Vasilis Thanopoulos
Το ημερολόγιο δείχνει “Πέμπτη 15 Μαρτίου, 2018” και ο μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος βρίσκεται στο Αίγιο και συγκεκριμένα στο Δικαστικό Μέγαρο της περιοχής ως κατηγορούμενος για δημόσια υποκίνηση μίσους ή βίας ενάντια στην ομοφυλοφιλική κοινότητα. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά (και δυστυχώς όχι η τελευταία) που ένας ανώτατος κληρικός, υιοθετεί δημόσια μια ακραία ομοφοβική συμπεριφορά. Αντιθέτως, η σύγχρονη ιστορία της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, φαίνεται να έχει αλλάξει – τουλάχιστον τα 14 τελευταία χρόνια – σελίδα, δίνοντας βήμα σε αρκετούς εκκλησιαστικούς παράγοντες που “αγαπούν μεν αλλήλους”, αρκεί αυτοί να μην είναι ομοφυλόφιλοι (σ.σ και πολλά άλλα). Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Το “κουσούρι” της ομοφοβίας
Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα και μάλιστα εκείνο που φαίνεται να εγκαινιάζει τη σύγχρονη συμπεριφορά μιας δημόσιας εκκλησιαστικής νεο-ομοφοβίας, είναι αυτή του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Ο επικεφαλής της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας, διαφοροποιείται από τον μετριοπαθή προκάτοχό του και δημόσια σπεύδει να χαρακτηρίσει τον Οκτώβριο του 2004, την ομοφυλοφιλία “κράζουσα αμαρτία» και “κουσούρι”, ενώ υπεραμύνεται του «δικαιώματος» εκπροσώπων πολιτικών θεσμών να εκφέρουν δημόσια αντίστοιχες απαξιωτικές απόψεις για μια κοινωνική κατηγορία Ευρωπαίων πολιτών. Χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια του τότε: “Αλλά σκεφθείτε πού έχουμε φθάσει. Σε ποιο κατάντημα έχει φθάσει σήμερα η ανθρωπότητα, η οποία, αυτό που είναι αμαρτία βοώσα και κράζουσα, θέλει να την καλύψει. Να μη λέμε, να μη μιλάμε, γιατί ενοχλούνται αυτοί που έχουνε το κουσούρι, γιατί θέλουνε όλοι οι άλλοι να το παραδεχθούν ως μια φυσιολογική κατάσταση”.
Δεν ήταν, όμως, μόνο ο Χριστόδουλος που υιοθέτησε μια ανοιχτά ομοφοβική συμπεριφορά απέναντι σε μια κοινότητα που μέχρι τότε δεν γνώριζε κάποια συνταγματική αναγνώριση. Ο ίδιος άνοιξε τον δρόμο, προσφέροντας ένα είδος νομιμοποίησης και σε άλλους εκκλησιαστικούς εκπροσώπους. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις ευφάνταστες και ιδιαιτέρως κακοποιητικές δηλώσεις του στενού του συνεργάτη, αρχιμανδρίτη Επιφάνιου, ο οποίος υιοθετώντας μια απίστευτη για κληρικό φρασεολογία είχε δηλώσει πως “η ομοφυλοφιλία είναι σαν να βάζει κανείς βενζίνη στο αυτοκίνητό του από την εξάτμιση και όχι από το ρεζερβουάρ”. Φυσικά οι δηλώσεις “περί κουσουριού” από τον τότε Αρχιεπίσκοπο έγιναν σχεδόν έναν χρόνο μετά την επιστολή που είχε αποστείλει ο ίδιος προς τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιο (για τον ίδιο λέμε) και χαρακτήριζε την ομοφυλοφιλία ως θανάσιμο αδίκημα, σε μια προσπάθεια να απαντήσει στην αντίδραση του Αμβρόσιου για ένα έγγραφο της νομικής υπηρεσίας της Ιεράς Συνόδου που απεστάλη στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, μετά τις καταγγελίες περί σεξουαλικών σκανδάλων μητροπολιτών.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι τον Ιούλιο του 2005 στο επίσημο περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος «Εκκλησία» δημοσιεύθηκε η προσφυγή- έγγραφο που έγινε από την Ιερά Σύνοδο με αφορμή τις καταγγελίες περί σεξουαλικών σκανδάλων του τότε Μητροπολίτη Αττικής κ. Παντελεήμονα Μπεζενίτη στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. «Ειδικώς ως προς τα προσωπικά δεδομένα του Μητροπολίτου Αττικής κ. Παντελεήμονος,τα οποία έτυχον επεξεργασίας υπό τηλεοπτικού σταθμού, εν ουδεμία περιπτώσει δύναται να θεωρηθούν ότι“συνδέονται με την άσκηση δημοσίου λειτουργήματος”, διότι πρόκειται περί δεδομένων αναφερομένων εις αυστηρώς προσωπικήν ομοφυλοφιλικήν συμπεριφοράν, παντελώς άσχετην προς την άσκηση δημοσίου λειτουργήματος» τονιζόταν στο κείμενο, γεγονός που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις καθώς φαινόταν η Ιερά Σύνοδος να καλύπτει τέτοιου είδους συμπεριφορές. Ανάμεσα στους ιεράρχες που αντέδρασαν ήταν ο “πνευματικός αδελφός” του Αρχιεπισκόπου, Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος. Στα χρόνια που ακολουθούν η δημόσια τοποθέτηση κληρικών απέναντι στην ομοφυλοφιλία γίνεται συχνό φαινόμενο. Δεν είναι εξάλλου λίγες οι φορές που οι εκάστοτε εκπρόσωποι της ορθόδοξης εκκλησίας καλούνται να σχολιάσουν κίτρινα δημοσιεύματα και σκάνδαλα που βλέπουν κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας. Όλα αυτά τουλάχιστον μέχρι τον θάνατο του Χριστόδουλου, το 2008 και την αντικατάστασή του από τον Ιερώνυμο, ο οποίος – στην αρχή τουλάχιστον- προσπάθησε να κρατήσει μια πιο μετριοπαθή στάση, αποφεύγοντας τις σχετικές δηλώσεις.
“Τα Pride είναι ντροπή. Δε θέλουμε τέτοιο κόσμο”
Ανέκαθεν η διοργάνωση των φεστιβάλ υπερηφάνειας ερέθιζαν τα ομοφοβικά αντανακλαστικά των κληρικών, οι οποίοι συχνά κάνουν λόγο “για φεστιβάλ αμαρτίας και ντροπής”. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, Άνθιμου, που κάθε χρόνο επιδίδεται σε φραστικές επιθέσεις ενάντια στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και των υπερασπιστών της, ενώ οργανώνει αγρυπνίες, συγκέντρωση υπογραφών και προτρέπει τον κόσμο να μη δεχθεί αυτή τη “νέα τάξη πραγμάτων”. Αναφέρουμε ενδεικτικά κάποιες δηλώσεις του: “Δεν μπορούμε ένα γεγονός που είναι αμαρτία να το δημοσιοποιούμε και να το προβάλλουμε”. […] “Απομακρύνατε τα παιδιά σας και τους εαυτούς σας από τέτοιες ανόσιες και αφύσικες εκδηλώσεις και διατυπώσατε παντού τις κάθετες αντιρρήσεις σας…
“Στον αντιρατσιστικό κρύβεται μία ύποπτη λέξη: η ομοφοβία”
Είναι σαφές ότι με αφετηρία την εκλογή και δράση του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου στην ηγεσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδας έγινε αρκετός λόγος για το δικαίωμα της εκκλησίας να εκφράζεται ελεύθερα και δημόσια επί παντός επιστητού και με κάθε είδους ύφος. Και πολλές φορές αυτό το ύφος εμπεριείχε ομοφοβικές τοποθετήσεις και προτροπές βίας. Ίσως γι΄αυτό τον λόγο εν όψει αντιρατσιστικού νόμου, αρκετοί κληρικοί επιδίδονται σε έναν άνευ προηγουμένου, ομοφοβικό ντελίριο (θα ακολουθήσουν τουλάχιστον δύο ακόμη). Την αρχή κάνει ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας, ο οποίος σε επιστολή του προς τον τότε πρωθυπουργό ζητά να μην ψηφιστεί το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, αποκαλώντας τους ομοφυλόφιλους «αισχρούς» και «κύνες». Στην επιστολή – παραλήρημα του, ο Μητροπολίτης Ιερεμίας χαρακτηρίζει το αντιρατσιστικό «άθλιο» και «ελεεινό», τονίζοντας ότι το νομοσχέδιο είναι αντίθετο προς «τήν Ἁγία Γραφή, τήν Ἑλληνική σοφία καί παιδεία, ἀλλά καί πρός αὐτήν τήν ἁπλῆ λογική καί τό αίσθημα τοῦ ἀνθρώπου». Συνεχίζοντας, ο Μητροπολίτης επιτίθεται στους ομοφυλόφιλους, εκφράζοντας την…απογοήτευση του για το γεγονός ότι «ο ἀντιρατσιστικός νόμος μας απαγορεύει νά ποῦμε ὅτι οἱ ὁμοφυλόφιλοι εἶναι αἰσχροί, ὅτι εἶναι ”κύνες”, ὅπως τούς ὀνομάζει ἡ Ἁγία Γραφή στό τελευταῖο της βιβλίο, τήν Ἀποκάλυψη».
Κλείνοντας, ο Μητροπολίτης Ιερεμίας «απειλεί» τον πρωθυπουργό με σφοδρές αντιδράσεις από την πλευρά των κληρικών. Στο ίδιο μήκος κύματος και μητροπολίτες Πειραιώς Σεραφείμ, και Αιτωλοακαρνανίας Κοσμάς, που «αφόρισαν» το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Η πιο ενδεικτική βέβαια δήλωση ανήκει στον μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαο, ο οποίος ζητά όχι την απόσυρση αλλά τη διόρθωση του νόμου, ώστε να μην ποινικοποιείται η “ομοφοβία”. “Το πρόβλημα είναι ότι, ενώ στην επικεφαλίδα μιλάει και για ξενοφοβία, κάπου μέσα του είναι κρυμμένη και μια άλλη καινούργια και ύποπτη λέξη, η “ομοφοβία”», προσθέτοντας: «Δεν ζητούμε να αποσυρθεί ο νόμος. Ζητούμε να διορθωθεί». Σε άλλο σημείο ο μητροπολίτης λέει πως «κοινωνίες όμως που απαγορεύουν τον στιγματισμό και τον έλεγχο των ψυχοκοινωνικών διαστροφών, όπως είναι και οι γενοκτονίες και οι ομοφυλίες, αλλά και ο ρατσισμός, αυτές οι κοινωνίες ούτε κοινωνίες είναι ούτε και δημοκρατίες. Ας μας εξηγήσουν οι υποστηρικτές του νόμου γιατί να προστατεύεται ο αντιρατσισμός και να απαγορεύεται η «ομοφοβία». Τελικά το πρόβλημα δεν είναι η «ομοφοβία», την οποία μόλις μάθαμε ως λέξη, όσο η ομομανία την οποία καθημερινά ζούμε στην πράξη». Και καταλήγει στην ανακοίνωσή του ο μητροπολίτης: «Είναι κρίμα αυτή η Κυβέρνηση ως τελευταία πράξη πριν από την αυτοκτονία της να μας αφήνει ως νομοθετημένη πλέον κληρονομιά τα επίχειρα του ηθικού παραλογισμού της».
Από τον αντιρατσιστικό μέχρι το σύμφωνο συμβίωσης
Από τον Σεπτέμβριο του 2014 η Ελλάδα θέτει σε εφαρμογή τον νέο αντιρατσιστικό νόμο, ο οποίος μεταξύ άλλων “τιμωρεί όσους υποκινούν πράξεις ή ενέργειες βίας ή μίσους/ τιμωρεί πράξεις που γίνονται με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου”. Ένας νόμος που φαντάζει τουλάχιστον ειρωνικός, αν αναλογιστεί κανείς ότι λίγο καιρό μετά και εν όψει της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια, η εκκλησιαστική αντιπροσώπευση θα ξεπεράσει κάθε ομοφοβικό προηγούμενο, φτάνοντας σε επίπεδα ανοιχτής επίθεση της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, σε περιστατικά προτροπής βίας και σε δηλώσεις που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το χριστιανικό κήρυγμα αγάπης. Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα. Μια υπόθεση που είχε ως αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί και ο εισαγγελέας Τρίπολης, ήταν αυτή του μητροπολίτη Μαντίνειας και Κυνουρίας, Αλέξανδρου. Ο ίδιος με αφορμή το σύμφωνο είχε δηλώσει: “Είναι άνθρωποι της ανωμαλίας και αυτή καταδικάζεται από τη ζωή και την κοινωνία. Τους λυπάμαι, προσεύχομαι να τους συγχωρήσει ο Θεός, να μετανοήσουν, να αλλάξουν τακτική και να γίνουν τίμια μέλη της κοινωνίας μας. […] Τους αγαπώ, δεν τους εκτιμώ βέβαια, αλλά τους λυπάμαι. […] Εφόσον εμμένουν στην αμαρτία και στο πάθος τους, είναι καταδικαστέοι. Είναι άρρωστοι, έχουν πάθος. Θα πρέπει να προσπαθήσουν να θεραπεύσουν την αρρώστια τους». Οι δηλώσεις του μητροπολίτη είχαν γίνει σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό. «Η Εκκλησία ακολουθεί τον νόμο του Θεού και την κατάσταση της φύσεως. Ο καθένας που έχει το κουσούρι του δεν μπορεί να το εμφανίζει δημόσια και να μην ντρέπεται», είχε προσθέσει ο άγιος Μαντίνειας. Ο εισαγγελέας τον κάλεσε για τους χαρακτηρισμούς «ανώμαλοι», «άρρωστοι», «κουσούρι» που έκανε αναφερόμενος σε ομοφυλόφιλους πολίτες. Στα highlights της υπόθεσης οι απόψεις του μητροπολίτη για την ομοφυλοφιλία στους κόλπους της Εκκλησίας. Σύμφωνα με αυτές, δεν γνωρίζει αν υπάρχει κάποιο κρούσμα, αλλά και αν υπάρχει, η Εκκλησία έχει το χάρισμα της αυτοκάθαρσης και απομακρύνει τέτοια στοιχεία απ’ το περιβάλλον της. «Η Εκκλησία αυτοκαθαίρεται χωρίς τυμπανισμούς και πανηγύρια, όπως ένα δέντρο με ξερά κλαδιά, που έρχεται ο χειμώνας και τα κλαδιά φεύγουν μακριά», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Το πιο χαρακτηριστικό περιστατικό εκκλησιαστικής ρητορικής μίσους και προτροπής βίας είναι αυτό του Αμβρόσιου, που οδήγησε φυσικά και στην πολύκροτη δίκη (σ.σ αφορμή για αυτό το αφιέρωμα). Ο μητροπολίτης έγραψε ένα άρθρο στο προσωπικό του ιστολόγιο, με τίτλο «ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΗΚΩΣΑΝ ΚΕΦΑΛΙ!- Ας μιλήσουμε έξω απ τα δόντια ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ!» στο οποίο προέτρεπε την υπόλοιπη κοινωνία στην άμεση και έμπρακτη αποδοκιμασία των ομοφυλόφιλων. Ο ίδιος όμως δε σταμάτησε εκεί αφού συνέχισε τη ρητορική μίσους εμφανιζόμενος σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή και υποστηρίζοντας ότι “αυτά είναι κρίσεις και χαρακτηρισμοί για τους ομοφυλόφιλους, αυτοί που κάνουν την πράξη αυτή είναι αποβράσματα της κοινωνίας, δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι». Δεν ήταν λίγες οι φορές, μάλιστα, που χτύπησε πένθιμα τις καμπάνες τις ενορίας του, ως ένδειξη διαμαρτυρίας στην ψήφιση του συμφώνου. Τέλος και παρά την – προκλητική – αθώωση του αξίζει να καταγραφούν οι εκ νέου ομοφοβικές του τοποθετήσεις και προτροπές εθχροπραξίας, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης δίκης του. Στην απολογία του ο ίδιος, μεταξύ άλλων,είπε το εξής: «Το φτύστε τους είναι το λιγότερο. Αν είχα όπλο και μπορούσα από το νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε», είπε.
Τη σκυτάλη στις ομοφοβικές “εκκλησιαστικές” δηλώσεις παίρνει στη συνέχεια ο μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου Ιγνάτιος. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε σημειώσε πως τα πολιτικά κόμματα «μοιρολατρικά, για να μη χάσουν τις ψήφους των ομοφυλοφίλων, σκύβουν το κεφάλι», ενώ χαρακτήρισε την ομοφυλοφιλία ως “βδελυκτή αμαρτία”. Στον χορό και ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Άνθιμος, που δήλωσε: “Πότε υπήρξε τέτοιο φαινόμενο 2015 χρόνια να παντρεύεται άνδρας τον άνδρα και γυναίκα την γυναίκα; Αλλά και να θέλουν το δικαίωμα να έχουν ξένα παιδιά, για να τα μεγαλώσουν, και να τους πουν τι; Ούτε τα ζώα δεν έχουν τέτοιες διαθέσεις… Κύριε Ελέησον.”. Το φινάλε κάνει ο μητροπολίτης Πειραιώς, Σεραφείμ, ο οποίος απειλεί ανοιχτά με αφορισμό τους βουλευτές που στηρίζουν το σύμφωνο, ενώ σε συνέντευξη σε εφημερίδα χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία ως “φρικώδη πράξη”. “Επί 4.000 χρόνια θεωρούνταν κακούργημα η παρά φύσιν ασέλγεια μεταξύ αρρένων, διότι αποδομούσε το ανθρώπινο πρόσωπο. Όταν καταργήθηκε το Αρθρο 347 του Ποινικού Κώδικος, που τιμωρούσε την παρά φύσιν ασέλγεια, έπαψε να υπάρχει στο νομικό μας σύστημα τιμωρία για μια τόσο φρικώδη πράξη. Έτσι, θεσμοθετήθηκε η ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας με την κατασκευή του ιδεολογήματος που λέγεται “ομοφυλόφιλο ζευγάρι”. Αυτό είναι ό,τι πιο ανόητο και πιο ευτελές υπάρχει. Δεν έχει καμία σχέση με ανθρώπινο δικαίωμα. Δεν είναι δικαίωμά σου να στρεβλώνεις αυτό που είσαι”. Στην ιστορία θα μείνουν επίσης οι δηλώσεις του για τον στοματικό έρωτα: “Πριν από έναν μήνα περίπου με κάλεσε η στοματολογική εταιρεία Ελλάδος να κάνω έναν χαιρετισμό. Διαπίστωσα με τρόμο ότι έχει αυξηθεί 80% ο καρκίνος από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων που βρίσκεται που βρίσκεται στον χώρο του γενετησίου». Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο μητροπολίτης Πειραιώς, Πειραιά, Κυθήρων, Γορτυνίας και Μεγαλοπόλεως, προσέφυγαν στο ΣτΕ για την ακύρωση του Συμφώνου.
Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα για την Κύπρο, μιας και ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, Χρυσόστομος, βγαίνει σε τηλεοπτική εκπομπή (11/16) και κρίνει ότι η ομοφυλοφιλία αποτελεί εκτροπή από τη φύση, διατυπώνοντας την άποψη ότι ένας μοναχός ο οποίος έρχεται ενάντια στη φύση δίνει πολύ πιο δύσκολο αγώνα από ένα ομοφυλόφιλο ο οποίος πιο εύκολα μπορεί να έρθει ενάντια σε κάτι αφύσικο, όπως η ομοφυλοφιλία. «Το αφύσικο πιο εύκολα το υπερπηδάς και όμως έχουμε καταξιωμένους κληρικούς που έζησαν μία όμορφη πνευματική ζωή», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αρχιεπίσκοπος. Αποκάλυψε μάλιστα ότι η Εκκλησία της Κύπρου, προσανατολίζεται προς την δημιουργία σχολείων, τα οποία θα συντείνουν προς τον στόχο της καλλιέργειας ορθών κατευθύνσεων σε παιδιά
Και μετά ήρθαν οι θεματικές ενότητες και οι “έμφυλες ταυτότητες”
Το σύμφωνο συμβίωσης έχει γίνει νόμος του κράτους και ήδη έχουμε αρχίσει να μετράμε τα πρώτα ομόφυλα ζευγάρια που αποφάσισαν να το “αξιοποιήσουν”. Παράλληλα, όμως, έχει παγιωθεί και η ρητορική μίσους από συγκεκριμένους υψηλόβαθμους εκπροσώπους της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας, η οποία με κάθε αφορμή κηρύττουν το μίσος τους απέναντι στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Μια τέτοια αφορμή ήταν και η θεματική εβδομάδα στα Γυμνάσια της χώρας, για τις έμφυλες ταυτότητες. Έχουμε Φλεβάρη του 2017 και ένας ένας οι ιεράρχες προπαγανδίζουν την «πυρηνική οικογένεια» και με εμπρηστικές δηλώσεις καταδικάζουν την ομοφυλοφιλία ως «ψυχοπαθολογική εκτροπή» και «συμπεριφορά αντιανθρώπινη». Αυτά και άλλα πολλά είχε δηλώσει σε τηλεοπτική εκπομπή και ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, δηλώσεις για τις οποίες το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας Athens Pride, η Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας (ΟΛΚΕ), οι ΛΟΑΤ ΑμεΑ και το Blender Patras υπέβαλαν ηλεκτρονικά στο Τμήμα Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας της ΓΑΔΑ μήνυση. Σύμφωνα, μάλιστα, με όσα μετέδωσε τηλεοπτική εκπομπή, η αστυνομία αναζήτησε τον μητροπολίτη για να το οδηγήσει στο αυτόφωρο, χωρίς όμως να καταφέρει να τον εντοπίσει. Παράλληλα, ο μητροπολίτης Φλωρίνης Θεόκλητος έκανε λόγο για «τρόπους ανωμαλοποιήσεως του μέλλοντος της πατρίδος μας», ο Σιατίστης Παύλος αμφισβήτησε τη διαφορά μεταξύ βιολογικού και κοινωνικού φύλου, ενώ ο μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος, κατά τη διάρκεια του μνημόσυνου που τέλεσε για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, επικαλέστηκε τον νεκρό ήρωα της επανάστασης προκειμένου να πείσει τους πιστούς να αντιδράσουν στην απόφαση του υπουργείου Παιδείας να συμπεριλάβει στη θεματική εβδομάδα το ζήτημα των έμφυλων ταυτοτήτων. “Τι θα έλεγε ο αοίδιμος Θεόδωρος ο Κολοκοτρώνης για τις προσπάθειες να επιβληθεί ήθος αλλοιωμένο στην Εκπαίδευση και για την θεματική εβδομάδα που περιλαμβάνει και τις έμφυλες ταυτότητες”, είχε πει χαρακτηριστικά.
Με αντίστοιχη θέρμη υποδέχτηκαν και το νομοσχέδιο για τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου. Ένα νομοσχέδιο για το οποίο η Ιερά Σύνοδος συνεδρίασε για να ζητήσει την απόσυρσή του, δίνοντας αυτή τη φορά επίσημα πάτημα σε διάφορους εκπροσώπους της να εκφραστούν ομοφοβικά/τρανσφοβικά. Ο Άνθιμος κάνει λόγο (και πάλι) για ένα “ένα είδος ασθενείας”, ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας “μιλά για ψυχικές διαστροφές”, ενώ για πρώτη φορά στο παιχνίδι των δηλώσεων μπαίνει και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος, ο οποίος εξαπέλυσε “μύδρους” για το νομοσχέδιο, δηλώνοντας χαρακτηριστικά: “λυπάμαι, γιατί είναι τόσα τα προβλήματα, της πείνας και της δυστυχίας, και εμείς ασχολούμαστε με τέτοια πράγματα».
Και τώρα τι;
Η παράθεση όλων των παραπάνω ομοφοβικών/τρανσφοβικών δηλώσεων έχει ως στόχο να δείξει ότι η περίπτωση του Αμβρόσιου δεν είναι απλά ένα -γραφικό- περιστατικό, αλλά μια παγιωμένη συμπεριφορά, όχι ενός προσώπου, αλλά ενός κοινωνικού συνόλου που έχει συνηθίσει- μέχρι και να δικαιολογεί -ακραίες ρατσιστικές τοποθετήσεις, απλά επειδή κρύβονται πίσω από ένα ράσο. Τις ώρες που γράφεται αυτό το αφιέρωμα δύο εισαγγελείς έχουν ήδη ασκήσει έφεση στην δικαστική απόφαση που αθώωσε τον Αμβρόσιο, ενώ μια μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει στην ελληνική κοινωνία σχετικά με το κατά πόσο μπορούμε να επιτρέπουμε σε άτομα (ιδιαιτέρως όταν αυτά διεκδικούν ρόλο κοινωνικού λειτουργού) να στρέφονται ανενόχλητα ενάντια σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και να υποκινούν άλλους σε πράξεις βίας (οποιασδήποτε μορφής). Και όλα αυτά από μια μήνυση 9 ανθρώπων. Τι λέτε συνεχίζουμε;
Το αφιέρωμα φιλοξενήθηκε στο τεύχος 79
