Παρά την παγκόσμια κατακραυγή απέναντι στο νέο αντί-gay προφίλ της Ρωσίας, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έχει κάνει πολύ λίγα για να διασφαλίσει τον «χωρίς διακρίσεις» χαρακτήρα των επερχόμενων ολυμπιακών αγώνων στο Sochi.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και σε πρόσφατο άρθρο του το πρακτορείο Bloomberg, η Ρωσία υποστήριξε ότι η πρόσφατη (αντί-gay) νομοθεσία της εναρμονίζεται απόλυτα με τους κανονισμούς της επιτροπής σχετικά με τις διακρίσεις, κάτι που από ότι φαίνεται πιστεύει και η ΔΟΕ.
Ο νόμος που εγκρίθηκε από το ρωσικό κοινοβούλιο τον περασμένο Ιούνιο, απαγορεύει την «προπαγάνδα» που στοχεύει στην προώθηση των «μη παραδοσιακών» σεξουαλικών σχέσεων. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι οποιαδήποτε έκφραση ομοφυλοφιλικής αγάπης ή η διακίνηση πληροφορίας που σχετίζεται με την ομοφυλοφιλία, αποτελεί αξιόποινη πράξη. Για του ρώσους, η ποινή είναι η φυλάκιση ή το χρηματικό πρόστιμο. Για τους ξένους, η απέλαση από τη χώρα. Αλλά αυτό δεν είναι «διάκριση». Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας, Dmitry Kozak, το επιβεβαίωσε, εξάλλου, σε μια επιστολή του στη ΔΟΕ, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση διάκρισης, μιας και ο νόμος αναφέρεται ισότιμα τόσο στα ομοφυλόφιλα όσο και στα ετεροφυλόφιλα άτομα.
Αυτή ακριβώς η «απίστευτη» δικαιολογία θεωρήθηκε από τα μέλη της Ολυμπιακής επιτροπής, ως η γραπτή διαβεβαίωση της Ρωσίας για την ανεκτικότητα που πρόκειται να δείξει κατά τη διάρκεια των αγώνων, ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό προσανατολισμό του καθενός.
Το να είσαι ομοφυλόφιλος έπαψε να είναι παράνομο στην Ρωσία, από το 1993 – αν και πάντοτε ήταν επικίνδυνο. Το να ανέχεσαι όμως την ομοφυλοφιλία μόνο όταν παραμένει «κρυμμένη», δεν αποτελεί μια δίκαιη και σωστή πολιτική. Και μια τέτοια πολιτική (του τίποτε δεν θα συμβεί αρκεί να κρύψεις την σεξουαλικότητα σου) δεν πρέπει να επικροτείται από την ΔΟΕ αλλά πρέπει να εναρμονίζεται σύμφωνα με την 6η θεμελιώδη αρχή του κινήματος: «Οποιαδήποτε μορφή διάκρισης χώρας ή προσώπου που σχετίζεται με τη φυλή, τη θρησκεία, την πολιτική, το φύλο κτλ είναι εντελώς ασυμβίβαστη με το Ολυμπιακό Κίνημα».
Οι εμπειρογνώμονες της ΔΟΕ, στην προσπάθεια τους «να κλείσουν» τις χώρες που θα φιλοξενήσουν τους εκάστοτε αγώνες, επιλέγουν να υποβαθμίζουν την πολιτική επιρροή που μπορούν να ασκήσουν σε αυτές, όταν χρειάζεται. Η επιτροπή, παρόλα αυτά, μπορεί να συντελέσει στην βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών που επικρατούν στις χώρες που καλούνται να φιλοξενήσουν τους ολυμπιακούς.
Η πίεση της ΔΟΕ για παράδειγμα στη δικτατορική κυβέρνηση της Νότιας Κορέας, βοήθησε σημαντικά στην διεξαγωγή των δημοκρατικών εκλογών, πριν από τους καλοκαιρινούς ολυμπιακούς αγώνες στη Σεούλ, το 1988. Επίσης, με αφορμή τους ολυμπιακούς στο Πεκίνο (2008) η επιτροπή πίεσε την Κίνα να αποσύρει το νόμο, ο οποίος απαιτούσε από τους ξένους δημοσιογράφους να «περνούν» από την έγκριση της κινεζικής κυβέρνησης, προτού προχωρήσουν σε οποιαδήποτε συνέντευξη η ρεπορτάζ που αφορούσε την Κίνα.
Τώρα είναι που η ΔΟΕ πρέπει να πιέσει τη Ρωσία να αποσύρει την αντί-gay νομοθεσία της, με στόχο να εναρμονιστεί με τις αρχές του ολυμπιακούς κινήματος και να παραμείνει στη θέση της διοργανώτριας χώρας. Επειδή όμως η επιτροπή δεν έχει δείξει, προς το παρόν, καμία τέτοια διάθεση, όλοι οι σπόνσορες των αγώνων και τα τηλεοπτικά δίκτυα πρέπει να μπουν στο παιχνίδι της πίεσης. Αλλιώς υπάρχει η πιθανότητα, τον Φεβρουάριο, να βρεθούν σε μια πολύ δυσάρεστη θέση.
Οι ρώσοι έχουν ήδη κάνει χρήση του νόμου τους και απέλασαν μια ομάδα Ολλανδών κινηματογραφιστών που σκόπευαν να φτιάξουν ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με τα gay δικαιώματα στη Ρωσία. Εάν, δηλαδή, ο γνωστός ομοφυλόφιλος νεοζηλανδός αθλητής στο speed skate, Blake Skjellerup, μιλήσει σε μια συνέντευξη στο NBC για τον φίλο του, θα πρέπει τόσο αυτός όσο και το συνεργείο να απελαθούν από τη χώρα; Ή για να αποφύγουν τον κίνδυνο τα μέσα θα αποκρύψουν εντελώς το θέμα της ομοφυλοφιλίας; Αυτό θα τους έκανε συνένοχους στην πολιτική διάκρισης της Ρωσίας.
Ανεξάρτητα από τη ΔΟΕ, μεγάλοι σπόνσορες όπως η Coca Cola Co., η McDonald’s Corp. Και η Visa Inc. θα πρέπει να συνδέσουν το όνομα τους με αυτό των ομοφοβικών αγώνων. Οι ρωσικές αρχές δήλωσαν ότι σκοπεύουν να «ενισχύσουν» την εφαρμογή του νόμου, κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ίσως για να περιορίσουν τα φαινόμενα των ρωσίδων αθλητριών που φιλιούνται στο βάθρο, όπως σημειώθηκε στο πρόσφατο IAAF World Athletics Championship, στη Μόσχα. Ή αυτά των αθλητριών με τα βαμμένα νύχια στα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, δεν είναι αρκετό να χαραχθεί απλά μια «ελεύθερη ζώνη» στο ολυμπιακό χωριό. Πρέπει ο νόμος να ανακληθεί συνολικά.
