Με τη νίκη των Ρεπουμπλικανών, οι ΗΠΑ αποκτούν έναν Πρόεδρο που υπόσχεται να απελάσει κάθε μετανάστη πρώτης και δεύτερης γενιάς, προτρέπει τους άντρες να κακομεταχειρίζονται το γυναικείο φύλο, και χλευάζει δημόσια άτομα με αναπηρίες χωρίς καμία συναίσθηση του αντίκτυπου των πράξεών του.
Την πρώτη κιόλας ημέρα του στο Λευκό Οίκο, ο Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε τη διακοπή της χρηματοδότησης σε κάθε μη κυβερνητική οργάνωση και κλινική που βοηθά οικονομικά τη διακοπή κύησης σε γυναίκες που αδυνατούν να πληρώσουν τα αντίστοιχα έξοδα — αφήνοντας ως μόνη λύση σε πληθώρα γυναικών την έκτρωση μέσω επικίνδυνων τεχνικών, όπως τη λήψη παράνομων ανεπίσημων φαρμάκων ή ακόμη και τον αυτοτραυματισμό της μήτρας.
Αν και η σχέση του Τραμπ με το γυναικείο φύλο θα έπρεπε να προκαλεί τρόμο, δεν ήταν λίγες οι γυναίκες ψηφοφόροι που τον στήριξαν, δίνοντας θέση ισχύος σε έναν ανοιχτά φαλλοκράτη με περίπου 75 εκκρεμείς μηνύσεις εναντίον του – 14 από αυτές με την κατηγορία της ασέλγειας και της σεξουαλικής κακοποίησης. Μόλις ένα χρόνο πριν, ο Τραμπ ισχυρίστηκε δημόσια πως ο βιασμός μεταξύ συντρόφων δεν μετράει ως βιασμός και δεν θα έπρεπε να έχει κυρώσεις. Έχοντας αποκαλέσει σε επίσημες συνεντεύξεις του τις γυναίκες “σκυλιά” και “γουρούνια” έμεινε γνωστός για τη δήλωση του “και να μη σε θέλουν οι γυναίκες, εσύ πρέπει να τις αρπάζεις από το μ…ί.” Η πατριαρχική κουλτούρα φαίνεται να έχει μουδιάσει ξανά την κοινή γνώμη, καθώς τίποτα από αυτά δεν ήταν αρκετό ώστε να απομακρυνθεί από τα κοινά.
Θα πρέπει να αναρωτηθεί κανείς τι είναι αυτό που υποσχέθηκε ο Τραμπ, τόσο ισχυρό ώστε να κερδίσει τις εκλογές παρά τη ρητορική μίσους που εξαπέλυε συστηματικά τους τελευταίους μήνες δημοσίως. Και η αλήθεια είναι πως αυτή ακριβώς η ρητορική ήταν και η κότα με τα χρυσά αυγά για πολίτες που οραματίστηκαν μία “καθαρή” Αμερική, απολυμανσμένη από οτιδήποτε ξενικό, καινούργιο ή εναλλακτικό. Ένα περιβάλλον που αντιστέκεται στις αλλαγές είναι καταδικασμένο να κανιβαλιστεί και να σαπίσει. Και μία κοινωνία που κλείνει την πόρτα στο βήμα όσων έχουν ανάγκη να ακουστούν είναι βέβαιο πως μόνο περισσότερο μίσος θα θρέψει.
Ακόμα και αν ο “κακός” εξαφανιστεί από το πλάνο (μετανάστες, γυναίκες, μειονότητες, ομόφυλα ζευγάρια) το μίσος θα παραμείνει, και αν δε βρει κάπου συγκεκριμένα να χτυπήσει, θα χτυπήσει όπου βρει. Είναι το μίσος αυτό που θάφτηκε όλα αυτά τα χρόνια πίσω από την κουρτίνα του “καπιταλισμού των ευκαιριών” — το ξακουστό “αμερικάνικο όνειρο” που πάντοτε έμοιαζε να αιωρείται σαν μία φιλόδοξη υπόσχεση πάνω από τα κεφάλια όσων ήθελαν να το αγγίξουν αλλά κάτι τους εμπόδιζε. Αυτό το κάτι δεν ήταν ποτέ οι μετανάστες, ούτε ο ομόφυλος γάμος, ούτε οποιαδήποτε άλλη αλλαγή οι συντηρητικοί έτρεμαν και σιχτίριζαν για δεκαετίες.
“Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε,” ή αλλιώς, ίσως η κόλαση τελικά να μην είναι οι άλλοι. To 2016, 256 αφροαμερικανοί σκοτώθηκαν εν ψυχρώ από αστυνομικούς – οι μισοί εξ αυτών ήταν άοπλοι. Ο ίδιος ο Τραμπ, αναγκάστηκε να… φωτοσοπάρει λευκές γυναίκες σε φωτογραφίες της εκστρατείας του και να τις μετατρέψει σε μαύρες, για να γλιτώσει την κατακραυγή όταν έγινε γνωστό πως επίτηδες δεν ήθελε μαύρους στον ίδιο χώρο μαζί του. Ο άνθρωπος που έχει αναλάβει τη φροντίδα μίας χώρας με τόσο υψηλά ποσοστά ρατσιστικών εγκλημάτων — και μάλιστα με θύτες αστυνομικούς — είναι ο ίδιος άνθρωπος που το 2009 είχε δώσει εντολή σε καζίνο να απομακρύνει μαύρους εργαζομένους από τον όροφο όποτε το επισκέπτεται για να διασκεδάσει.
Φαίνεται πως τα πράγματα μόνο χειρότερα θα γίνουν, και η ακροδεξιά των ΗΠΑ σίγουρα νιώθει πιο ικανοποιημένη από ποτέ, όμως οι αγώνες δεν τελειώνουν. Την ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του Τραμπ, γυναίκες βγήκαν στους δρόμους της Αμερικής για να διαδηλώσουν εναντίον του αλλά και ενάντια στην κουλτούρα του σκοταδισμού που πρεσβεύει. Η “πορεία των γυναικών”, όπως ονομάστηκε, σημειώθηκε ως η μεγαλύτερη διαδήλωση στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, με σχεδόν τρία εκατομμύρια γυναίκες να απαιτούν με την παρουσία τους την παραίτησή του.
…Η παραίτησή του δεν ήρθε. Και η μεγαλύτερη πορεία στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών δεν έφερε κάποιο αποτέλεσμα. Κάθε σεξιστικό έγκλημα που θα ακολουθήσει, θα έχει ως άλλοθι τον ίδιο τον Πρόεδρο των ΗΠΑ και τις πεποιθήσεις του. Κάθε ρατσιστική επίθεση των επόμενων τεσσάρων ετών θα έχει στήριγμα έναν ρατσιστή πλανητάρχη που θεωρεί τους μετανάστες “ζώα” και τους μουσουλμάνους “πιθήκους.” Πρόκειται για μία σκοτεινή περίοδο της σύγχρονης ιστορίας. Μία περίοδο που, για τον δυτικό τουλάχιστον κόσμο, φαινόταν πως ξεκινά να αξιοποιεί τους αγώνες των μειονοτήτων και να απαντά με συνταγματικές αλλαγές που ωφελούσαν όσους ως τώρα στερούνταν δικαιωμάτων.
To 2015, ο σημαντικά ευκατάστατος φοιτητής του Στάντφορντ Μπροκ Τέρνερ αντιμετώπισε δικαστήριο για πέντε κατηγορίες εναντίον του: δύο για βιασμό, δύο για ασέλγεια και μία για απόπειρα βιασμού. Η πρώτη δικαστική εκτίμηση αναφερόταν σε φυλάκιση δεκατεσσάρων ετών τουλάχιστον — ωστόσο, η ποινή που του επιβλήθηκε τελικά ήταν έξι μήνες στη φυλακή και τρία χρόνια αποβολή από το πανεπιστήμιο. Η είδηση προκάλεσε κλονισμό και απόγνωση, με πολλούς Αμερικανούς πολίτες να αναρωτιούνται αν τα πανεπιστήμια αποτελούν καν ασφαλή τόπο όπως θα έπρεπε, και το κατά πόσο στάθηκε σημαντική στη δίκη η υψηλή κοινωνική τάξη του ενόχου. Μόλις ένα χρόνο μετά, ένας άντρας με ίδιο και ίσως χειρότερο ποιόν, αλλά με πολύ μεγαλύτερη οικονομική ευχέρεια, βρίσκεται να είναι ένας από τους ισχυρότερους ανθρώπους του πλανήτη.
…και κάποιοι δεν βλέπουν τίποτα το φοβερό σε αυτό.
