Λίγες ημέρες πριν από το καθιερωμένο ραντεβού της στην Τεχνόπολις, η Νατάσσα Μποφίλιου μίλησε στη METROPOLIS για τις σημαντικές συνεργασίες των τελευταίων μηνών, τα επόμενα σχέδιά της, αλλά και το στόχο που όλοι ψάχνουμε.Το antivirus εξασφάλισε σε αποκλειστικότητα τη συνέντευξη μια και έχουμε ένα soft spot για την εν λόγω δεσποινίδα :) Και το υπογράφουμε!
Κείμενο: Γιάννης Καστανάκης, Φωτογραφίες: Νικήτας Καραγιάννης
Η εβδομάδα ξεκίνησε με ραντεβού στο Γκάζι. 12 το μεσημέρι θα βρισκόμασταν να πιούμε καφέ με την Νατάσσα Μποφίλιου στο CV. Βγήκα από το Μετρό στον Κεραμεικό και για τα επόμενα πέντε λεπτά περπατούσα παράλληλα με τις ράγες του σιδηροδρόμου. Μία εναλλαγή τοπίου που μου έφερε στο νου την Νατάσσα Μποφίλιου. Κάπως έτσι το έχει κάνει και εκείνη. Το σύγχρονο να συναντά το κλασικό. Από τη μία, οι νέοι καλλιτέχνες και οι προτάσεις τους, και από την άλλη, η εμπειρία των μεγάλων δημιουργών, του Ξαρχάκου και του Κραουνάκη. Βρισκόμαστε ξανά στο Γκάζι με αφορμή τη συναυλία της στην Τεχνόπολις και η κουβέντα ξεκινά με το τι μας περιμένει σε αυτή τη συναυλία.
«Είναι τελείως διαφορετικό το πρόγραμμα από αυτό του χειμώνα. Εχουμε κρατήσει μόνο μία διασκευή. Μετά το πρόγραμμα του Μετρό, που ήταν πιο εσωστρεφές και σκοτεινό, είχαμε την ανάγκη να κάνουμε κάτι πιο εξωστρεφές. Οχι διαφορετικό από το στιλ που έχουμε, αλλά με μια προοπτική και με προβληματισμό πιο ευρύ. Αυτή τη φορά διαλέξαμε τραγούδια που είναι πάρα πολύ γνωστά, αλλά προσπαθήσαμε να τους δώσουμε μια καινούργια ανάσα». Εκτός όμως από πειραγμένα τραγούδια άλλων, στην Τεχνόπολις η τριάδα (Μποφίλιου-Καραμουρατίδης-Ευαγγελάτος) θα πειράξει και τον εαυτό της. «Τώρα πια έχουμε ένα μεγάλο αριθμό τραγουδιών στο ρεπερτόριό μας. Ο κόσμος έρχεται, για να ακούσει τα τραγούδια μας, οπότε για να μπορέσουμε να κάνουμε μια καινούργια πρόταση, πρέπει να πειράζουμε τους εαυτούς μας, την εικόνα μας, τον ήχο μας». Οσο δε για τη σχέση της με το λαϊκό τραγούδι, αν και φλερτάρει με αυτό, δεν την έχουμε ακούσει σε αμιγώς λαϊκά ακούσματα, όμως κάποια στιγμή θα το κάνει. «Θέλω να τραγουδήσω λαϊκό, πιο συγκεκριμένα και μεθοδευμένα, και να κινηθώ σε λαϊκούς δρόμους με έναν τρόπο πιο εναλλακτικό».
Επόμενα σχέδια
Και μιας και ο λόγος είναι περί τριάδας, ήρθε η ώρα να μας αποκαλύψει η ίδια ότι το Δεκέμβριο θα κυκλοφορήσει ο νέος της δίσκος, πάντα σε μουσική Θέμη Καραμουρατίδη και σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Μια δουλειά που η ίδια θεωρεί ότι είναι η καλύτερή της μέχρι σήμερα και ταυτόχρονα με αυτή κλείνει ένας κύκλος.
«Είναι η ολοκλήρωση αυτού που προσπαθούμε να στήσουμε τα τελευταία χρόνια και επισφραγίζει τον αισθητικό δρόμο που θέλουμε να χαράξουμε και να βαδίσουμε από το 2006. Μπορεί ο επόμενος δίσκος να είναι πάλι με τα παιδιά. Δεν το ξέρω. Και μάλλον δεν θα πρέπει να είναι».
Οσοι έχουν δει την Νατάσσα ζωντανά μπορούν να πουν πως το live τής πάει γάντι. Το έχει. Είναι το βλέμμα της, η θεατρικότητά της, η ενέργεια που παίρνει από το κοινό και όλα αυτά συνδυασμένα με την υπέροχη φωνή της. Πότε, λοιπόν, θα κυκλοφορήσει ένα δίσκο με ζωντανές ερμηνείες της; «Μετά από αυτόν νομίζω πως ήρθε η ώρα. Ηθελα πρώτα να νιώθω την ασφάλεια ότι έχω αποκτήσει μια ταυτότητα δισκογραφική, ώστε να απαθανατίσω τις live ερμηνείες, που κάθε φορά είναι διαφορετικές από αυτές που υπάρχουν στο δίσκο. Αλλη ερμηνεία έκανα στο ‘Σ’ έχω βρει και σε χάνω’, όταν το παίζαμε στο Σταυρό του Νότου, άλλη στο Μετρό. Είμαι τραγουδίστρια των ζωντανών εμφανίσεων και δείχνω εκεί ποια θέλω να είμαι».
«Να είσαι ο εαυτός σου»
Ως ακροατής της Νατάσσας αλλά και με την αίσθηση που μου δίνει κάθε φορά που την συναντώ ή διαβάζω μία συνέντευξή της, μπορώ με σιγουριά να πω ότι είναι ένας άνθρωπος που λειτουργεί με την καρδιά και το ένστικτο. Κάπως έτσι έπεισε και τα αγόρια (σσ. Θέμη και Γεράσιμο) να συμπεριληφθεί στο τελευταίο άλμπουμ το τραγούδι «Μέτρημα». «Είμαι γυναίκα και λειτουργώ με το ένστικτο. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να καταλαβαίνω ποιο τραγούδι θα μιλήσει στον κόσμο. Το ‘Μέτρημα’ δεν το ήθελαν. Επέμενα να μπει, γιατί με γράπωσε αυτό το τραγούδι και ήξερα ότι θα μιλήσει σε πολύ κόσμο».
Και ως κλασικός ραδιοφωνατζής δηλώνω ευθαρσώς ότι δεν είναι κακά τα σουξέ και η επιτυχία και η Νατάσσα συμφωνεί. «Το σουξέ και η επιτυχία έχει να κάνει με το τι σημαίνουν για σένα αυτές οι έννοιες. Για μένα σουξέ είναι όταν ένα τραγούδι έχει καταφέρει να αγγίξει έναν άνθρωπο 100%. Επιτυχία είναι να γυρνάω σπίτι μου και να γουστάρω που είμαι τραγουδίστρια. Να με φτιάχνει. Να γουστάρω με την πάρτη μου που κάνω αυτή τη δουλειά! Και να λέω ‘μπράβο, είσαι ευλογημένη και κοίτα να δουλεύεις παραπάνω, για να μπορείς να το κάνεις και αύριο αυτό’. Αυτό για μένα είναι επιτυχία. Δεν μεταφράζεται σε χρήμα».
Τελικά, υπάρχει συνταγή και απάντηση στο ερώτημα τι θέλει ο κόσμος; Η Νατάσσα το λέει με πέντε λέξεις: «Να είσαι ο εαυτός σου. Δεν με ενδιαφέρει τι θέλει ο κόσμος. Ο κόσμος θέλει από σένα να είσαι αληθινός και να του κάνεις μια πρόταση. Αρα, αν βαδίζεις στην πεπατημένη, σύντομα θα σε βαρεθεί».
Μόδες και εκπτώσεις
Λέω στην Νατάσσα ότι είδαμε καλλιτέχνες να γίνονται μόδα, να φοριούνται πολύ και να κάνουν εκπτώσεις. Σε ποιο βαθμό άραγε ένας καλλιτέχνης μπορεί να προασπίσει την προσωπικότητά του, ακολουθώντας μια τάση ή μια μόδα; «Εγώ δεν θα ήθελα ποτέ να γίνω μόδα. Δεν θα με πειράξει καθόλου να ακούει πολύς κόσμος τα τραγούδια μας και να του αρέσουν. Αλλά δεν θα ήθελα να γίνω μόδα, για να μην ξεπεραστώ. Δεν εμπιστευόμουν ποτέ τα πυροτεχνήματα. Μου έχουν προτείνει να κάνω πράγματα για το μεγάλο μπαμ και αρνήθηκα. Το ‘Μέτρημα’ έγινε ringtone, αλλά δεν το εκμεταλλευτήκαμε το τραγούδι. Θα μπορούσα να πάω σε μια δυνατή πιάτσα και να κάνω ένα λαϊκό πρόγραμμα, εκμεταλλευόμενη την επιτυχία της συνεργασίας μου με τον κ. Ξαρχάκο, ή να εκμεταλλευτώ την προσωπική σχέση που είχα με ένα προβεβλημένο πρόσωπο στην τηλεόραση. Αλλά δεν το έκανα».
Τι κακό έχει να απευθυνθείς σε μια λαϊκή μάζα; «Τίποτα το κακό δεν βρίσκω. Καλύτερα να το κάνω φέτος. Αν το έκανα τη δεδομένη στιγμή, θα φαινόταν ότι τώρα πάω να εκμεταλλευτώ αυτό που μου συνέβη, θα έβγαινε αρπαχτή και δεν ήθελα. Γι’ αυτό και κάναμε καλλιτεχνική πρόταση στο Μετρό το χειμώνα. Και πέρα από το ‘Μέτρημα’, δώσαμε στον κόσμο τη δυνατότητα να ακούσει ένα πρόγραμμα που δεν το ακούει συχνά. Σαφέστατα και η επαφή με τον κόσμο θέλω να ανοίξει, αλλά να γίνει βήμα-βήμα. Οχι να πηδήξω πέντε σκαλιά».
Ο μαέστρος και ο Σταμάτης
Λέω στην Νατάσσα ότι συνδυάζει το σύγχρονο και το κλασικό. Από τη μία, η ορμή και η καινούργια πρόταση των νέων καλλιτεχνών με τους οποίους συνεργάζεται, και από την άλλη, η εμπειρία των μεγάλων δημιουργών, του Ξαρχάκου και του Κραουνάκη με τους οποίους έχει δουλέψει. «Με τον μαέστρο κάναμε μια σειρά παραστάσεων και μπορώ να πω ότι έχουμε δουλέψει μαζί. Στην περίπτωση του Σταμάτη, δεν μπορώ να πω ότι έχω δουλέψει με αυτόν τον καλλιτέχνη. Αλλά μπορώ να σου πω ότι έχω αγαπήσει τρομερά αυτόν τον τύπο. Οταν μας φώναξε στη συναυλία του στην Τεχνόπολις, ήταν για εμάς μια τεράστια επιβράβευση. Να με φωνάζει και να λέω το ‘Εν Λευκώ’ και εκείνος να παίζει στο πιάνο. Ο Σταμάτης είναι ένας άνθρωπος πολύ γενναιόδωρος. Τον θεωρώ φίλο μου. Είναι από τους πιο αγαπημένους μου συνθέτες και τεράστια αναφορά μου. Με τον μαέστρο δεν ήμουν απλά θαυμάστριά του. Ηταν η συνάντησή μου με την ιστορία της μουσικής. Δεν έχω λόγια να σου περιγράψω την ευγνωμοσύνη. Εκείνο το δίωρο νομίζω ότι πάθαινα υπεροξυγόνωση».
«Χρειάζομαι την κακή κριτική»
Τα τελευταία δύο χρόνια έχω διαβάσει πολλές κριτικές για την Νατάσσα. Καλές και κακές. «Σου έχουν σύρει διάφορα», της λέω και της ζητώ την άποψή της. Αραγε υπήρξε κάποια κριτική που να την ενόχλησε; «Υπάρχουν πολλά που με έχουν ενοχλήσει. Δεν έχω πρόβλημα με τις κακές κριτικές. Αυτές με έχουν κάνει καλύτερη τραγουδίστρια. Επειδή ακόμη διαμορφώνομαι, την χρειάζομαι απόλυτα την κακή κριτική. Αλλά με είχε πειράξει ένα παλαιότερο σχόλιο σε εβδομαδιαία εφημερίδα. Ελεγε πως έχω ξεγελάσει το κοινό μου, το οποίο δεν υπάρχει, και ότι έχω φωνάξει τους θείους μου και με φωνάζουν θεά. Οτι είμαι η νόσος του έντεχνου και το αντίστοιχο του Λευτέρη Πανταζή της δεκαετίας του ’80. Και τελείωνε λέγοντας ότι η Νατάσσα Μποφίλιου δεν είναι σώμα, αλλά ένα ρούχο αδειανό. Δεν με ενόχλησε η κριτική. Αλλά το γεγονός ότι ήταν ανυπόγραφη. Μπορεί ο καθένας να με κρίνει. Αλλά γιατί δεν βάζει το όνομά του; Εγώ είμαι η Νατάσσα Μποφίλιου που μπορεί να είμαι ρούχο αδειανό. Αλλά έχω όνομα, επίθετο, ταυτότητα. Εσύ γιατί δεν έχεις;».
Αραγε η εποχή έχει ταυτότητα; Εχει στόχο; Και μας πάει η κουβέντα στο Σύνταγμα. «Δεν υπάρχει στόχος, δυστυχώς. Φοβάμαι πως ένα τόσο δυνατό πράγμα δεν θα καταλήξει κάπου, γιατί δεν έχει αίτημα. Θεωρώ όμως πως έχουμε αρχίσουμε να ψάχνουμε στόχο».
Με γέλια καταλήγουμε να συνειδητοποιούμε πως ο στόχος μας είναι να βρούμε στόχο. Και όταν την ρωτώ ποιος είναι ο δικός της στόχος, τα δικά της σχέδια για το μέλλον, μου λέει ότι δεν κάνει σχέδια. «Εχω ένα φάρο, ένα φως που με καλεί και πηγαίνω προς τα εκεί. Πηγαίνω από διάφορους δρόμους. Οχι μόνο από αυτόν που έχω στο μυαλό μου. Μπορεί να πάω γύρω-γύρω, να στρίψω, να μπω από το δάσος. Αφήνομαι στη ζωή».
Και κάπως έτσι πήρε ο καθένας το δρόμο του μετά το τέλος της συνέντευξης. Η Νατάσσα θα συνέχιζε την ημέρα της με ένα φορτωμένο επαγγελματικό πρόγραμμα και εγώ θα έπαιρνα το δρόμο της επιστροφής παράλληλα στις γραμμές του τρένου, νιώθοντας μια όμορφη συγκίνηση έπειτα από μια αληθινή κουβέντα. Ραντεβού στο Γκάζι για νέες συγκινήσεις.
Εκμυστηρεύσεις:
- Στη φετινή συναυλία θα ακούσετε πολλές εκπλήξεις. Κρατήσαμε μόνο μία διασκευή από το πρόγραμμα του χειμώνα.
- Θέλω να τραγουδήσω λαϊκά.
- Ο νέος δίσκος θα κυκλοφορήσει το Δεκέμβριο του 2011.
- Μπορεί ο επόμενος δίσκος μετά από αυτόν που ετοιμάζουμε να είναι πάλι με τα παιδιά (Θέμη και Γεράσιμο). Δεν το ξέρω. Και μάλλον δεν θα πρέπει να είναι.
- Με τον Σταμάτη (σσ. Κραουνάκη) ήμουν πρώτα θαυμάστριά του, έγινε φίλος μου και τώρα έρχομαι να δουλέψω μαζί του, τώρα θα έρθει και η δουλειά.
- Με τον μαέστρο (σσ. Σταύρο Ξαρχάκο) νιώθω κάθε φορά στη σκηνή ότι παθαίνω υπεροξυγόνωση.
- Δεν θέλω να γίνω μόδα, για να μην ξεπεραστώ.
- Το «Μέτρημα» δεν ήταν να συμπεριληφθεί στον τελευταίο μου δίσκο. Εγώ επέμενα να μπει.
- Οι κακές κριτικές με έκαναν καλύτερη τραγουδίστρια. Με ενοχλούν οι ανυπόγραφες κριτικές.
