Vasilis Thanopoulos
Η Polina Mul γεννήθηκε στο Yakutsk, μια πόλη της Σιβηρίας 300 μίλια νότια του Αρκτικού Κύκλου. Σε μια πόλη όπου οι μέσες θερμοκρασίες τον χειμώνα πέφτουν στους -29 ενώ οι αξιοπρεπείς βιβλιοθήκες και τα θέατρα είναι τόσο σπάνια όσο και το φως του ήλιου.
Η Polina ανέκαθεν αισθανόταν έλξη για το ίδιο φύλο κάτι που την έφερνεσυχνά σε σύγκρουση με τους ανθρώπους γύρω της, ακόμη και με την ίδια της την οικογένεια. Ο αδελφός της Yevgeny, θερμός υποστηρικτής του Βλαντιμίρ Πούτιν, την έχει χτυπήσει πολλές φορές ενώ η μάνα της, Larisa, ακόμα περιμένει να παντρευτεί με κάποιον άνδρα.
Όταν η ίδια η μετακόμισε στην Αγία Πετρούπολη το 2018, περίμενε κάτι περισσότερο από ένα πιο θερμό κλίμα. Η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ρωσίας είναι πάντα πιο ανοιχτή στις δυτικές επιρροές. Υπήρχαν gay μαγαζιά, LGBT+ ομάδες που έκαναν πορείες, “εβδομάδες αποδοχής” και κινηματογραφικά φεστιβάλ, ανεξάρτητα από τις σποραδικές αντιδράσεις της Χριστιανικής/Ορθόδοξης κοινότητας.
Η Polina δεν πήγε ποτέ σε κάποιο πάρτι και δεν κατέβηκε σε κάποια παρέλαση κρατώντας rainbow σημαίες. Δούλεψε σε ένα δημόσιο κέντρο για έφηβα άτομα με αναπηρία και έγινε δασκάλα σε ένα δημοτικό σχολείο στα προάστια. Γνώρισε επίσης την Natalya , μια λεσβία 10 χρόνια μεγαλύτερη που εργαζόταν σε ένα συνεργείο. Η Natalya είχε κοντά ξανθά μαλλιά και ένα τατουάζ στον ώμο με τα ονόματα όλων των πρώην γυναικών με τις οποίες είχε σχέση.
Όταν η Polina αποφάσισε να μετακομίσει με την Νatalya, o αδερφός της την χτύπησε και πάλι ενώ η μητέρα της θρηνούσε για τα εγγόνια που ποτέ δε θα γνώριζε. “Αν μετακομίσεις μ΄αυτή τη γυναίκα, έχουμε πεθάνει για εσένα”, της είπε χαρακτηριστικά.
Μέχρι το 2014 τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Στη Ρωσία του Πούτιν, στην Αγία Πετρούπολη, στη ζωή της Polina. Σε ένα άγριο κυνήγι μαγισσών, η ίδια (μαζί με 77 άλλους LGBT+ εκπαιδευτικούς και δημόσιους υπαλλήλους) αναγκάστηκε σε παραίτηση.
Σύμφωνα με τον Pavel Samburov από το Rainbow Association, οι άνθρωποι αυτοί υπέστησαν τη μεγαλύτερη κοινωνική καταστροφή μετά την υιοθέτηση του νόμου “περί gay προπαγάνδας”.
Ο Timur Bulatov, ένας 42χρονος λευκός άντρας, αναγνωρίζει τον εαυτό του ως μουσουλμάνο. Ωστόσο, είναι μέλος του Λαϊκού Συμβουλίου, μιας ορθόδοξης χριστιανικής ομάδας που κατηγορείται για επιθέσεις εναντίον LGBΤ+ ακτιβιστών.
Ο Bulatov πιστεύει σε μια δυτικο-ισραηλινή συνωμοσία που θέλει να «μολύνει» τα παιδιά της Ρωσίας με ομοφυλοφιλία μέσω της φιλελεύθερης δημοκρατίας, της σεξουαλικής εκπαίδευσης και των κινούμενων σχεδίων “My Little Pony”. Ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του «πολεμιστή του φωτός ενάντια στο σκοτάδι του ομοφασισμού».
“Θα κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο, ανεξάρτητα από το τις προσπάθειες των δυτικών ΜΚΟ”, λέει χαρακτηριστικά. «Θα σκοτώσω ένα εκατομμύριο από αυτούς με ένα ρούβλι».
Ο ίδιος λατρεύει τον Πούτιν και πιστεύει ότι οι ομοφυλόφιλοι θα πρέπει να είναι μαρκαρισμένοι και απομονωμένοι.
“Μόνο μετά την επανεκλογή του Πούτιν, η ηθική τζιχάντ μπόρεσε να ξεκινήσει”, έγραψε στο Facebook νωρίτερα αυτό το έτος, μια ημέρα μετά την (προεδρικής) εκλογής του Πούτιν.
Ωστόσο, αυτός ο “ηθικός πόλεμος” ξεκίνησε για τον ίδιο το 2014, όταν άρχισε να χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εντοπίζει LGBT+ δασκάλους, κυβερνητικούς και δημόσιους υπαλλήλους και να στέλνει τα στοιχεία που συγκέντρωνε στους ανωτέρους τους, ζητώντας την απόλυση τους.
Αυτό τον Απρίλιο, ισχυρίστηκε ότι ήταν υπεύθυνος για την απομάκρυνση 78 ατόμων λόγω “ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας”.
“Για να είμαστε πιο ακριβείς οδηγήθηκαν σε παραίτηση από τους ανωτέρους τους”, επισημάνει ο Samburov. “Είναι αδύνατο να καταγράψεις έτσι την καταπάτηση του εργασιακού τους δικαιώματος, επειδή τυπικά φεύγουν από μόνοι τους. Δεν υπήρξε ούτε μία περίπτωση απόλυσης”.
Αν και ο ακριβής αριθμός δεν μπορεί να εξακριβωθεί, έξι από τις περιπτώσεις του Samburov επιβεβαίωσαν ότι έχασαν τη δουλειά τους και ότι έλαβαν απειλές για τη ζωή τους.
Ένα απ΄αυτά τα θύματα ήταν και ο Egor Burtsev, ένας τρανς άνδρας που εγκατέλειψε την εργασία του σε μια χρηματοδοτούμενη από το κράτος οργάνωση και άλλαξε αρκετές δουλειές μέχρι να καταλήξει στη μαύρη εργασία.
“Δεν λέω σε κανέναν πού εργάζομαι”, δηλώνει. “Δεν θέλω οι άνθρωποι να γνωρίζουν το παρελθόν μου”.
Οι καταγγελίες του Bulatov ανάγκασαν τον Dmitry Isaev, έναν γιατρό και έναν από τους κορυφαίους εμπειρογνώμονες της Ρωσίας για την ομοφυλοφιλία και τις τρανς ταυτότητες, να εγκαταλείψει το Κρατικό Ιατρικό Ινστιτούτο της Αγίας Πετρούπολης όπου εργαζόταν από το 2006.
“Η διοίκηση φοβόταν ένα σκάνδαλο”, λέει ο ίδιος. “Ακολούθησαν μια σταλινική αρχή: κανένας άνθρωπος, κανένα πρόβλημα”.
Το 2015 η Olga Baranets, μέλος της επιτροπής για τα δικαιώματα των παιδιών και της οικογένειας επαίνεσε τις πρακτικές αυτές μιας και “υπερασπίζονται τα παιδιά από κακόβουλες επιρροές”.
Ο Bulatov μπορεί και δρα ανενόχλητα επειδή ο ρωσικός νόμος προστατεύει ελάχιστα τα προσωπικά δεδομένα, ειδικά στο διαδίκτυο και σπάνια τιμωρεί την παρενόχληση στον κυβερνοχώρο, υποστηρίζει η Kseniya Kirichenko, μία δικηγόρος που υπερασπίζεται τα LGBT δικαιώματα και δραστηριοποιείται στην Αγία Πετρούπολη.
Κάθε Σεπτέμβριο εκατομμύρια παιδιά ξεκινούν το σχολείο σε ολόκληρη τη Ρωσία με τους γονείς τους να τα χαιρετούν και να τα συμβουλεύουν. Η Polina αποφάσισε ότι δεν ήθελε να χαλάσει αυτή την χαρούμενη ιεροτελεστία για την τάξη που θα αναλάμβανε. Δεν ήταν προετοιμασμένη όμως γι΄αυτό που θα συνέβαινε.
Μια μέρα πριν, ο Bulatov είχε στείλει έναν φάκελο στον διευθυντή του σχολείου απειλώντας τον όταν θα γεμίσει το σχολείο με φανατικούς ορθόδοξους και δημοσιογράφους, αν δεν την έδιωχνε.
Όταν η Polina το έμαθε την πρώτη ημέρα στο σχολείο, αποφάσισε να παραιτηθεί. Έζησε αρκετούς μήνες σε βαθιά κατάθλιψη και ζήτησε νομική βοήθεια, αλλά λέει ότι ο δικηγόρος τους εξαφανίστηκε αν και είχε συμφωνήσει να την βοηθήσει.
Η περίπτωσή της ήταν «δύσκολη» επειδή εγκατέλειψε την εργασία της χωρίς να απολυθεί επισήμως.
“Όταν κάποιος φεύγει εθελοντικά, είναι πολύ δύσκολο να τον βοηθήσουμε”, λέει ο δικηγόρος της Dmitri Laptev.
