Στο “Μακελειό” μπερδεύουν την «ελευθερία λόγου» με το «ομοφοβικό παραλήρημα»

Μακελειό
Μακελειό

Κάποιοι μπερδέψαν την ελευθερία λόγου με το ομοφοβικό παραλήρημα, ή μόνο εμένα μου φάνηκε; Μα ένας εισαγγελέας δεν μπορεί να παρέμβει; Και μην με πεις γραφική αδερφή.

Προσοχή!
Στο κείμενο υπάρχει περιγραφές ομοφοβικού λόγου

Αγάπη, πληρώνω όλους τους φόρους και τις υποχρεώσεις μου, απέναντι σε τούτη δω την Πολιτεία. Μήπως, κι η Πολιτεία, μέσω της δικαστικής εξουσίας, να μου προσφέρει λίγη ασφάλεια; Γιατί ώρες-ώρες νομίζω ότι θα ‘ρθουν και θα με συλλάβουν και θα με πάνε για “θεραπεία” μεταστροφής, ώστε να με κάνουν «άντρα».

Ειλικρινά, αναρωτιέμαι τι θεωρείται ρατσιστικός λόγος, σύμφωνα με τον αντιρατσιστικό νόμο. Το ‘ψαξα λιγουλάκι και το λέει πάντως ο νόμος, ότι «η υποκίνηση βίας και διακρίσεων εις βάρος ατόμων με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου τιμωρείται

Εκτός και δεν έχω καλή πηγή, ή διαβάζω το άρθρο του νόμου λανθασμένα. Και μη μου πεις ότι η εφημερίδα «Μακελειό» δεν παράγει συστηματικά ομοφοβικό λόγο. Δηλαδή, τι πρέπει να γράψει; «Εκτελέστε τους ανώμαλους στο Σύνταγμα» για να θεωρηθεί ρατσιστικός λόγος; Αυτό μόνο νοείται ότι προτρέπει σε διακρίσεις εις βάρος μιας συγκεκριμένης ομάδας;

Δηλαδή, ο τίτλος «Η ΦΑΛΑΚΡΗ ΜΑΝΤΑΜ θέλει να ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΠΑΙΔΙ: Tην ώρα που ο “φάκελος παιδεραστία” βρωμάει και ζέχνει, το αδελφάτο της πρόστυχης και ανώμαλης τηλεόρασης απαιτεί δικαιώματα που δεν επιτρέπει ούτε ο ίδιος ο Θεός»πώς μπορεί να χαρακτηριστεί;

Πρέπει, δηλαδή, να γράψουν ξεκάθαρα «σκοτώστε τους» για χαρακτηριστεί υποκίνηση μίσους εις βάρος μας; Συγγνώμη, αλλά ο τίτλος προωθεί ξεκάθαρα διακρίσεις, και χαρακτηρίζει μια ομάδα ως ακατάλληλη για ανατροφή παιδιών, ταυτίζοντας την παιδεραστία με την ανδρική ομοφυλόφιλη ταυτότητα και επιθυμία.

Κι άντε, πάμε πάλι τα ίδια! Ξανά το ίδιο μάθημα, μέχρι να με βαρεθείτε. Που λέτε, αγαπητά μου παιδιά, το τι είδους άνθρωπος είσαι δεν έχει να κάνει με τον σεξουαλικό προσανατολισμό, ή την ταυτότητα φύλου. Υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» άνθρωποι, ανεξαρτήτως σεξουαλικότητας τους, ή έκφρασης φύλου. Τα λέγαμε και σε προηγούμενο μάθημα. Θυμάστε;

Πάλι έγινα γραφικός; Υπεραπλουστεύω τα πράγματα; Τουλάχιστον, το κάνω με όρεξη, γιατί εκεί στο Μακελειό, μου φαίνεται, ότι βαριούνται πάρα πολύ. Ούτε να καμουφλάρουν τον ρατσισμό τους δεν έχουν όρεξη. Όχι ότι αυτό είναι το ζήτημα. Έτσι, να πω καμιά εξυπνάδα.

Πάντως, ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω μπιτ για μπιτ, γιατί χρησιμοποιούν τον χαρακτηρισμό «καραφλή Μαντάμ» ως προσβλητικό. Πού είναι το πρόβλημα στο να είσαι καραφλός, ή μαντάμ; Κι επειδή εγώ είμαι κι από τα δύο, και καραφλός, και λατρεύω το θηλυκό μου κομμάτι, και τη θηλυπρέπειά μου, ειλικρινά δεν κατανοώ το ξεπερασμένο σχήμα λόγου και ειρωνικό χιούμορ. Δηλαδή, αν δεν ήμουν καραφλή Μαντάμ θα μου επέτρεπαν από το Μακελειό να τεκνοθετήσω, ας πούμε; Αν ήμουν ανδροπρεπής, και με μαλλιά, θα “μπορούσα” να μεγαλώσω άραγε ένα παιδί σύμφωνα με την εφημερίδα;

Πάλι τα ίδια λέω. Δεν έχω και τίποτα καινούργιο να πω. Να κλείσω μόνο, με το άσμα της Nina Simone “you don’t have to live next to me, just give me my equality” (δεν χρειάζεται ζεις διπλά μου, θέλω μόνο ίση μεταχείριση) γιατί, όπως έχω ίση μεταχείριση στους φόρους και στα πρόστιμα, απαιτώ ίση μεταχείριση και στα δικαιώματα.


Γράφει ο Γιάννης Παυλόπουλος

Γιάννης Παυλόπουλος

Στο μεταπτυχιακό (Επικοινωνία και ΜΜΕ στο ΕΚΠΑ) αντί να κάνω διπλωματική για τον Αλμοδόβαρ έκανα για το Ζεϊμπέκικο. Στη δραματική σχολή («δήλος» - Δήμητρα Χατούπη) αντί να παίξω την Πατρόνα έπαιζα τον Καπετάνιο. Γράφω μπας και θυμηθώ κάτι από το ταμπεραμέντο της παιδικής ηλικίας, εκείνου του αγοριού που φόραγε τα τακούνια της μαμάς και έπαιζε με τη barbie και τη bibibo. Αγαπημένη μου φράση: «Ο καθωσπρεπισμός και οι νοικοκυραίοι μου μαύρισαν την ψυχή. Ευχαριστώ, δε θα πάρω.»




Δες και αυτό!