Vasilis Thanopoulos
Μόλις προχθές ήταν που μια ιδιαίτερα μέινστριμ ενημερωτική φυλλάδα θέλησε να πληροφορήσει το (καθόλου ρατσιστικό) κοινό της, ότι το υπουργείο Παιδείας έστειλε (άκου να δεις) εγκύκλιο για τη θεματική εβδομάδα, που θα εφαρμοστεί στους μαθητές του Γυμνασίου, ηλικίας 13-15 ετών σχετικά με τις «Έμφυλες Ταυτότητες». Ο τίτλος του σχετικού κειμένου πιο δεικτικός, πεθαίνεις: “Ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει τη συζήτηση για γκέι και τρανσέξουαλ στα σχολεία”.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο οχετός άνοιξε και μαζί του το πανηγύρι. Στην πρώτη γραμμή φυσικά οι “παπάδες με τίτλο”, που ξεκινούν ιερό πόλεμο καταδεικνύοντας την ανεπίσημη (ας μου εξηγήσει κάποιος πως γίνεται αυτό) άρνηση της εκκλησίας απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή κοινωνικής εκπαίδευσης. Το σίριαλ συνεχίζει, οι πρώτες αναφορές σε μεσημεριανές εκπομπές γίνονται, μέχρι που η σοβαρότητα του πράγματος επιτάσσει αρθρογράφους σε σοβαρές (και ίσως όχι τόσο μείνστριμ) εφημερίδες να πάρουν θέση. Αναμέσα τους και ο Τάκης Θεοδωρόπουλος (βλ. Καθημερινή), ο οποίος αφού προβληματίστηκε αρκετά τον Ιούνιο με το ερώτημα “Προς τι το Pride;” είπε να αναζητήσει “το φύλο της Αντιγόνης“. Ο ίδιος, αφού πρώτα πληροφορείται από τον Σύλλογο Φιλολόγων Αργολίδας, ότι το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής προτίθεται να καταργήσει τη διδασκαλία της «Αντιγόνης» στη Β’ Λυκείου, συνειδητοποιεί (μέσω μιας ανάρτησης) την ύπαρξη της εγκυκλίου για τις έμφυλες ταυτότητες. Αν και οι δύο πληροφορίες δεν έχουν καμία αλληλεπίδραση, ο ίδιος συμπεραίνει: “Τα παιδιά δεν έχουν χρόνο να χάσουν μελετώντας τον «Επιτάφιο» και την «Αντιγόνη», έχουν όμως χρόνο να αφιερώσουν στην τελευταία ψυχοκοινωνιολογική μεταμοντέρνα μπούρδα για την «έμφυλη ταυτότητα”.
Με συγχωρείτε κυρ Τάκη μου, αλλά δεν θα συμφωνήσω μαζί σας και θα σας εξηγηθώ ευθύς αμέσως. Γιατί και εγώ πήγα σχολείο, 30 είμαι τώρα κυρ Τάκη μου, και την διδάχθηκα την έρημη την Αντιγόνη. Μαζί με εμένα και δυο συμμαθήτες μου που συνήθιζαν να μου κολλάνε στα διαλείμματα, επειδή τον έσπαγα λίγο τον καρπό και δεν έπαιζα και ποδόσφαιρο (τραγικός συνδυασμός κυρ Τάκη μου). Και στη συνέχεια Κυρ Τάκη μου το πράγμα έγινε χειρότερο, γιατί αποφάσισα να ακολουθήσω αυτό που έλεγε η καρδιά μου, θέτοντας τα θέλω μου πάνω απ΄αυτά που η Κρεόντεια κοινωνική ηθική του σχολείου όριζε κυρ Τάκη μου. Δεν ξέρω, αν τη θυμάστε καθόλου την Αντιγόνη κυρ Τάκη, αλλά κάτι τέτοιο έκανε κι αυτή. Έθεσε την αγάπη για τον αδερφό της υπεράνω των νόμων των ανθρώπων. Γιατί εγώ τη διδάχθηκα την Αντιγόνη, κυρ Τάκη μου. Αλλά όπως σας είπα και οι συμμαθητές μου. Το πρόβλημα στην ιστορία είναι ότι κανείς μας δεν έμαθε για την “ψυχοκοινωνιολογική μεταμοντέρνα μπούρδα της έμφυλη ταυτότητας και για σεξουαλικούς προσανατολισμούς”, κυρ Τάκη μου. Ίσως τότε να μην χρειαζόταν να φοβάμαι στα διαλείμματα κυρ Τάκη μου ή έστω να φοβόμουν λιγότερο.
Γιατί, έστω κι αυτές οι θεματικές εβδομάδες, φέρουν μια κάποια εκπαίδευση που δεν θα περιορίζεται απλώς στη λατρεία των κλασικών αλλά και στην αποδοχή των διαφορετικών. Γιατί έτσι (ίσως) γίνει η αρχή για λιγότερες σύγχρονες Αντιγόνες Κυρ Τάκη μου!
