Η κατάργηση του Άρθρου 347 ΠΚ

Ο ρατσισμός δε γεννιέται, διδάσκεται. Μέσα από μια κίνηση, μια ματιά, μια λέξη, ακόμα κι από τη σιωπή ή την ανοχή. Τον Δεκέμβριο το Κοινοβούλιο πέρασε ένα σύνολο διατάξεων, μία εκ των οποίων ήταν η καταργήση του άρθρου 347 (ασέλγεια παρά φύση), επιβεβαιώνοντας ότι η εκμάθηση στην ζωή ποτέ δεν σταματά.

Το άρθρο 347 όριζε ότι η παρά φύση ασέλγεια μεταξύ αρρένων που τελέστηκε α) με κατάχρηση μίας σχέσης εξάρτησης σε οποιαδήποτε υπηρεσία: β) από ενήλικο με αποπλάνηση προσώπου νεότερου από δεκαπέντε ετών ή από κερδοσκοπία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος ασκεί την ασέλγεια της παρ. 1 κατ’ επάγγελμα.

Νομικές Αντιλήψεις

Η κατάργηση του άρθρου στην ουσία, θέτει εκτός, όχι μόνο μία πεπαλαιωμένη νομική ρύθμιση αλλά και την εμφανή άμεση διάκριση μεταξύ των ομόφυλων σχέσεων και των ετερόφυλων σχέσεων, αφού οι συγκεκριμένες πράξεις μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου τύγχαναν διαφορετικής αντιμετώπισης από αυτές μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου. Συγκεκριμένα, η αντιμετώπιση των πράξεων που αναφέρονταν στο άρθρο, και παρόλο που άλλα άρθρα γενικής φύσεως ρύθμιζαν τα σχετικά θέματα, επιβάρυνε τους ομοφυλόφιλους. Αυτό, διότι το άρθρο εισήγαγε μία διάκριση εφαρμοστέα μόνο για τα άτομα του ιδίου φίλου, καθώς επίσης και έθετε διαφορετικό όριο ηλικίας για τις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις σε σχέση με τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Ενώ στην πρώτη περίπτωση στο “έγκλημα της αποπλάνησης” ο ανήλικος έχει ηλικία κάτω των 15 έτων, στην δεύτερη περίπτωση ο ανήλικος έχει ηλικία κάτω των 17 ετών.

Αρχικός Σκοπός του Άρθρου

Ο νομοθέτης όταν πέρασε το εν λόγω άρθρο είχε σκοπό να προφυλάξει τα προστατευόμενα άτομα (σύμφωνα με το άρθρο 347) από κοινωνικό κίνδυνο που θα επέρχονταν είτε από την επιρροή που θα είχε μια σχέση εξάρτησης, είτε από την αποπλάνηση ανηλίκου που θα επέρχονταν με τη χρήση διάφορων μέσων, τα οποία θα ήταν ικανά να επηρεάσουν τη βούληση του ανηλίκου, ώστε να πετύχουν την συγκατάθεσή του. Εννοείται πως σε αυτές τις περιπτώσεις, εάν η χρήση των μέσων αυτών έλλειπε, τότε η συγκατάθεση δεν θα είχε ληφθεί εξαρχής.

Ο λόγος που ο νομοθέτης θεώρησε συνετό να προστατευτούν άτομα με ηλικία κάτω των 17 ετών ήταν γιατί η νεανική ψυχή χρήζει ιδιαίτερης προστασίας.

Η ύπαρξη όμως της διάκρισης μεταξύ αποπλάνησης ετεροφυλόφιλων και ομοφυλόφιλων δεν είναι ξεκάθαρη. Η μόνη εξήγηση που θα μπορούσε να δοθεί είναι ότι το 1951 (χρόνος θέσπισης της ρύθμισης) οι αντιλήψεις τις κοινωνίας συμβάδιζαν με το τότε νομικό πλαίσιο.

Το Μέλλον…

Το Εθνικό μας δίκαιο έχει αρχίζει και προσαρμόζεται όχι μόνο στο Ευρωπαϊκό αλλά και στο Διεθνές Δίκαιο, πράγμα που σημαίνει ότι οι διακρίσεις για τις μειονοτικές ομάδες σιγά σιγά θα εξαλειφθούν από τη νομοθεσία μας. Εξάλλου η ύπαρξη μίας διάκρισης, η οποία δεν επιφέρει καμία ουσιαστική νομική ρύθμιση και δεν καταφέρνει να παρέχει νομική προστασία και που έχει μόνο σκοπό να τονίσει την ύπαρξη μίας διάκρισης, δεν έχει θέση σε οποιοδήποτε νομικό σύστημα.

[separator type=”thick”]

Λίγα λόγια για τη Δήμητρα

Ονομάζομαι Δήμητρα Κουρματζή και είμαι Δικηγόρος. Έχοντας 2 μεταπτυχιακά κορνιζαρισμένα (το πρώτο απο το LSE και το δεύτερο απο την Νομική Αθηνών), η ειδικότητα μου είναι το Διεθνές Δίκαιο και συγκεκριμένα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Την δικηγορία την ασκώ απο το 2008 . Μαζί θα απαντήσουμε στα νομικής φύσεως ερωτήμήματα σας είτε είναι στα αγγλικά είτε στα ελληνικά (μιας και είμαι δίγλωσση). Άρα ask away χωρίς φόβο, εξάλλου δεν υπάρχουν ηλίθιες ερωτήσεις μόνο ατελείς απαντήσεις. So lets get started! Μπορείτε να με βρείτε στο [email protected]