Σε «συστοιχίες» εκδηλώνεται η μόλυνση με τον ιό HIV στην Ελλάδα. Δηλαδή ολόκληρες παρέες ανθρώπων, μην πούμε ομάδες, μολύνονται εξαιτίας των αδιάγνωστων -ηθελημένα ή μη- περιπτώσεων.
Τα ταμπού, μα και η έλλειψη δομών όσο και κρίσιμων δωρεάν διαγνωστικών εξετάσεων, όπου επιπλέον φαίνεται πως σπάνια (!) τηρείται ο κανόνας της ανωνυμίας, οδήγησαν -παρά το στρουθοκαμηλισμό των αρμόδιων κρατικών αρχών που παραδίδουν εδώ και χρόνια ψευδεπίγραφες εκθέσεις στην Ευρώπη, μα ακόμη και των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που καλύπτουν κρατικά κενά- σε μία τελικά αναπόφευκτη φανερή καταγραφή έκρηξης των κρουσμάτων νεοδιαγνωσμένων φορέων HIV. ΟΙ ΜΚΟ υπολογίζουν, αντίθετα με το ΚΕΕΛΠΝΟ που μιλά για περίπου 10.000, σε 25.000 τους φορείς HIV.
Μόνο το πρώτο πεντάμηνο του 2011 (δες πίνακα) καταγράφηκαν 384 νέα κρούσματα της όχι πλέον θανατηφόρας ασθένειας -για όσους ακόμη δικαιούνται να λαμβάνουν αντιρετροϊκή αγωγή- αλλά παρ’ όλα αυτά πηγής σωματικής και ψυχικής αναπηρίας. Την ώρα που παρά τα λειψά στοιχεία του ελληνικού κράτους, που 30 χρόνια μετά την έναρξη της επιδημίας καταγγέλλεται πως παραμένει χωρίς Εθνικό Σχέδιο Δράσης, ήταν το 2009 604.
Μια σημαίνουσα αύξηση άνω του 10% στον αριθμό των νέων διαγνώσεων μόλυνσης με HIV, παρατηρείται μάλιστα στην Ελλάδα το πρώτο επτάμηνο του 2011 μεταξύ των ενδοφλέβιων χρηστών ουσιών. Σημαίνον όμως παραμένει και πως το 36,5% όλων των περιπτώσεων δηλώνει ως άγνωστη την πηγή μόλυνσής του με τον HIV.
Αυτές ήταν μόνο μερικές από τις διαπιστώσεις που έγιναν σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου των ΜΚΟ: Praksis, Θετική Φωνή, Κέντρο Ζωής, Be positive, ΟΛΚΕ, Lesb.Equal, παρουσία εκπροσώπων του ΚΕΕΛΠΝΟ.
Καταγγέλθηκε ότι βάσει εγκυκλίου του υπ. Υγείας (18/8/2011), που δεν έχει κοινοποιηθεί ακόμη στους διοικητές, επιτρέπεται να περιθάλψουν στα νοσοκομεία αλλοδαπούς και Ελληνες ανασφάλιστους μόνο στα επείγοντα ή σε λοιμώδεις νόσους έως «σταθεροποίησης της κατάστασής τους». Ο πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικού Ελέγχου για το HIV, Γρ. Βαλλιανάτος, κατήγγειλε χθες αυτό το αίσχος.
Κατάφωρες είναι και οι παραβιάσεις στην Ελλάδα αναφορικά με τα δικαιώματα των φορέων HIV ή ακόμη και όσων σχετίζονται με αυτούς και αλλεπάλληλες είναι οι αναφορές στο Συνήγορο του Πολίτη:
* Στο Παπάφειο Ιδρυμα της Θεσσαλονίκης εξεδίωξαν 9χρονο παιδί από το σχολείο όχι επειδή το ίδιο ήταν οροθετικό, αλλά η μητέρα του.
* Τον Αύγουστο στα Χανιά σε άνθρωπο που πίστευε ότι έχει εκτεθεί στη μόλυνση του αρνήθηκαν την επείγουσα θεραπεία, που προ των 72 ωρών εξαλείφει τη μόλυνση.
* Εγκυος γυναίκα παραπέμφθηκε από νοσοκομείο σε νοσοκομείο στην Αθήνα (για μη γίνει το μαιευτήριο «εϊτζάδικο») και τελικά γέννησε με την ψυχή στο στόμα χωρίς να έχει παρέλθει το τρίωρο από την επείγουσα αντιρετροϊκή αγωγή που προστατεύει το έμβρυο.
Πλήθος γιατρών 30 χρόνια μετά την έναρξη της επιδημίας αρνούνται την παροχή υπηρεσιών σε φορείς.
