Γιάννης Κατινάκης: «Όπως ένας straight δεν κάνει ποτέ come out, έτσι δε χρειάστηκε να κάνω κι εγώ»

Γιάννης Κατινάκης

«Ακόμα υπάρχουν επιθέσεις, δε θα χαρώ επειδή πλέον απλά δε μας κρεμάνε», δηλώνει με αφοπλιστικό τρόπο στη συνέντευξή του στο TLIFE, ο κωμικός, Γιάννης Κατινάκης.

Αν και μόλις 24 ετών, η ζωή του Γιάννη Κατινάκη είχε κλάμα, φόβο, σκοτάδι αλλά και φως, αγάπη και φίλους. Ο ίδιος δεν χρειάστηκε να κάνει ποτέ coming out στους γονείς του, γιατί όπως λέει στη δημοσιογράφο του tlife.gr, Γεωργία Τσίντζα, ούτε οι στρέιτ κάνουν coming out.

Κι ενώ προς τα έξω δείχνει πολύ εξωστρεφής, στην πραγματικότητα δεν είναι. «Θα έλεγα ότι είμαι ένας άνθρωπος πολύ βαθιά βουτηγμένος στη μελαγχολία και τις σκέψεις του. Για να μπορώ να παραμένω λειτουργικός και να το εξισορροπώ κάπως όλο αυτό, προσπαθώ να διακωμωδώ όσα με δυσκολεύουν. Προσπαθούσα πάντα να γελάω με τα προβλήματά μου και κατ΄ επέκταση να γελάνε και οι γύρω μου. Εξωστρεφή όμως δε θα με έλεγα.»

Οι γονείς του δεν γνώριζαν για τις επιθέσεις που δεχόταν στο σχολείο, ούτε ο ίδιος θέλησε να τους πει σε εκείνη την ηλικία τι συνέβαινε: «Η μόνη φορά που οι γονείς μου είχαν κάποια πληροφόρηση, χωρίς όμως να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει, ήταν όταν η διευθύντρια του Γυμνασίου μου, είχε φωνάξει τη μητέρα μου και της είχε πει, “Ο Γιάννης είναι αρκετά θηλυπρεπής. Κάντε του μια σύσταση για να μην υπάρχουν αντιδράσεις από τα υπόλοιπα παιδιά.” Η μητέρα μου της απάντησε όπως έπρεπε αλλά ήταν και η μοναδική πληροφορία που είχε για το ότι κάτι μπορεί να συμβαίνει στο σχολείο.»

»Οι υπόλοιποι καθηγητές έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους να συμβαίνουν πράγματα και απλά αδιαφορούσαν.  Γι’ αυτό λέω ότι η σιωπή, πέρα από συνενοχή γιατί είναι συνενοχή, είναι και πολύ πιο δυνατή γιατί με τη σιωπή επιτρέπεις να συμβαίνουν πράγματα. Όταν σιωπούμε σε πράγματα που δε θα έπρεπε, θεωρώ ότι είναι εξίσου κακό με έναν κακοποιητικό λόγο.»

Οι επιθέσεις αυτές πότε σταμάτησαν;

Οι επιθέσεις σταμάτησαν, όπως λέει ο ίδιος, στην τρίτη Λυκείου «όταν γνώρισα το παιδικό μου παρεάκι, κάποια κορίτσια με τα οποία μέχρι και σήμερα κάνω παρέα, και μου έδωσαν αυτό που πάντα ήθελα. Αυτό που χρειαζόμουν ήταν ένα χτύπημα στον ώμο και κάποιον να μου πει ότι με αποδέχεται γι΄αυτό που είμαι. Είχα ένα τείχος προστασίας γύρω μου γι’ αυτό και αγαπώ και εκτιμώ πολύ αυτά τα άτομα. Έπαιξαν πολύ καθοριστικό ρόλο στη ζωή μου.»

Το κακό είναι ότι ακόμα δέχεται επιθέσεις και εκφοβισμό: «Αυτές δε σταματάνε ποτέ.  Μπορεί τώρα που μιλάμε, να περάσει κάποιος και να αρχίσει να με βρίζει. Υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιοι άνθρωποι με τέτοιου είδους συμπεριφορές. Σκέψου ότι αποφεύγω να κυκλοφορώ με τα Μ.Μ.Μ γιατί φοβάμαι, το ίδιο και πολλά άλλα παιδιά όπως εγώ. Φοβόμαστε να περπατήσουμε στο δρόμο. Είναι 8 στα 10 σίγουρο ότι θα δεχτούμε κάποια επίθεση, από λεκτική μέχρι το χειρότερο που μπορείς να φανταστείς.»

»Στα social media είμαι πιο τυχερός. Δέχομαι ελάχιστα υβριστικά μηνύματα.»

Σε ερώτηση σχετικά με τον αν μίλησε ποτέ στους γονείς του για τη σεξουαλικότητά του ο Γιάννης Κατινάκης απάντησε:

«Δε χρειάστηκε να τους μιλήσω ποτέ. Όπως ένα straight άτομο δεν κάνει ποτέ come out, έτσι δε χρειάστηκε να κάνω κι εγώ. Είναι όμως δίπλα μου σε όλα. Κυρίως η μητέρα μου που τη βλέπω και πιο συχνά αλλά και ο μπαμπάς μου με στηρίζει σε όλα. Έχουμε μια πολύ όμορφη σχέση αλλά εντάξει, υπάρχουν και οι καβγάδες και οι εντάσεις ανάμεσά μας. Ποτέ όμως η σεξουαλικότητά μου δε στάθηκε αφορμή για κάποιον τσακωμό μας.»

Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος

https://avmag.gr/168897/o-giannis-katinakis-quot-empneetai-quot-apo-ti-omofoviki-vlakeia-poy-yparchei-ekei-exo/

Πέτρος Αλεξανδρής

Στο Δημοτικό, όταν η δασκάλα μας έβαλε "Σκέφτομαι και γράφω" να πούμε τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε, απάντησα: Πρώτα γιατρός και όταν γεράσω περιπτεράς. Από μικρός μου άρεσε η ποικιλία και τη σύνταξη ούτε καν που τη σκεφτόμουνα. Στη συνέχεια ασχολήθηκα ερασιτεχνικά με σχολικές εφημερίδες και όταν πέρασα στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ άρχισα να δουλεύω κανονικά στον ειδικό τύπο σχεδόν από το πρώτο έτος. Το Αntivirus το αγαπάω όπως ο Αθηναίος το χωριό του. Ενώ είμαι αναγκασμένος να ζω από την κανονική μου δουλειά, το Antivirus είναι η πραγματική δημοσιογραφία και το ρεπορτάζ που θα ήθελα να κάνω. Από το 2007 υπάρχει αυτή η σχέση αγάπης.




Δες και αυτό!