Λίγες μόνο μέρες και ακόμη ένα έτος θα μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Το 2013 μας αποχαιρετά, δίνοντας τη θέση του σε μια καινούρια χρονολογική οντότητα. Πριν λοιπόν πούμε το «Bienvenue» στη νέα (θεέ μου τι μας περιμένει) σεζόν, προσδίδουμε στο 2013 έναν επετειακό χαρακτήρα και θυμόμαστε το «top 10» εκείνων των γεγονότων που έκαναν την παγκόσμια LGBT κοινότητα να χαρεί, να θορυβηθεί και κυρίως να προβληματισθεί για το τι μέλλει γενέσθαι… Πάντα, όπως τα κατέγραψε το περιοδικό μας.
Obama… Yes we can!
Με την επανεκλογή του ο πρόεδρος των Η.Π.Α αποφάσισε να πάρει σοβαρά τις δεσμεύσεις του απέναντι στους απανταχού διαφορετικούς, ενισχύοντας σημαντικά τους αγώνες διεκδίκησης των LGBT δικαιωμάτων. Η στάση του επίσης ήταν καταλυτική, ώστε η χώρα να πάρει το δρόμο του «gay γάμου». Ο ίδιος όπου σταθεί δεν χάνει την ευκαιρία να μιλήσει για την ανάγκη ίσης αντιμετώπισης των πολιτών, ανεξάρτητα από το σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Ποιος δεν θυμάται τη φράση του «Το ταξίδι μας δεν θα έχει τελειώσει όσο τα αδέλφια μας, οι ομοφυλόφιλοι δεν θα είναι αντικείμενα ίσης μεταχείρισης από τον νόμο» στη διάρκεια της ομιλίας για την επανεκλογή του ή το «Πρέπει να είστε πολύ περήφανοι σήμερα» που είπε, σχολιάζοντας την απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας να κρίνει αντισυνταγματική τη θεώρηση του νόμου που θέλει έναν «νόμιμο» γάμο να υφίστανται μόνο μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου.
Εξίσου αξιομνημόνευτη είναι και η στάση του απέναντι στην πολιτική ομοφοβίας του Putin και της Ρωσίας. Ως ένδειξη διαμαρτυρίας, ακύρωσε την προγραμματισμένη συνάντηση με τον Ρώσο ομόλογο του, συναντήθηκε με την κατατρεγμένη LGBT κοινότητα της χώρας και γενικά αναβάθμισε το όλο θέμα σε μείζον ζήτημα εξωτερικής πολιτικής των Η.Π.Α. Έτσι, γιατί μπορεί…
Μ. Βρετανία: η βαθιά ανησυχία σχετικά με τους ομοφυλόφιλους στη Ρωσία
Άλλη μια χώρα που αποφάσισε να υποστηρίξει ανοικτά την LGBT κοινότητα. Η Μ. Βρετανία, μέσα από τον πρωθυπουργό της David Cameron, μπαίνει στο παιχνίδι της διπλωματίας εκφράζοντας δημόσια την αγανάκτηση της για τις εξελίξεις στη Ρωσία. Ο Cameron επιδιώκει μάλιστα συνάντηση με τον πρόεδρο Putin, σε μια προσπάθεια να τον συνετίσει. Μπορεί ακόμα και σήμερα η κατάσταση στη Ρωσία να παραμένει απαγορευτική για τους ομοφυλόφιλους, το γεγονός όμως ότι ο αγώνας διεκδίκησης περνά στην πολιτική ατζέντα σημαντικών πολιτικών προσωπικοτήτων, δείχνει ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο. Μετά από αυτό, στο χορό της διπλωματικής πίεσης μπαίνουν Γαλλία και Γερμανία.
Stephen Fry: Όταν ένας άνθρωπος κάνει τη διαφορά
Σίγουρα ο κόσμος διεκδίκησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων θα ήταν φτωχότερος χωρίς αυτήν την προσωπικότητα. Μέσα στο 2013, o Stephen Fry έκανε ότι μπορούσε για να δείξει σε όλον τον κόσμο τι σημαίνει να είσαι gay σε έναν straight κόσμο. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την περίφημη επιστολή –άδειασμα-προς τον David Cameron αλλά και προς τα μέλη της Διεθνούς Ολυμπιακούς Επιτροπής, σχετικά με τη στάση τους απέναντι στις πολιτικές της Ρωσίας. «Το μόνο που χρειάζεται για να θριαμβέψει το κακό, είναι οι καλοί άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα. Θα είστε εσείς αυτοί οι καλοί άνθρωποι που θα αφήσουν το κακό να θριαμβεύσει;». Μια «ενοχλητική διάνοια» που από ότι φαίνεται δεν μασάει τα λόγια της, μιλώντας ανοιχτά χωρίς καθωσπρεπισμούς για αυτούς που τολμούν να παραβαίνουν εις βάρος της ανθρωπότητας. «Το μόνο που είδα να αντανακλάται, ήταν αυτό που η Hannah Arendt αποκαλούσε, τόσο αξέχαστα: Η καινοτομία του κακού. Ένας ανόητος άνθρωπος, ο οποίος όπως τόσοι άλλοι τύραννοι έχει το ένστικτο να εκμεταλλεύεται τους δυσαρεστημένους, βρίσκοντας εξιλαστήρια θύματα. Ο Putin μπορεί να μην είναι τόσο ανόητος και βλάκας, όσο ο πολιτικός αναπληρωτής Milanov, αλλά τα ένστικτα του είναι τα ίδια…» Αναμφισβήτητα η δράση του μπαίνει στη δεκάδα των «μεγάλων στιγμών» της LGBT κοινότητας για το 2013 και εμείς αισθανόμαστε ιδιαίτερα περήφανοι που τον φιλοξενήσαμε στο περιοδικό μας!
Μπορώ και εγώ να παντρευτώ;
Χωρίς αμφιβολία του 2013 είπε ένα μεγάλο «δέχομαι» στους gay γάμους, δίνοντας τη δυνατότητα σε χιλιάδες ομόφυλα ζευγάρια ανά τον κόσμο να κάνουν κάποια από τα όνειρα τους πραγματικότητα. Στην πρώτη θέση της κατάταξης οι Η.Π.Α, με δέκα πολιτείες να λένε το πολυπόθητο «I Do» (18 στο σύνολο) κλείνοντας παράλληλα το μάτι σε όσες παραμένουν στη συντηρητική πλευρά. Στο ίδιο πνεύμα και άλλες χώρες (Μ. Βρετανία, Γαλλία, Νέα Ζηλανδία) που ξεπερνούν αναχρονιστικές αντιλήψεις αιώνων και ψηφίζουν υπέρ. Αλλά ακόμα και εκεί όπου δεν υπάρχει ακόμα η νομιμοποίηση, η σπίθα της ελπίδας έχει ανάψει.
«Δεν θα πίστευα σε έναν ομοφοβικό Θεό»
Με αυτά τα λόγια ο νομπελίστας κληρικός Desmond Tutu, αποκήρυξε οποιαδήποτε θρησκευτική θεωρία απομονώνει τα LGBT άτομα. «Θα αρνιόμουν να πάω σε έναν παράδεισο. Θα έλεγα, όχι συγγνώμη, προτιμώ να πάω στο άλλο μέρος. Δεν θα λάτρευα έναν ομοφοβικό Θεό και το πιστεύω βαθύτατα αυτό που λέω».
Με τους εκάστοτε εκκλησιαστικούς κύκλους να μάχονται συχνά ενάντια σε οποιαδήποτε προσπάθεια διεκδίκησης LGBT δικαιωμάτων, τέτοιες δηλώσεις αποκτούν βαρύνουσα σημασία, αποσαφηνίζοντας τον πανανθρώπινο χαρακτήρα που οφείλει να υποστηρίζει κάθε θρησκεία.
«Είμαι τόσο παθιασμένος με αυτή την καμπάνια όσο και με το απαρτχάιντ. Για μένα είναι στο ίδιο επίπεδο.»
Ένας πιο πολύχρωμος πάπας
Παραμένοντας στο χώρο της εκκλησίας, υποδεχόμαστε εκείνον τον Πάπα που σήκωσε (προς το παρόν) λευκή σημαία στον μακροχρόνιο πόλεμο μεταξύ Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας και LGBT κοινότητας. Μόλις το περασμένο καλοκαίρι και κατά την επιστροφή του από το ταξίδι του στη Βραζιλία, ο Πάπας Φραγκίσκος απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων δήλωσε: «Ποιος είμαι εγώ για να κρίνω το σεξουαλικό προσανατολισμό. Αν κάποιος άνθρωπος αναζητά τον Ιησού και το καλό, ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω αυτή τη συμπεριφορά; Οι ομοφυλόφιλοι δε θα πρέπει να περιθωριοποιούνται, αντίθετα θα πρέπει να εντάσσονται στην κοινωνία». Αρκετά «προοδευτικό» από τη μεριά του, δεν νομίζετε;
Βότκα με άποψη
Τον φιλο-ομοφυλοφιλικό της χαρακτήρα κλήθηκε να ξεκαθαρίσει η επιχείρηση που παράγει την γνωστή βότκα «Stolichnaya», μετά το μποϊκοτάζ εναντίον της που ξεκίνησε ο Αμερικανός συγγραφέας Νταν Σάβατζ. Ο Σαβάτζ θέλησε με αυτόν τον τρόπο να επιστήσει την προσοχή στους νέους νόμους που επιτρέπουν σε αστυνομικούς στη Ρωσία να συλλαμβάνουν τουρίστες και ξένους υπηκόους που θεωρούνται ύποπτοι ως ομοφυλόφιλοι.
Η απάντηση της Stolichnaya όμως ήταν άμεση, μιας τόσο μέσα από τους φορείς κοινωνικής δικτύωσης, όσο και μέσα από την επίσημη επιστολή του διευθύνοντα σύμβουλου της εταιρίας, τάχθηκε αλληλέγγυα προς τη LGBT κοινότητα. «Θέλω να τονίσω ότι η Stoli είναι κατηγορηματικά αντίθετη σε τέτοιες συμπεριφορές και πράξεις. Ως εταιρεία που ενθαρρύνει τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη, είμαστε οργισμένοι. Η Stolichnaya βότκα ήταν και θα είναι θερμός υποστηρικτής και φίλος της LGBT κοινότητας. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε την κοινότητα που έχει αποδεχτεί την Stoli ως την βότκα προτίμησής της». Στην υγεία μας, λοιπόν!
Άσυλο, γιατί είμαι ομοφυλόφιλος
Μια απόφαση που ενδέχεται να σώσει αρκετούς ομοφυλόφιλους αφρικανούς, πάρθηκε από τον Ευρωπαϊκό δικαστήριο, τον περασμένο Νοέμβριο. Σύμφωνα με αυτήν, αναγνωρίζεται η δυνατότητα χορήγησης ασύλου από τις χώρες της Ε.Ε, σε άτομα από την Αφρική που διατρέχουν βάσιμο κίνδυνο φυλάκισης ή θανάτου στην πατρίδα τους, εξαιτίας του ομοφυλοφιλικού τους προσανατολισμού.
Το Ευρωδικαστήριο αναφέρει στην απόφασή του ότι μπορεί να χορηγηθεί καθεστώς πρόσφυγα σε περιπτώσεις κατά τις οποίες Αφρικανοί πολίτες οδηγούνται στη φυλακή στη γενέτειρά τους, εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι ομοφυλόφιλοι.
Η ομοφυλοφιλία θεωρείται αξιόποινη στις περισσότερες αφρικανικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων κρατών-συμμάχων της Δύσης, όπως η Ουγκάντα, η Νιγηρία, η Κένυα και η Μποτσουάνα.
Το άλλο φύλο
Η Γερμανία έγινε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που έδωσε στους γονείς την επιλογή να καθορίσουν το φύλο του παιδιού τους στο πιστοποιητικό γεννήσεως ως ενδιάμεσο ή απλά κενό. Αυτό δίνει τη δυνατότητα σε παιδιά που γεννήθηκαν με χαρακτηριστικά και από τα δυο φύλα να αποφασίσουν το φύλο τους αργότερα στη ζωή τους ή και να μην αποφασίσουν καθόλου.
«Αυτή είναι η πρώτη φορά που ο νόμος αναγνωρίζει οτι υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι ούτε αρσενικού ούτε θηλυκού γένους ή είναι και τα δυο και δεν ταιριάζουν στις μέχρι τώρα νομικές κατηγορίες».
Είμαι gay, ε και;
Το κομμάτι αυτό αναφέρεται σε όλα τα επώνυμα και μη άτομα που μέσα στο 2013 βρήκαν το θάρρος και έκαναν το δικό τους «coming out». Ενδεικτικά σας αναφέρουμε: «Maria Bello, Maria Serifonic, Tom Daley, Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελάκης, Wentworth Miller, κλπ.» Μπράβο…
