Επιτέλους ένα «διαφορετικό» παραμύθι

Από μικρός αγαπούσα τα παραμύθια. Ίσως γιατί πάντα πίστευα ότι στον φανταστικό κόσμο των παραμυθιών όλα μπορούν να συμβούν. Δεν υπάρχουν νόρμες, κοινωνικοί περιορισμοί και καθωσπρεπισμοί. Ακόμα όμως και να υπάρχουν, έχες πάντα τη δυνατότητα να βρεις μια μάγισσα και με ένα της άμπρα-κατάμπρα να καθαρίσεις.

Το μοναδικό πράγμα που με εκνεύριζε, ήταν το τέλος. Ξέρεις, εκεί που ο ιππότης ερωτεύεται την και καλά όμορφη πριγκιποπούλα. Πάντα η ίδια κατάληξη. Τουλάχιστον μέχρι τώρα… (ανάσες αγαλλίασης)

παραμύθι

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!