Τι συμβαίνει με την “ταυτότητα φύλου” στην Κύπρο

Στην Κύπρο, το νομοσχέδιο για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου πρόκειται να κατατεθεί το προσεχές φθινόπωρο. Στο παρόν στάδιο ετοιμάζεται και βασίζεται στο μοντέλο της Μάλτας. Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό, το άτομο, όχι μόνο δεν υποχρεώνεται να υποδείξει οποιαδήποτε έγγραφα χειρουργικής επέμβασης αλλά δεν χρειάζεται οποιαδήποτε ψυχιατρική, ψυχολογική ή ιατρική γνωμάτευση για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου του. Παράλληλα, δεν θα υπάρχει ηλικιακό όριο για το οποίο θα μπορεί να υποβάλει την αίτησή του, ούτε και η σύμφωνη γνώμη της οικογένειάς του.

Να σημειώσουμε πως στη Μάλτα υπάρχει το πιο προοδευτικό νομικό πλαίσιο για τρανς άτομα σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο, σε μία χώρα μάλιστα με έντονη επιρροή από την καθολική εκκλησία. Σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο, απαιτείται μόλις μία απλή δήλωση του προσώπου βασισμένη αποκλειστικά στο δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού του, ενώ η διαδικασία διαρκεί συνολικά μέχρι 30 μέρες. Με το νόμο αυτό του 2015 (Gender Identity, Gender Expression and Sex Characteristics Act) η Μάλτα έγινε η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη, μετά τη Δανία, που επιτρέπει τη διαδικασία αυτή, χωρίς καμία ιατρική ή κρατική παρέμβαση.

Με τον τρόπο αυτό θα αποφευχθεί το παράδειγμα της Ελλάδας που εισήγαγε όριο ηλικίας το 15^ο και μάλιστα στα τρία χρόνια μέχρι την ενηλικίωση (15^ο-18^ο ηλικιακό έτος) το τρανς άτομο θα χρειάζεται ιατρική γνωμάτευση ιατρικού συμβουλίου.

Παρόλο που η Κύπρος ακολουθεί κατά πόδας τις νομοκανονικές διαδικασίες της γειτονικής Ελλάδας ως προς τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, προσπαθεί να μην ακολουθεί και τα λάθη της, διεκδικώντας, όχι νομοσχέδια που σκοπό έχουν την αποσιώπηση των ΛΟΑΤΚΙ φωνών και της Ευρωπαΐκής Ένωσης αλλά τα αληθινά ανθρώπινα δικαιώματα. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του Συμφώνου Συμβίωσης, ενώ και πάλι η Ελλάδα προηγήθηκε ελαφρώς της Κύπρου, εισήγαγε ένα Σύμφωνο κουτσουρεμένο και σαφώς κατώτερο του Συμφώνου της Κύπρου.

Στην Κύπρο, το Σύμφωνο Συμβίωσης, κατάφερε να εισάγει στους κόλπους του πρόταση με την οποία εξισώνεται ο γάμος και το σύμφωνο. Έτσι, όσοι έχουν συνάψει το κυπριακό Σύμφωνο Συμβίωσης έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με αυτά των συζύγων, εξαιρουμένου την τεκνοθεσία. Στην Ελλάδα, το σύμφωνο συμβίωσης κουτσουρεύτηκε σε τέτοιο βαθμό που ουσιαστικά το νομικό του αντίκρυσμα περιορίστηκε σχεδόν στα κληρονομικά δικαίωματα των συμβίων.

Ευελπιστούμε ότι το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί όπως ακριβώς θα ετοιμαστεί από τους κυπριακούς νομικούς κύκλους των ΛΟΑΤΚΙ ανθρώπων, καθώς επίσης και με εμπειρογνώμονες του Συμβουλίου της Ευρώπης, και δεν θα περάσει από τις συμπληγάδες που πέρασε το ελληνικό, όπου δίνεται λόγος σε κάθε καρυδιάς καρύδι να προφέρει άποψη (εκκλησία, ενώσεις ψυχιάτρων, κλπ).

Τέλος, αισιοδοξούμε ότι στην κυπριακή βουλή δεν θα ακουστούν όλοι εκείνοι οι κακοποιητικοί και πλήρους άγνοιας και προκατάληψης λόγοι που ακούστηκαν στην ελληνική βουλή.

Αντώνης Παπαγεωργίου