Ένας διάσημος άντρας δήλωσε ότι οι γυναίκες άνω των 50 είναι πολύ μεγάλες για τα γούστα του και άλλοι άντρες έσπευσαν να τον υπερασπιστούν κατηγορώντας οποιαδήποτε κριτική ως υπερβολική πολιτική ορθότητα.
Ο λόγος για τον Γιαν Μουά που υποστήριξε ότι “οι γυναίκες άνω των 50 είναι πολύ μεγάλες για να τις ερωτευθείς”.
Το θέμα βέβαια δεν είναι αν τα γούστα του Μουά ή οποιοδήποτε άλλου είναι σεξιστικά, ούτε οι φεμινίστριες του ζητάνε να τα αλλάξει. Το ότι τα πρότυπα ομορφιάς είναι κατασκευασμένα μέσα στο εκάστοτε πολιτισμικό περιβάλλον και γι’ αυτό είναι αντιστοίχως σεξιστικά, ρατσιστικά, ετεροκανονικά κτλ είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός –όσο κι αν χτυπιούνται οι οπαδοί της εξελικτικής ψυχολογίας ότι αυτά πηγάζουν από κάποιο αναπαραγωγικό ένστικτο. Ως φεμινίστριες όμως δεν διεκδικούμε το δικαίωμά μας να μας ερωτευτεί κι εμάς ένας Γιαν Μουά. Διεκδικούμε το δικαίωμα να μην κρινόμαστε συνεχώς από το πόσο “γαμήσιμες” μας βρίσκει ένας άντρας.
Το θέμα εδώ είναι ότι μέρος του μισογυνισμού αποτελεί ακριβώς ο συνεχής σχολιασμός των γυναικείων σωμάτων, τα οποία τίθενται αδιάκοπα υπό την αντρική ματιά. Η γυναικεία εμφάνιση κρίνεται, βαθμολογείται, εξετάζεται διαρκώς, στο δρόμο, στα Media, στις διαφημίσεις, στα realities. Η ίδια η γυναίκα τίθεται υπό το μικροσκόπιο και στο τέλος μαθαίνει να βλέπει κι αυτή το σώμα της μέσα από τα αυστηρά αυτά κριτήρια περί «προβληματικών σημείων», περί γκρίζων μαλλιών που πρέπει να βαφτούν, περί τοπικού πάχους που πρέπει να εξαφανιστεί. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, όταν βγαίνει ένας μεσήλικας να δηλώσει πως τα σώματα των γυναικών άνω των 50 δεν είναι εντυπωσιακά και γι αυτό δεν μπορεί να ερωτευτεί τις γυναίκες αυτών των ηλικιών δεν ταυτίζει απλά τη γυναίκα με το σώμα της αλλά συμβάλλει σε όλο αυτό το εχθρικό κλίμα περί αντικειμενοποίησης των γυναικείων σωμάτων. Δεν είναι απλά «γνώμη» όταν ενισχύει ένα καταπιεστικό στερεότυπο –με τον ίδιο τρόπο που δεν είναι απλά «γνώμη» το ότι προσβάλλεται η αισθητική κάποιων από τα ομόφυλα ζευγάρια.
Το ότι οι γυναίκες δεν δηλώνουν συνεχώς ποιους άντρες βρίσκουν αποκρουστικούς, όπως κάνουν οι άντρες σε αναρίθμητα status, σε συνεντεύξεις, σε άρθρα ή απλά σε σχόλια που φωνάζουν στο δρόμο δεν οφείλεται στο ότι οι γυναίκες δεν έχουν κι αυτές γούστα. Δεν σημαίνει ότι δεν βρίσκουν κι αυτές πιο επιθυμητά κάποια σώματα από κάποια άλλα. Σημαίνει απλά ότι οι γυναίκες δεν έχουν μάθει να βλέπουν τον εαυτό τους ως κριτή σε κάποια φανταστικά καλλιστεία, όπου την πασαρέλα αποτελεί ολόκληρος ο αντρικός πληθυσμός.
Όσον αφορά στην λαϊκή σοφία σύμφωνα με την οποία οι άντρες δήθεν γερνάνε καλύτερα, η πραγματικότητα είναι απλά ότι στους άντρες επιτρέπεται να γερνάνε. Οι άντρες άλλωστε είναι πάντα κάτι παραπάνω από την εμφάνισή τους, έχουν προσωπικότητα, χιούμορ, πνεύμα. Η γυναίκα παραμένει απλά ένα σκέτο σώμα και ως ένα τέτοιο κρίνεται.
Η απάντηση στη συνεχή αντικειμενοποίηση των γυναικών δεν είναι να προσπαθήσουμε να πείσουμε τους άντρες ότι η έννοια της ομορφιάς είναι ευρύτερη από τα στενά όρια στα οποία την θέτουν τα Media. Είναι να ζητήσουμε από τους άντρες να το βουλώσουν και λιγάκι γιατί είναι ακριβώς αυτή η συνεχής παραγωγή λόγου και κουτσομπολιού περί γυναικείων σωμάτων που καλλιεργεί τις γυναικείες ανασφάλειες -για τις οποίες μετά η πατριαρχία σπεύδει να τις γελοιοποιήσει.
Από την ομάδα του Ναι, είσαι Μισογύνης για το antivirus
FΒ: nai.eisai.misogynis
