newsroom
Φαίνεται, ότι η ανωνυμία κι η αμεσότητα της πλατφόρμας του Grindr, συχνά χρησιμοποιείται από τους χρήστες, για να ανακουφιστούν από το βάρος των συναισθημάτων τους.
O Thomas Ryalls, από το Ηνωμένο Βασίλειο, γράφει για το pinknews.co.uk, έχοντας ο ίδιος ζήσει μια παρόμοια εμπειρία. Είχε τη συνήθεια να στρέφεται στο Grindr, όταν αισθανόταν άσχημα, για χρόνια περνούσε κατάθλιψη, χωρίς να το γνωρίζει, μέχρι που επιτέλους βρήκε το κουράγιο να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό επαγγελματία ψυχικής υγείας.
Μετά από αυτό, αναγνωρίζοντας από πρώτο χέρι τους κινδύνους και την κρισιμότητα τέτοιων καταστάσεων, έψαξε να βρει, αν άλλα ΛΟΑΤ+ άτομα επιδίωκαν το ίδιο, μέσω των dating apps και των social media γενικότερα.
Μπορεί η αλληλεγγύη της διαδικτυακής ΛΟΑΤ+ κοινότητας να αντικαταστήσει την ψυχολογική στήριξη που προσφέρεται από επαγγελματίες ψυχικής υγείας; Ή μήπως, όσο το άτομο δεν απευθύνεται σε επαγγελματίες κινδυνεύει όλο και περισσότερο;
Ο Thomas γράφει:
“Τον Ιανουάριο το King’s Fund ανακάλυψε ότι το 2012-2013 οι χρηματοδοτήσεις για την ψυχική υγεία στο Ηνωμένο Βασίλειο αυξήθηκαν κατά 5.6%, συγκριτικά με την αύξηση του 16.8% για προς τα νοσοκομεία.
Αυτό έρχεται ως αποτέλεσμα των προτεραιοτήτων, που τίθενται στο κομμάτι της ψυχικής υγείας, που φαίνεται να μη χρηματοδοτείται το ίδιο υψηλά, όσο άλλοι τομείς φροντίδας.
Επιπλέον, η London Assembly ανέφερε πέρυσι ότι «περίπου το 40% των ΛΟΑΤ+ ανθρώπων αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας, σε σύγκριση με το 25% του ευρύτερου πληθυσμού» .
Η έλλειψη προτεραιοτήτων για τη χρηματοδότηση της ψυχικής υγείας πιθανότατα έχει σοβαρό αντίκτυπο στα ΛΟΑΤ+ άτομα σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο, που ίσως τα οδηγεί στο να αναζητούν βοήθεια σε ακατάλληλα μέρη, όπως είναι το Grindr.
Η ταινία “Love, Simon” έδειξε πολύ επιτυχημένα τη δύναμη της online ανώνυμης επικοινωνίας στην ΛΟΑΤ+ κοινότητα.
Με αυτές τις σκέψεις ξεκίνησα ένα ερευνητικό project με τίτλο “Finding Simon” για να δείξω την ανωνυμία της online επικοινωνίας για την ΛΟΑΤ+ κοινότητα, αλλά αυτό ξεπέρασε το κομμάτι της σεξουαλικότητας και επεκτάθηκε στην ψυχική υγεία.
Πραγματοποίησα συνεντεύξεις μέσω Grindr, ανώνυμων chat room και στο Reddit. Διατηρήθηκε η ανωνυμία σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας και οι χρήστες μοιράστηκαν μερικές ενδιαφέρουσες ιστορίες, σχετικά με την ψυχική υγεία στην ΛΟΑΤ+ κοινότητα.
Όταν ήμουν 16 ετών περνούσα κατάθλιψη, χωρίς να το έχω καταλάβει. Η τοξική αρρενωπότητα, μέσα στην οποία μεγάλωσα, με έκανε να δυσκολεύομαι να εκφράζω την ανάγκη μου να μιλήσω για όσα νιώθω. Θυμάμαι ότι, όταν πέθανε ο παππούς μου, με πήρε τηλέφωνο η μητέρα μου και μου το είπε, ενώ ήμουν έτοιμος να μπω στο σινεμά. Μου μετέφερε το τραγικό νέο και μπήκα να δω την ταινία. Η θλίψη μου ήταν τόσο μεγάλη, αλλά δεν είχα τα εργαλεία που χρειαζόμουν για να καταλάβω την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων μου και το μόνο που μπόρεσα να κάνω, ενστικτωδώς ήταν να τα κρύψω. Η ταινία που είδα ήταν το Les Miserables. Ακόμη δυσκολεύομαι να την παρακολουθήσω. Αντί να αναζητήσω επαγγελματική βοήθεια, ξεκίνησα να γράφω όσα ένιωθα σε ένα chat room, σε έναν ανώνυμο άγνωστο, με το όνομα Simon. Ήταν μία από τις πιο συναισθηματικές σχέσεις που είχα ποτέ στη ζωή μου, παρότι δεν ήξερα τίποτε γι’ αυτόν. Για περισσότερο από πέντε χρόνια, δεν τον συνάντησα ποτέ, αλλά ήταν ο μόνος άνθρωπος, που έμαθα να του μιλάω, μιας κι αυτή η ανωνυμία με προστάτευε από το στίγμα της κατάθλιψής μου.
Μετά από πέντε χρόνια, ήμουν στην κουζίνα μου, γύρω στις 6 το πρωί, και καθόμουν εκεί για περίπου οκτώ ώρες. Με το πάτημα ενός κουμπιού διέκοψα όλους τους δεσμούς μου με τον Simon. Αν αυτό το δεκανίκι δεν ήταν εκεί, θα αναγκαζόμουν να πάρω την κατάλληλη επαγγελματική βοήθεια, που χρειαζόμουν.
Πιθανότατα μου έσωσε τη ζωή, αλλά επίσης παρέτεινε την απροθυμία μου να ξεκινήσω συνεδρίες με κάποιον επαγγελματία, επειδή αυτός ο online κόσμος ήταν αρκετός για να με κρατήσει, χωρίς όμως να μπορεί να μου δώσει μια σωστή συμβουλευτική στήριξη. Αυτές οι φευγαλέες στιγμές σύνδεσης με τον Simon ήταν παρήγορες, αλλά καθώς επέστρεφα πίσω στην πραγματικότητα, ανυπομονούσα να επιστρέψω και πάλι στον ανώνυμο ψηφιακό κόσμο μου.
Κάποιος μέσω του Grindr μου είπε: “Νιώθω ότι όταν είμαι ανώνυμος, ή online, μπορώ να είμαι περισσότερο ο εαυτός μου. Έχω άγχος, γι ‘αυτό ανησυχώ για το τι σκέφτονται οι άλλοι για μένα και πώς με βλέπουν» .
Αυτός ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το Grindr ως πλατφόρμα για να μιλά για τη ψυχική του υγεία και για να εκφράζει τη σεξουαλικότητα του, γιατί στην καθημερινότητά του το στίγμα δεν του επιτρέπει να μιλήσει γι ‘αυτά.
«Αισθάνομαι ότι δε ζω ως ο αληθινός εαυτός μου» , ανέφερε κάποιος άλλος. «Είμαι τόσο πολύ δυσαρεστημένος με τον πραγματικό, όσο και με τον ανώνυμο εαυτό μου» .
Μου είπε ακόμη ότι δεν είναι σε θέση να εκφραστεί στην καθημερινότητα, κι ακόμη κι αν η ανωνυμία του αυτή του προσφέρει μία προσωρινή δυνατότητα έκφρασης, δε βρίσκει μόνιμη παρηγοριά ούτε εκεί: “Είναι εν μέρει λόγω της καριέρας μου. Φροντίζω ανθρώπους, γι ‘αυτό δε θέλω το στίγμα” , αναφέρει χαρακτηριστικά.
Παρεμπιπτόντως, ο άνθρωπος αυτός εργάζεται στην υγειονομική περίθαλψη, αλλά διαπιστώνει ότι δεν έχει ο ίδιος πρόσβαση σε βοήθεια, στο ίδιο το σύστημα, στο οποίο εργάζεται.
Εάν οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας αντικαθίστανται σιγά σιγά από πλατφόρμες όπως το Grindr, υπάρχουν δύο επιλογές. Είτε να παραδεχτούμε, ότι η χρηματοδότηση της ψυχικής υγείας αποτελεί, πράγματι, προτεραιότητα είτε θα καθίσουμε να παρακολουθήσουμε τις ακατάλληλες αυτές πλατφόρμες να διαχειρίζονται τη ψυχική υγεία των χρηστών τους.”
Οι ανώνυμες online φιλίες δε μπορούν να προσφέρουν βιώσιμη και κατάλληλη βοήθεια. Μπορεί να προσφέρουν μία παρηγοριά, αλλά ως εκεί. Παρά (στην καλύτερη περίπτωση) την αλληλεγγύη τους, τα οφέλη είναι προσωρινά και τυχαία. Δυστυχώς, δεν είναι κατάλληλες, επαγγελματικές, ασφαλείς και μπορεί να γίνουν ακόμη πιο επικίνδυνες και απίστευτα μοναχικές.
Η αναζήτηση της κατάλληλης, επαγγελματικής και επιστημονικής συμβουλευτικής στήριξης είναι κρίσιμη και μπορεί να αποβεί σωτήρια για τη ζωή μας. Δεν είναι να αφήνεται στην τύχη.
Κι αν το ζητούμενο σε όλο αυτό είναι η ανωνυμία, ευτυχώς, εμείς, εδώ στην Ελλάδα, έχουμε το 11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ, την τηλεφωνική γραμμή ψυχολογικής στήριξης για ΛΟΑΤΚΙ άτομα που την εξασφαλίζει, και μαζί μ’ αυτήν διασφαλίζει και την επιστημονική κι έγκυρη συμβουλευτική, από εξειδικευμένους ψυχολόγους.
Οι περισσότεροι ανήλικοι gay εφήβοι μπαίνουν στο Grindr για να κάνουν φίλους
