Ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων ζευγαριών αποτελεί (επιτέλους) πραγματικότητα σε ολοένα και περισσότερες χώρες. Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εδώ, τουλάχιστον για τις χώρες που έχουν ψηφίσει το σχετικό νόμο. Τι γίνεται όταν ένα «αναγνωρισμένο» ομοφυλόφιλο ζευγάρι αποφασίζει να χωρίσει;
Ο Jason Dottley και ο σύντροφος του, αποφάσισαν να πάρουν διαζύγιο το 2012. Αποφάσισαν επίσης, να μην προσλάβουν δικηγόρο, μιας και δεν είχαν κάτι να χωρίσουν.
«Οι δικηγόροι έρχονται όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα» υποστήριξε ο Dottley.
Δεν είχε όμως ιδέα, για το πόσο δύσκολο είναι να για ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι να χωρίσει επίσημα.
Ο Dottley, μουσικός και ηθοποιός στο επάγγελμα, συμπλήρωσε την αίτηση διαζυγίου τον Απρίλιο του 2012 στη Καλιφόρνια, όπου το εκεί σύστημα ήταν αναρμόδιο να χειριστεί την συγκεκριμένη υπόθεση. Τελικά αναγκάστηκε να ζητήσει τη συμβουλή ενός επαγγελματία δικηγόρου, μιας και είχε αρχίσει να εκνευρίζεται με τις τόσες καθυστερήσεις.
«Ο δικηγόρος που προσέλαβα, στην πραγματικότητα δεν μπόρεσε να προσφέρει και πολλά. Η συμβουλή που μας έδωσε, είναι ότι ουσιαστικά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα μέχρι το δικαστήριο να αποφασίσει τι θα κάνει με την υπόθεση».
Η ιστορία αυτή είναι λίγο πολύ γνωστή και σε άλλα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Αυτή τη στιγμή ο gay γάμος είναι νόμιμος σε 13 πολιτείες των ΗΠΑ, ενώ ενδέχεται να ακολουθήσουν και άλλες. Αλλά ακριβώς, επειδή αποτελεί ένα σχετικά πρόσφατο φαινόμενο (η Μασαχουσέτη ήταν η πρώτη πολιτεία που νομιμοποίησε τους gay γάμους το 2004), τα περισσότερα ζευγάρια που προσπαθούν να χωρίσουν, βλέπουν τις προσπάθειες τους να πέφτουν στο κενό μιας και το σύστημα δεν έχει ολοκληρωθεί, ενώ τις περισσότερες φορές έχουν και υψηλό κόστος.
«Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια πρέπει να είναι πρωτοπόρα» δηλώνει η Susan Sommer, διευθύντρια της συμβουλευτικής ομάδας «Lamda Legal» που ασχολείται με την επίλυση νομικών θεμάτων της LGBT κοινότητας. «Μέχρι τα πράγματα να ξεκαθαρίσουν, ακόμα και στις πολιτείες σαν τη Νέα Υόρκη, όπου τα gay ζευγάρια μπορούν να παντρευτούν, θα υπάρχουν πάντα ερωτήματα του τύπου «Πως γίνεται αυτό;».
Πολλά ζευγάρια ίδιου φύλου ήταν μαζί για χρόνια, ακόμα και για δεκαετίες, προτού τους δοθεί η δυνατότητα να παντρευτούν. Αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα «ακριβό» πρόβλημα σε ένα διαζύγιο, μιας και τα περισσότερα δικαστήρια χωρίζουν μόνο τα υπάρχοντα που αποκτά ένα ζευγάρι από την στιγμή που παντρεύεται και μετά.
Κάτι τέτοιο συνέβη και στην Margaret Wenig, η οποία χώρισε στην Νέα Υόρκη από την σύντροφο της. Είχαν παντρευτεί το 2008, ενώ από το 1996 ήταν και συνεργάτες στη δουλειά.
«Ακόμα και 17 χρόνια πριν από τον επίσημο γάμο μας, ζούσαμε σαν να είμαστε παντρεμένοι» δηλώνει η ίδια και συνεχίζει: «Μεγαλώσαμε παιδιά μαζί, συγχωνεύσαμε τα οικονομικά μας, κάναμε ο ένας τον άλλον δικαιούχο των συντάξεων και των περιουσιακών μας στοιχείων. Παρόλα αυτά, όμως, όταν πήραμε διαζύγιο το δικαστήριο χώρισε αυτά που δικαιούται το κάθε μέλος, από το 2008, την χρονιά που έγινε ο γάμος μας».
«Το δικαστήριο ήταν ένας συναισθηματικός και οικονομικός εφιάλτης όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τα ενήλικα παιδιά μας αλλά και για τις οικογένειές τους» υποστήριξε η Wenig.
Αν και το κόστος διαζυγίου εξαρτάται από την πόλη και την πολιτεία, εκτιμάται ότι ένα κλασικό «ετεροφυλοφιλικό διαζύγιο» στην Νέα Υόρκη κοστίζει περίπου 10,000 δολάρια. Το διαζύγιο της Weing κόστισε 120,000 δολάρια.
Επειδή προς το παρόν, μόνο 13 πολιτείες αναγνωρίζουν τους ομοφυλοφιλικούς γάμους, πολλά ζευγάρια αναγκάζονται να ταξιδέψουν για να επισημοποιήσουν τη σχέση τους, αν και δεν διαμένουν στις πολιτείες αυτές.
Το διαζύγιο, από την άλλη, είθισται να βγαίνει από την πολιτεία στην οποία διαμένουν οι εκάστοτε εμπλεκόμενοι. Οπότε, κάποιες πολιτείες τυπικά δεν μπορούν να δώσουν διαζύγιο σε ένα ζευγάρι που παντρεύτηκε κάπου αλλού. Αυτό σημαίνει, ότι οι αιτούντες διαζύγιο πρέπει να επιστρέψουν στην πολιτεία που παντρεύτηκαν για να ξεκινήσουν τις διαδικασίες. Κάτι που μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα δαπανηρή υπόθεση, μιας και στις περισσότερες πολιτείες απαιτείται ένα χρονικό διάστημα 6 μηνών, προτού εκδοθεί η απόφαση.
Μια απόφαση που κάποιες φορές μπορεί να είναι υποκειμενική.
Τον περασμένο χρόνο στο Οχάιο, για παράδειγμα, όπου οι ομοφυλοφιλικοί γάμοι έχουν απαγορευτεί, ένας δικαστής έδωσε διαζύγιο σε 2 άνδρες. Λίγες μέρες αργότερα, ένας άλλος δικαστής αρνήθηκε το ίδιο αίτημα σε ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων γυναικών με τη δικαιολογία ότι η πολιτεία δεν αναγνωρίζει καθόλου τον εν λόγω θεσμό.
Η Sommer και η ομάδα της έχουν παρατηρήσει μια άνοδο στις αιτήσεις των δικαστηρίων της χώρας για επιπλέον ενημέρωση, ώστε να είναι σίγουρα ότι ακολουθούν τα σωστά νομικά βήματα. Αυτή όμως η διαδικασία κοστίζει ιδιαίτερα στα ζευγάρια που πληρώνουν δικηγόρο για να τρέξουν την υπόθεση.
Εκτιμάται ότι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια πληρώνουν συνήθως τα διπλάσια για το διαζύγιο, σε σχέση με τα ετεροφυλόφιλα. Τριπλάσια αν υπάρχουν και παιδιά.
Είναι δεδομένο ότι ένας ή και οι δύο γονείς δεν συνδέονται βιολογικά με το παιδί. Και αυτό φέρνει ένα νέο κεφάλαιο νομικών προβλημάτων εάν το ζευγάρι δεν έχει κάνει όλα τα σωστά βήματα, ώστε να διασφαλίσει την νομική υπόσταση της υιοθεσίας.
Οι ετεροφυλοφιλικοί γάμοι υφίστανται για εκατοντάδες χρόνια στην κοινωνία και για αυτό οι περισσότεροι θεσμοί έχουν επηρεαστεί από αυτούς. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και στην περίπτωση των gay γάμων, οι οποίοι αποτελούν κάτι νέο για όλους.
Ο Dottley παντρεύτηκε στην Καλιφόρνια τον Οκτώβριο του 2008, μετά από μια σύντομη διαδικασία. Όταν όμως αποφάσισε να χωρίσει το 2012, βρήκε τον εαυτό του να πνίγεται από τη γραφειοκρατία.
«Έλεγαν συνέχεια ότι πρέπει να περιμένω. Πρέπει να δημιουργήσουμε μια καινούρια φόρμα που να σχετίζεται με τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια για αυτή τη διαδικασία» δηλώνει ο ίδιος αγανακτισμένος από το νομικό σύστημα. «Το 50% των καθυστερήσεων οφείλεται στην άγνοια των δικαστηρίων για το πώς να χειριστούν το θέμα».
Ο Dottley σημειώνει επίσης, ότι έχει αρκετούς ετεροφυλόφιλους φίλους που βίωσαν μια πιο εύκολη διαδικασία διαζυγίου. «Κανένας άλλος δεν πέρασε, αυτό που πέρασα εγώ».
Η εύρεση ενός «ενημερωμένου» δικηγόρου αποτελεί δαπανηρή υπόθεση, οπότε η επόμενη επιλογή είναι να βρεις κάποιον που να νοιάζεται για το όλο θέμα.
Η Elizabeth Scwartz, μια δικηγόρος στο Μαϊάμι που εργάζεται κυρίως για ομοφυλοφιλικές οικογένειες, υποστηρίζει ότι έχει έρθει η ώρα για τη χώρα να δημιουργήσει συγκεκριμένους νόμους διαζυγίου για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος ο νόμος για το γάμο των ομοφυλόφιλων ζευγαριών να αγνοηθεί εντελώς.
«Αυτό κάνουν κάποια ζευγάρια και είναι πραγματικά τρομακτικό» δηλώνει η ίδια. «Σκέφτονται: Θέλω να παντρευτώ με την νέα σχέση μου. Για την επόμενη ποιος νοιάζεται;» Όπως χαρακτηριστικά λέει και η ίδια: «Αυτό είναι πολυγαμία».
Για αυτό το λόγο λέει στους πελάτες της, ότι αν η σχέση που είχαν σήμαινε κάτι για αυτούς, ώστε να παντρευτούν, τότε ήταν κάτι αληθινό που πρέπει να τελειώσει νόμιμα.
«Αισθάνομαι ότι χαλάω όλο αυτό το “γαμήλιο Parade”, όταν μιλάω για διαζύγιο, αλλά δεν γίνεται να το αποφύγεις όταν είσαι δικηγόρος που σχετίζεται με υποθέσεις οικογενειών. Κάποιες φορές, ένα διαζύγιο αποτελεί την αρχή ενός καινούριου κεφαλαίου.»
πηγή: www.today.com
