Πώς η μόδα αγκάλιασε την queer κουλτούρα

Ήταν το 1990 όταν το τραγούδι και το βίντεο κλιπ “Vogue” της Madonna έδωσε στο αμερικανικό mainstream κοινό μια γεύση από queer πολιτισμό. «Για πολλούς Αμερικανούς, αυτό το βίντεο – το οποίο χορογράφησε ο Jose Gutierez Xtravaganza και συμμετείχε με μέλη της υnderground ballroom σκηνής της Νέας Υόρκης – ήταν η πρώτη φορά που είδαν την queer κουλτούρα να εμφανίζεται τόσο καλλιτεχνικά, τόσο στοργικά», σημειώνει ο Hamish Bowles, γενικός συντάκτης της αμερικάνικης Vogue.

Στην πραγματικότητα, όμως, η queer κουλτούρα επηρέαζε τον mainstream πολιτισμό για δεκαετίες. Όπως το έθεσε ο Bowles: «Απλά τον αγνοούσαν». Οι ταραχές του Stonewall του 1969 σηματοδότησαν την αρχή μιας νέας εποχής. «Στη δεκαετία του ’70, υπήρχε ένα είδος ελευθερίας. Και σίγουρα ήταν μια πολύ ηδονιστική περίοδος», παρατηρεί ο Tom Ford. Ήταν επίσης μια εποχή, προσθέτει ο Michael Kors, «όπου το ‘γκέι’ ήταν υπέροχο».

Οι queer Αμερικανοί, όπως ο Halston και ο Stephen Burrows, επηρέαζαν τη μόδα, χρησιμοποιώντας μεταχειρισμένα ρούχα στα οποία ενσωμάτωναν στοιχεία της κουλτούρας τους, όπως πούλιες, κοσμήματα κλπ. Το αποτέλεσμα, εξηγεί ο Bowles, ήταν ότι «αυτό το είδος της ανδρόγυνης αντίληψης και της ανατροπής του φύλων καθώς κι αυτή η δόξα του αισθησιασμού του σώματος να εκφραστεί από τη βιομηχανία της μόδας».

Το AIDS έβαλε απότομα τέλος σε όλα αυτά, καθώς κατέστρεψε την queer κοινότητα που έπρεπε να αντιμετωπίσει πέρα από τις διακρίσεις και τον θάνατο. Το 1986 ο θάνατος του σχεδιαστή Perry Ellis, τότε προέδρου της CFDA, ενεργοποίησε τη βιομηχανία της μόδας για να αναγνωρίσει δημόσια την κρίση που έπληττε τόσους πολλούς μέσα σε αυτήν. «Η queer κοινότητα αγαπούσε πάντα τη μόδα – τη δημιούργησε, την προώθησε, τη φορούσε – αλλά στη δεκαετία του ’90 η βιομηχανία της μόδας άρχισε επιτέλους να ανταποδίδει αυτή την αγάπη», δηλώνει ο Bowles. «Η απόρριψη του φόβου και της καταστολής που είχε προκαλέσει η πανδημία του AIDS άνοιξε έναν εντελώς νέο κόσμο ορατότητας και αντιπροσώπευσης».

Οι αρχές της δεκαετίας, σημειώνει ο Kors, σηματοδοτήθηκε από «αυτή την έκρηξη της ενέργειας μετά τη θλίψη στα τέλη της δεκαετίας του ’80». Πέρα από τη Μαντόνα, ένα άλλο παράδειγμα ήταν το εξώφυλλο του Vanity Fair τον Αύγουστο του 1993, στο οποίο απεικονίζεται η Cindy Crawford να ξυρίζει τη μουσική k.d. lang, η οποία ήταν ντυμένη με κοστούμι. «Η ορατότητα των λεσβιών», αναφέρει ο Bowles, «άρχισε επιτέλους να αποτυπώνεται, χάρη σε μεγάλο βαθμό στην επιτυχία της σχεδιάστριας Jil Sander».

Αργότερα στη δεκαετία άρχισαν να διατίθενται κάποια θεραπευτικά φάρμακα, επιτρέποντας την αίσθηση προς κάποια αίσθηση ισορροπίας. «Νομίζω ότι ο κλάδος πραγματικά ενώθηκε», δηλώνει ο Kors. «Πραγματικά έκανε πολλά για τη συγκέντρωση χρημάτων και την ευαισθητοποίηση σε σχέση με την πανδημία του AIDS και ποτέ δεν τα παράτησε. Και ακόμα έχετε αυτήν την αίσθηση της κοινότητας σήμερα».