Από την καθημερινότητα του γυμναστηρίου μέχρι τον Tom Of Finland και το Grindr, η gay ανδρική κουλτούρα ανέκαθεν είχε τη συνήθεια να εξιδανικεύει την ιδέα του σώματος ενισχύοντας πάντα την ιδέα της αρρενωπότητας.
Μια απλή περιήγηση στο Grindr και θα δούμε πως υπερισχύει μια συγκεκριμένη επιλογή σωμάτων. Λαδωμένα στήθη, γυμνασμένοι κοιλιακοί και γενικά εικόνες που δείχνουν ότι οι ορισμοί γύρω από το “ωραίο” είναι αρκετά άκαμπτοι ακόμα και στην gay κοινότητα. Μπορεί κάποιες απ΄αυτές να έχουν αλλάξει ή μετακινηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, δεν έχουν καταφέρει όμως να δημιουργήσουν έναν σημαντικό αντίκτυπο.
Φυσικά υπάρχει ένα ιστορικό περικείμενο γύρω απ΄αυτές τις στερεοτυπικές απόψεις. Η επιθυμία για αρρενωπότητα μπορεί να εντοπιστεί από την εποχή του ‘physique culture’, το οποίο άνθισε στις δεκαετίες του 50′ και το 60′, όταν ακόμη υπήρχε έντονη λογοκρισία απέναντι στο gay πορνό. Χωρίς, λοιπόν, gay πορνoπεριοδικά, οι gay άνδρες έβρισκαν απάντηση στην αναζήτηση για γυμνό ανδρικό σώμα στα bodybuilding περιοδικά (το Physique Pictorial και το Beefcake είναι από τα πιο γνωστά). Με αυτό τον τρόπο έγινε συνήθεια στην gay (ανδρική) κοινότητα να θεωρεί ποθητό κάθε γυμνασμένο ανδρικό σώμα.
Αυτή η ταύτιση του ποθητού σώματος με το γυμνασμένο μεγάλωσε με την πάροδο του χρόνο. Καλλιτέχνες όπως ο David Hockney εισήγαγαν την εικόνα του γυμνασμένου και στην ομοερωτική τέχνη. Από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, ο Tom of Finland που έγινε γνωστός μέσα από τις μυώδεις ανδρικές φιγούρες που επιδίδονται σε σεξουαλικές πράξεις έξω στον δρόμο. Ο στόχος του; Να εναντιωθεί στη μη αρρενωπή απεικόνιση των gay ανδρών, που επικρατούσε τότε στα μίντια.
Η προπαγάνδα της υπερ-αρρενωπότητας του Tom of Finland δημιούργησε μια ισχυρή αντίληψη που πλέον συναντάμε παντού. Στην τέχνη, στο gay πορνό και φυσικά στην κοινωνία. Το γυμνασμένο κορμί όμως δεν αποτελεί το μοναδικό αρχέτυπο της ομοφυλοφιλικής επιθυμίας, αλλά είναι ένα από τα πολλά και αυτό το στενό πεδίο της ομοφυλοφιλικής ομορφιάς μάς κάνει ζημιά. Σύμφωνα με έρευνα του 2007, το 42% των ανδρών με διατροφικές διαταραχές στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν gay.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Το 2016 το hashtag #GayMediaSoWhite απεικόνιζε την τεράστια εμμονή το gay μέσων στα λευκά γυμνασμένα σώματα, δημιουργώντας χώρο για ρατσιστικές και σεξιστικές ερμηνείες.
Ο καθηγητής σε queer ζητήματα Gregory Woods συμφωνεί πως υπάρχει μια φετιχοποίηση των υπερ γυμνασμένων σωμάτων στην gay κοινότητα. “Πιθανότατα να σχετίζεται ακόμη με μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η έντονη απεικόνιση του θηλυπρεπή gay άνδρα, που εξακολουθεί να αποτελεί βασική αιτία στα περιστατικά εκφοβισμού. Πιστεύουμε ότι αν πάμε στο γυμναστήρια και γίνουμε αυτοί οι γυμνασμένοι και γεμάτοι τατουάζ τύποι, δε θα μας εκφοβίζουν πια”.
Η άποψη αυτή, ότι ενισχύοντας την αρρενωπότητά μας θα περιορίσουμε τα περιστατικά εκφοβισμού, μπορεί να έχει κάποια λογική, ενέχει όμως αρκετούς κινδύνους. Γιατί αρκετοί άνδρες προβάλλουν αυτή την πίεση για αρρενωπότητα και σε άλλους. Και κάπως έτσι δημιουργούνται τα γνωστά “striaght looking” προφίλ που καταπιέζουν όλο το queerness που υπάρχει εκεί έξω. Μ΄αυτόν τον τρόπο καταλήγουμε να ζούμε σε έναν μισογυνιστικό κόσμο που στιγματίζει την θηλυκότητα και που δυστυχώς αποτυπώνεται και στα πρότυπα ομορφιάς των gay ανδρών.
