δε μπορείς να αποδέχεσαι και να επωφελείται από τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις αξίες, αλλά να τα απορρίπτεις, όταν δεν εξυπηρετούν άλλες κοινότητες. Αν εγώ ξεκινήσω να διαλέγω ποιο άτομο θα προστατευτεί ή θα δεχτεί την υπεράσπιση [των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αξιών], τότε αμέσως παραδίνω ακούσια και τα δικά μου δικαιώματα” αναφέρει κλείνοντας το κείμενό της η Mughal.
