Vasilis Thanopoulos
Oι λεσβίες, γκέι, αμφισεξουαλικοί και τρανσέξουαλ (LGBT) επιστήμονες νιώθουν πιο αποδεκτοί στο χώρο εργασίας τους από ό,τι οι συνομήλικοί τους σε άλλα επαγγέλματα, σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Homosexuality.
Ταυτόχρονα, διαπιστώθηκε ότι οι ερωτηθέντες σε επιστημονικούς τομείς με υψηλό ποσοστό γυναικών, όπως οι κοινωνικές επιστήμες, είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι ειλικρινείς με τους συναδέλφους τους, σε σύγκριση με εκείνους τους κλάδους που απασχολούνται περισσότεροι άντρες (όπως στους τομείς όπου κυριαρχούν οι ειδικότητες μηχανικών). Το αποτέλεσμα αυτό ίσως υποδηλώνει ότι εργαστήρια και εν γένει εργασιακοί χώροι, όπου απασχολούνται περισσότερες γυναίκες, έχουν την τάση να είναι πιο δεκτικοί σε επιστήμονες που δεν αντιστοιχούν στο στερεότυπο: straight άνδρας λευκής φυλής, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο Jeremy Yoder, εξελικτικός οικολόγος στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, στο Βανκούβερ του Καναδά, ο οποίος είναι ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης.
Η έρευνα «Queer in STEM» ανέλυσε τις εμπειρίες 1.400 ατόμων LGBT που εργάζονται στους ευρύτερους τομείς της επιστήμης, της τεχνολογίας, της μηχανικής και των μαθηματικών (STEM). Πιο συγκεκριμένα, το ερωτηματολόγιο περιελάμβανε 58 ερωτήσεις σχετικά με το φύλο και τη σεξουαλική ταυτότητα, την επαγγελματική ζωή και κατά πόσον οι ερωτηθέντες θεωρούσαν ότι το εργασιακό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον τους ήταν δεκτικό ή εχθρικό ως προς τις προτιμήσεις και την ταυτότητα τους.
Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν κατά πόσον είναι ανοιχτοί με τη σεξουαλική τους ταυτότητα σε μια κλίμακα από το 0 («δεν το έχω αποκαλύψει σε κανέναν από τους συναδέλφου μου”) έως και το 5 («όλοι το γνωρίζουν ή έχουν μια ιδέα»). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πλειοψηφία των ερωτηθέντων (57%) είχαν εκδηλωθεί σε περισσότερους από τους μίσους τους συναδέλφους, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το γενικό εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ είναι 47%.
«Υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι αυτή η διαφορά είναι αληθινή», αναφέρει ο Yoder. «Σε επιστημονικούς χώρους εργάζεται ένα καλά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό και μπορείτε πιο άνετα να αναμένετε μια ανοικτή κουλτούρα απ’ ό,τι αν είχατε πάρει ένα τυχαίο πεδίο από ολόκληρο το εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ».
«Η μελέτη αυτή ανοίγει νέους ορίζοντες», αναφέρει η Kristen Renn, κοινωνικός επιστήμονας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, η οποία μελετά LGBT φοιτητές. Προσθέτει ότι τα συμπεράσματα «παρέχουν μία αίσθηση ασφάλειας και διευρυμένων δυνατοτήτων στην LGBT/queer νεολαία που διερευνά τη μελλοντική σταδιοδρομία της. Για όσους αναρωτιούνται, “Μπορώ να γίνω χημικός και να είμαι ανοιχτά ομοφυλόφιλος;” Η απάντηση είναι: Ναι. Και δεν θα είσαι μόνος/η.»
Μία άλλη συγγραφέας της μελέτης, η Allison Mattheis, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες, προσπαθεί να καταλάβει τι κάνει κάποια περιβάλλοντα εργασίας πιο “φιλόξενα” από άλλα. Αυτή και ο Yoder διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήταν πιο άνετοι όταν είχαν κάποιο είδος επίσημης υποστήριξης από τους εργοδότες τους, όπως δηλώσεις τους που καθιερώνουν μια κουλτούρα ανεκτικότητας στο χώρο εργασίας. Οι ερευνητές επικοινώνησαν με περισσότερους από 100 συμμετέχοντες για να αναλύσουν πρακτικές στο χώρο εργασίας που θα μπορούσαν να βοηθήσουν ετεροκανονικούς εργαζόμενους/εργοδότες να είναι πιο ανοιχτοί με τους LGBT συναδέλφους τους.
Υ.Γ.1: Παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι οι LGBT εργαζόμενοι που αισθάνονται πιο αποδεκτοί στον εργασιακό τους χώρο, είναι λιγότερο πιθανό να έχουν άγχος και να εκδηλώνουν αρνητική στάση απέναντι στους συναδέλφους τους.
Υ.Γ.2: Όπως καταδεικνύεται για άλλη μια φορά, η εκπαίδευση και η μόρφωση είναι δυνάμεις προόδου, ανέλιξης και οδηγούν σε μια πιο ανοιχτή/ανεκτική κουλτούρα. Στην Ελλάδα πως πάνε τα πράγματα αλήθεια; Γράψτε τη γνώμη και τις εμπειρίες σας κάτω στα σχόλια.
Πηγή: www.lifo.gr
