Δημοσιεύοντας την έγκρισή του Σωματείου μας από το Πρωτοδικείο στην εφημερίδα, τα περισσότερα από τα βήματα για την τυπική ίδρυσή μας σαν επίσημη οργάνωση έχουν γίνει και πλησιάζει ο καιρός για την επόμενη Γενική μας Συνέλευση. Οπότε, πρέπει να συγκεντρωθούμε για να γίνουν κάποιες προκαταρκτικές δουλειές.

Για όσους/ες βιάζονται, όλη η φάση συνοπτικά, απλά, αβάδιστα:

Τι: Συνάντηση προετοιμασίας για τη Γενική Συνέλευση. Δηλαδή τι περιμένουμε από τη ΓΣ, πώς μπορούμε να συμμετέχουμε, ποιες είναι οι προτάσεις μας για δράσεις που μπορούμε να κάνουμε στο επόμενο εξάμηνο, τι θέλουμε από την ομάδα.

Που: Στέκι Μεταναστών (Τσαμαδού 13 – 15, Εξάρχεια)

Πότε: Κυριακή 18 Μαρτίου, στις 13:30

Πρέπει να φέρω κάτι / κάνω κάτι από πριν ? —-> Λέγαμε ταυτόχρονα να τρώγαμε κάτι (σε φάση “brunch”, google it) καθώς θα δουλεύουμε όλοι / όλες μαζί, οπότε αν θες φέρε κάτι φαγώσιμο (κατά προτίμηση finger food, αλμυρό ή και γλυκό) και επίσης το τσάι σου, τον καφέ σου, τέτοια πράγματα.

Για εσένα που τον έχεις το χρόνο σου και θες όλο το background στόρυ. (Παρεμπιπτόντως, σε πάω):

Είσαστε λοιπόν πριν κανα-δύο χρόνια σε μια παρέα με φίλους και τα λέτε ακτιβιστικά, και “Τι ωραία που ήταν στο Pride”, και “Πόση περισσότερη δουλειά χρειάζεται όμως ακόμα να κάνουμε για τα δικαιώματά μας” αλλά και ότι ρε παιδάκι μου τέλος πάντων “Δεν υπάρχει και τίποτα συγκεκριμένο για εμάς τα νέα παιδιά ακόμα”. Πέφτει λοιπόν εκείνη την στιγμή στο τραπέζι η ιδέα: “Μωρέ λέτε να κάναμε μία ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση) από νέους και νέες για τα δικαιώματα των LGBTQ νέων ?” Ένα μεγάλο “Χμμμμμ” απλώνεται στην παρέα και ξαφνικά βρίσκεσαι σκεπτόμενος/η με βλέμμα στραμμένο στο επέκεινα και με το χέρι σου να τρίβει νωχελικά το πηγούνι σου. Το πηγούνι σου είπα !

Κάμερα σε μένα.

Το να στήσεις μία ΜΚΟ στην Ελλάδα, είναι -όπως πολλά άλλα πράγματα άλλωστε- μια τυπική διαδικασία. Ως τέτοια, έχει κάποια απλά βήματα τα οποία πρέπει να ακολουθήσεις.

ΟΚ, ίσως να είναι λίγο περισσότερα από όσα νόμιζες τα βήματα. Εντάξει, ναι, ίσως τελικά να είναι λίγο πολλά. Ναι, κοίτα, βλέπω τι εννοείς, παίζει να μην είναι και τόσο απλά τα βήματα άφτερ ωλ. Ωχου, ναι ρε παιδάκι μου, καλώς, κοστίζουν και λεφτά τα *%$^#@%#$ τα βήματα, το κατάλαβα. Happy now?

Οπότε, μιά και δυό, πρέπει να γίνουν τα παρακάτω:

– Αρχικά να φτιάξετε ένα Καταστατικό. Όπερ μεθερμηνευόμενον σημαίνει (τουλάχιστον για εμάς αυτό σήμαινε) ότι υπάρχει μία κρίσιμη μάζα ατόμων να δουλέψουν επάνω σε κάποιες θέσεις, ότι κάνετε μιά και δυό και τρεις συγκεντρώσεις για να τις συζητήσετε, μιλάτε μετά με έναν καλό, φιλικό, κατανοητό και ανιδιοτελή δικηγόρο για να κοιτάξει το καταστατικό, να δει μήπως υπάρχουν λάθη και να σας πει τι πόρτες τρώνε από το νόμο οι διατάξεις που τόσο ονειρικά (νομίζατε ότι) συνετάξατε γιατί “για το νόμο η Δημοκρατία είναι πάνω από την Αξιοκρατία” (debatable θα πουν μερικοί-μερικές, ΟΚ). ΤΣΕΚ!

– Να πάρετε την τελική έκδοση του Καταστατικού και να καλέσετε μία πρώτη Καταστατική – Ιδρυτική Γενική Συνέλευση όπου να εξηγήσετε τα τι και πως της οργάνωσης για να έρθει κόσμος και ντουνιάς με όρεξη για ακτιβισμό και δουλειά και να υπογράψουν το Καταστατικό σαν ιδρυτικά μέλη. ΤΣΕΚ!

– Να πάρετε ύστερα αυτό το ιερό έγγραφο με τις 40 τζίφρες και να το δώσετε στον καλό, φιλικό, κατανοητό και ανιδιοτελή δικηγόρο της προ-προηγούμενης παραγράφου (που παρεμπιπτόντως δεν σας έχει πάρει φράγκο για την όλη διαδικασία) για να το καταθέσει στο Πρωτοδικείο. Το Πρωτοδικείο είναι ένα μεγάααααααλο κτήριο με πολλούς ανθρώπους και πάρα, πάρα πολλά χαρτιά μέσα. Το Πρωτοδικείο, ανήκει μαζί με άλλα μεγάλα κτήρια σε εκείνο το πράγμα που λέμε Δημόσιο. Ο δικηγόρος δεν σας είπε ακριβώς τις λεπτομέρειες για τις διαδικασίες που γίνονται εκεί μέσα, αλλά μία προσέγγιση του πράγματος όπως το φανταζόσαστε μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=jChXve7171k . Το μόνο που είναι γνωστό είναι ότι αυτή η διαδικασία στο Πρωτοδικείο κοστίζει για χαρτόσημα, δικόσημα, σημόσημα κτλ κάποιες εκατοντάδες έουρος (ο δικηγόρος ωστόσο επέμεινε αφιλοκερδώς) και ότι κρατάει κάποιους μήνες. Οπότε όλοι/ες μαζί περιμένετε την απόφαση του Πρωτοδικείου… ΤΣΕΚ!

– Στους μήνες αναμονής της απάντησης από το Πρωτοδικείο, δεν κάθεστε. Καλό θα ήταν να μαζέψετε κι άλλο κόσμο για την οργάνωση (ΤΣΕΚ), να μαζέψετε κανένα φράγκο για τα λοιπά έξοδα, ίσως κρατώντας με εθελοντές ένα περίπτερο της οργάνωσης και ένα μπαρ στο Pride (ΤΣΕΚ), να κάνετε και καμιά ακτιβιστική δράση αλλιώς τι διάλο ακτιβιστική οργάνωση (θα) είμαστε (ΤΣΕΚ), να κάνετε και μερικές δράσεις κοινωνικοποίησης για τα μέλη (ΤΣΕΚ), να στείλετε και κανά-δυό παιδιά στο εξωτερικό σε ένα συνέδριο να δουν πως γίνεται η δουλειά εκεί έξω να μας πουν κι εμάς εδώ μέσα (ΤΣΕΚ), να μιλήσετε και με κανένα κρατικό φορέα για να δείτε αν μπορεί να γίνει στο μέλλον κάποια συνεργασία (ΤΣΕΚ). Πωωωω, πω, πως περνάει ο καιρός. Οπότε, σας έρχεται στο μεταξύ η απάντηση από το Πρωτοδικείο…

– Το Πρωτοδικείο σας λέει ότι εγκρίνει το Σωματείο σας και ότι το μόνο που μένει τώρα να κάνετε είναι μερικά “απλά” πράγματα. Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι μια δημοσίευση της έγκρισής του Σωματείου σε μια εφημερίδα πανελλαδικής κυκλοφορίας που να εκδίδεται στην Αθήνα. Ως σωστά ακτιβιστικά μέγκατρολλς που σέβονται τους εαυτούς τους, σκεφτόσαστε αμέσως ότι ακόμη και αυτή η απλή πράξη της δημοσίευσης της έγκρισης πρέπει να αποτελεί ακτιβιστικό γεγονός και μέγιστη τρολλιά. Διαλέγετε λοιπόν το “Ριζοσπάστη”, εφημερίδα προσκείμενη σε πολύ γνωστό κόμμα με ακόμη πιό γνωστές ομοφοβικές απόψεις και ιδεολογίες. In your faces “Ριζοσπάστη” και προαναφερθέν κόμμα! Στα κατάστιχα της φυλλάδας σας υποχρεωθήκατε να διακηρύξετε παντού το μήνυμα της ίδρυσης μιας οργάνωσης LGBTQ νέων ! Οπότε, δημοσίευση (και τρολλιά)… ΤΣΕΚ!

– Μετά από αυτό, πρέπει να γίνει μια άλλη σχετική δημοσίευση, αυτή τη φορά στο δελτίο Δικαστικού Δημοσιεύματος και επίσης ενημέρωση της Περιφέρειας. Μετά πρέπει να ανοίξουμε βιβλία (ταμείου, πρακτικών κτλ.) Η υπόθεση μυρίζει δικηγόρο από την κορυφή ως τα νύχια… Κύριε Δικηγόρε ! Κύριε Δικηγόρεεεεεεεε !

– Παράλληλα, εμείς τα μέλη, πρέπει να ετοιμαστούμε για την επερχόμενη Γενική Συνέλευση. Τώρα που ξέρεις όλο το στόρυ, πήγαινε επάνω επάνω να δεις συνοπτικά, απλά και αβάδιστα τι πρέπει να κάνεις. Ουφ! :)