Genderdoc: Η οργάνωση που βοηθά τους ΛΟΑΤ Ουκρανούς πρόσφυγες στη Μολδαβία

Η Αναστασία Ντανίλοβα, διευθύντρια της οργάνωσης Genderdoc με έδρα το Κισινάου μιλά για την προστασία και την προώθηση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ προσφύγων μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία.

Βοήθεια προς τις πιο ευάλωτες ομάδες. Αυτό είναι το πνεύμα που κινεί το Genderdoc, μια μολδαβική ένωση για την προστασία και την προώθηση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ με έδρα το Κισινάου, την πρωτεύουσα της Μολδαβίας. Η οργάνωση έχει δεσμευτεί από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία να βοηθήσει ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους και τρανς πρόσφυγες.

Γι’ αυτό το λόγο η ένωση, στο πλαίσιο της υποδοχής των προσφύγων στη Μολδαβία, αποφάσισε να λειτουργήσει μια γραμμή έκτακτης ανάγκης ειδικά για τους ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες από την Ουκρανία. Ο Φραντσέσκο Μπρούσα του OBC Transeuropa μίλησε με τη διευθύντρια της οργάνωσης, Αναστασία Ντανίλοβα, για να μάθει ποια είναι η κατάσταση μετά από ένα μήνα πολέμου.

Γιατί αποφασίσατε να δημιουργήσετε την τηλεφωνική γραμμή; Πώς εξελίσσεται το εγχείρημά σας;

Η έναρξη του πολέμου για μένα προσωπικά και, γενικότερα, για τα μέλη του Genderdoc και της ΛΟΑΤ κοινότητας στη Μολδαβία, ήταν ένα μεγάλο σοκ. Πραγματικά, δεν το περιμέναμε και εξακολουθούμε να φοβόμαστε ότι η σύγκρουση θα μπορούσε να εξαπλωθεί εδώ. Συχνά αναρωτιόμαστε τι πρέπει να κάνουμε και πώς πρέπει να ενεργήσουμε σε αυτή την περίπτωση.

Ωστόσο, από τη δεύτερη μέρα του πολέμου αρχίσαμε να συγκεντρώνουμε χρήματα για να δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα για την παροχή βοήθειας και στέγης σε ΛΟΑΤ άτομα. Τόσο η Μολδαβία όσο και η Ουκρανία είναι έντονα ομοφοβικές κοινωνίες: Θεωρήσαμε ότι ήταν καθήκον μας, ακόμη και σε μια εμπόλεμη κατάσταση, να διασφαλίσουμε ότι τα μέλη αυτής της κοινότητας δεν θα υφίσταντο περισσότερες επιθέσεις από αυτές που ήδη δέχονται καθημερινά.

Έτσι, στις 27 Φεβρουαρίου, καταφέραμε να νοικιάσουμε ένα διαμέρισμα και να το μετατρέψουμε σε καταφύγιο για ανθρώπους που διαφεύγουν από την Ουκρανία: Η ανάγκη ήταν να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη ιδιωτικότητα και προστασία, ειδικά για τα τρανς άτομα για τα οποία θα ήταν δύσκολο να στεγαστούν σε άλλα κοινά καταφύγια. Επιπλέον, προφανώς παρέχουμε τρόφιμα, φάρμακα, ορμονοθεραπεία, πληροφορίες και νομική βοήθεια. Μέχρι στιγμής έχουμε βοηθήσει περίπου 50 άτομα.

Πώς μαθαίνουν γενικά οι άνθρωποι που φεύγουν από την Ουκρανία για την υπηρεσία σας; Τους το λένε στα σύνορα;

Οι περισσότεροι άνθρωποι προέρχονται από την Palanca, στα νότια σύνορα κοντά στην Οδησσό. Συνήθως όμως όσοι επικοινωνούν με τη γραμμή μας το κάνουν πριν επιχειρήσουν το ταξίδι, επειδή έρχονται σε εμάς μέσω άλλων οργανώσεων για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ που εδρεύουν στην Ουκρανία, με τις οποίες βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή και συνεργασία. Η γραμμή μας είναι ενεργή όλο το 24ωρο και μερικές φορές είχαμε συνεχή εισροή κλήσεων και αιτημάτων, ενώ αυτή τη στιγμή η κατάσταση φαίνεται να έχει “ηρεμήσει” και ο αριθμός των αφίξεων έχει μειωθεί.

Αλλά, πράγματι, η πρώτη επαφή έχει ήδη γίνει στην Ουκρανία. Αυτό που μπορούμε να πούμε όσον αφορά τις ΛΟΑΤ ενώσεις είναι ότι: Σίγουρα, από την πρώτη στιγμή, πολλοί ακτιβιστές εγκατέλειψαν τη χώρα. Πολλοί άλλοι όμως παρέμειναν και αποφάσισαν να δράσουν στο πλαίσιο της έκτακτης ανάγκης, αυξάνοντας την υποστήριξη προς τα άτομα που κινδυνεύουν και οργανώνοντας χώρους και δομές υποδοχής και προστασίας από τους βομβαρδισμούς. Άλλοι κατατάχθηκαν στο στρατό ή γνωρίζω ανθρώπους από την κοινότητα που ζούσαν στο εξωτερικό πριν από τον πόλεμο και επέστρεψαν στην Ουκρανία για να βοηθήσουν.

Θεωρώ όλες αυτές τις επιλογές θεμιτές, τις καλωσορίζω και τις κατανοώ.

Πώς επηρεάζει ο σημερινός πόλεμος την κατάσταση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ στη Μολδαβία και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης γενικότερα;

Είναι σαφώς πολύ νωρίς για να πούμε. Σίγουρα, όμως, η έναρξη της σύγκρουσης δημιούργησε ένα κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας, το οποίο ψυχολογικά έχει συχνά πιο έντονο αντίκτυπο στα ΛΟΑΤ άτομα. Είναι σαφές ότι μια τέτοια κατάσταση δημιουργεί τις προϋποθέσεις για εντονότερες διακρίσεις: όλοι έχουμε διαβάσει τις ειδήσεις για τρανς γυναίκες που σταματούν στα σύνορα επειδή στα έγγραφα ταυτότητάς τους εξακολουθούν να αναφέρονται ως άνδρες και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να φύγουν από τη χώρα.

Είναι καιρός να είμαστε υποστηρικτικοί και ανοιχτοί, να ενισχύσουμε τις συνεργασίες μας και να κατανοήσουμε πώς μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι, παραμένοντας πιστοί στις αξίες μας. Πρόκειται για μια δέσμευση που αναλαμβάνουμε ως ένωση, ως κοινότητα, αν και έχει επίσης πολύ προσωπικές επιπτώσεις.

Περισσότερες πληροφορίες για την οργάνωση εδώ

https://avmag.gr/322145/mia-oykraniki-loatki-koinotita-se-kathestos-polemoy/

Πέτρος Αλεξανδρής

Στο Δημοτικό, όταν η δασκάλα μας έβαλε "Σκέφτομαι και γράφω" να πούμε τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε, απάντησα: Πρώτα γιατρός και όταν γεράσω περιπτεράς. Από μικρός μου άρεσε η ποικιλία και τη σύνταξη ούτε καν που τη σκεφτόμουνα. Στη συνέχεια ασχολήθηκα ερασιτεχνικά με σχολικές εφημερίδες και όταν πέρασα στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ άρχισα να δουλεύω κανονικά στον ειδικό τύπο σχεδόν από το πρώτο έτος. Το Αntivirus το αγαπάω όπως ο Αθηναίος το χωριό του. Ενώ είμαι αναγκασμένος να ζω από την κανονική μου δουλειά, το Antivirus είναι η πραγματική δημοσιογραφία και το ρεπορτάζ που θα ήθελα να κάνω. Από το 2007 υπάρχει αυτή η σχέση αγάπης.




Δες και αυτό!