Ο πρώτος δηλωμένος γκέι υποψήφιος για τον Λευκό Οίκο στην αμερικανική ιστορία μιλα αποκλειστικά στο «ΒHMAonline»! Ο 61χρονος Φρεντ Κάργκερ φορα στο πέτο του ένα αυτοκόλλητο που συνδυάζει την Αστερόεσσα µε το ουράνιο τόξο του κινήματος για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων: και ναι μεν προέρχεται από τους κόλπους του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, αλλά κατεβαίνει για να διεκδικήσει το προεδρικό χρίσμα για τις εκλογές του Νοέμβριου του 2012 ως ανεξάρτητος υποψήφιος.
Ο καλιφορνέζος πολιτικός δηλώνει έτοιμος να αγωνιστεί με όσα μέσα διαθέτει, και σκοπεύει να εκμεταλλευτεί μιά θεωρητική αδυναμία του – το γεγονός πως δεν είναι αναγνωρίσιμος στις μάζες- ως «ατού». Ετσι, το βασικόσύνθημα της εκστρατείας του είναι το (αυτό-)σαρκαστικό «Ποιος Φρεντ;», και το έχει τυπώσει σε χιλιάδες μπλουζάκια και κονκάρδες.
Ο κ. Κάργκερ, ο οποίος εργάζεται αυτό τον καιρό για την προώθηση της υποψηφιότητάς του στις πολιτείες της Αϊόβα και του Νιου Χάμσαϊρ, μπορεί μεν να αποκαλεί τον πρώην Πρόεδρο τον ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρέιγκαν, ως «τον πολιτικό μου ήρωα», ωστόσο θεωρεί τον εαυτό του «ρεπουμπλικάνο στην καρδιά, αλλά δημοκρατικό και πιο προοδευτικό στη σκέψη».
Είναι οι ΗΠΑ και οι πολίτες της έτοιμοι για τον πρώτο γκέι Πρόεδρο;
«Οι δημοσκοπήσεις λένε πως ναι. Διάβαζα τις προάλλες για ένα γκάλοπ που διενήργησε το περιοδικό «Βάνιτι Φερ» σε συνεργασία με το τηλεοπτικό δίκτυο CBS, από το οποίο προέκυψε πως 1 στους 2 ερωτηθέντες θα αποδεχόταν έναν ανοικτά ομοφυλόφιλο Πρόεδρο».
Εσείς όμως προέρχεστε από ένα χώρο που παραδοσιακά αντιτίθενταν στα δικαιώματα της γκέι κοινότητας.
«Παραδέχομαι πως το κόμμα μου δεν έχει και μεγάλη παράδοση στην υποστήριξη των δικαιωμάτων των ομοφυλοφύλων. Μου έκανε εντύπωση πως ακόμη και σε μια πολιτεία πιο ανοικτόμυαλη, όπως η Καλιφόρνια, όπου μεγάλωσα, αυτοί που πρωτοστατούσαν πριν 40 χρόνια στην καταπίεση της γκέι κοινότητας ήταν Ρεπουμπλικάνοι. Αλλά από την άλλη, σκέφτομαι ότι ένας Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος, ο Αβραάμ Λίνκολ, ήταν αυτός που απελευθέρωσε τους μαύρους σκλάβους, πριν 150 χρόνια. Από την πλευρά μου, αυτό που μπορώ να εγγυηθώ, είναι πως, όταν έρθει η ώρα, θα είμαι ο πρώτος που θα θέσω επί τάπητος το ζήτημα των δικαιωμάτων των ομοφυλοφύλων σε ανθρώπους όπως η Σάρα Πέιλιν».
Αν γίνετε ο πρώτος γκέι Πρόεδρος των ΗΠΑ, τι θα κάνετε σε περίπτωση που προσκληθείτε σε ένα, λόγου χάρη, μουσουλμανικό κράτος με μηδενική ανοχή απέναντι στους γκέι;
«Ομολογώ πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο, οσο μακρινό κι αν είναι, με απασχολεί έντονα. Δεν θέλω να προσβάλλω τις θρησκευτικές πεποιθήσεις κανενός και να γίνω αφορμή για διαμαρτυρίες. Αλλά, από την άλλη, αν προσκληθώ κάπου, δεν μπορώ να μην πάω, έτσι δεν είναι; Θα δεχτώ την τιμή και θα προσπαθήσω, όπως μπορώ, να δώσω στον κόσμο που με βλέπει κάπως περίεργα να καταλάβει πως δεν είμαι ένας άνθρωπος με σάρκα, οστά και συναισθήματα όπως κι αυτοί».
Τι σημαίνει για σας να κατεβαίνετε ως ανεξάρτητος υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα;
«Σημαίνει πως απευθύνομαι σε ένα δημογραφικά προοδευτικό, στις απόψεις του, κοινό που είναι πολιτικά αναποφάσιστο. Στην Αϊόβα, λόγου χάρη, το ποσοστό των αναποφάσιστων είναι κοντά στο 37%, ενώ στη δεύτερη πολιτεία, το Νιού Χάμσαϊρ, κυμαίνεται στο 41-42%. Δεν είναι αμελητέα νούμερα αυτά. Αποδεικνύουν ότι ο κόσμος είναι δυσαρεστημένος τοσο από το Ρεπουμπλικανικό, οσο κι από το Δημοκρατικό κόμμα. Εκεί είναι που έρχομαι εγώ, που θεωρώ τον εαυτό μου ρεπουμπλικάνο στην καρδιά, αλλά δημοκρατικό και πιο προοδευτικό στη σκέψη. Θα έλεγα ότι, με πολιτικούς όρους, βρίσκομαι κάπου στο κέντρο».
πηγή: http://www.tovima.gr/world/article/?aid=387808&sms_ss=facebook&at_xt=4d70e8725d7a0452%2C0
