Ναι, Είσαι Μισογύνης
Είδα το νέο stand-up του Louis CK για να μην αναγκαστείτε να το δείτε εσείς. Θυσιάστηκα για χάρη σας, σαν τον Χριστό. Ή τουλάχιστον έτσι θέλω να λέω στο εαυτό μου.
Λίγο πριν το Πάσχα, με πληροφόρησε ένας φίλος μου ότι έχει σκοπό να δει το νέο stand up του Louis CK «για να τσεκάρει» και δεν έχασα την ευκαιρία. Θα το δω κι εγώ «για να τσεκάρω», είπα. Και μετά σκέφτηκα να γράψω και ένα άρθρο για έξτρα ξεκάρφωμα, για να κατευνάσω τις ενοχές, που δεν κατάφερα να τον αγνοήσω εντελώς και μπήκα στον πειρασμό. Βλέπετε, o Louis CK με το σκάνδαλο που ξέσπασε για τη σεξουαλική παρενόχληση συνεργατριών του και την άθλια απολογία του (που μόνο απολογία δεν ήταν) τα έκανε τόσο σκατά που πλέον νιώθουμε τύψεις για εκείνη την κρυφή νοσταλγία για τις παλιές καλές εποχές που τον λατρεύαμε και αυτή την μυστική ελπίδα ότι ίσως τον παρεξηγήσαμε. Ότι ίσως δεν είναι τόσο καθίκι, ότι ίσως καταφέρει να εξιλεωθεί και να μας κάνει να τον συγχωρήσουμε, ότι εν πάση περιπτώσει ίσως εξακολουθεί να παράγει το υλικό που αγαπήσαμε.
Όλες οι ελπίδες μας διαψεύστηκαν μέσα στην μία ώρα που κράτησε το show. Όχι μόνο δεν καταφέραμε να σκάσουμε ένα χαμόγελο αλλά μας έμεινε η πικρή γεύση της προδοσίας στο στόμα. Ναι, ένιωσα προσωπικά προδομένη. Πώς γίνεται να είχα πέσει τόσο έξω, πώς γίνεται κάποιος που θεωρούσα κάποτε έστω και χαλαρά «σύμμαχο» και του οποίου το αστείο περί βιασμού είχα χρησιμοποιήσει ως υπόδειγμα σωστού αστείου που στοχεύει την εξουσία, να έπεσε ΤΟΣΟ χαμηλά; Και πρωτίστως, πώς γινόταν να είχαμε αγνοήσει τόσα προειδοποιητικά σημάδια, όπως η σκηνή στη σειρά Louie, γραμμένη από τον ίδιο, όπου η γυναίκα στην οποία επιτέθηκε σεξουαλικά φωνάζει απογοητευμένη «δεν μπορείς καν να βιάσεις σωστά!», και στο επόμενο επεισόδιο γίνεται ζευγάρι μαζί του;
Για να το ξεκαθαρίσω: το νέο special του Louis ήταν όχι μόνο το λιγότερο αστείο που έχει κάνει ποτέ, αλλά από τα πιο unfunny stand-ups που έχω αντέξει να παρακολουθήσω ως το τέλος από ψυχαναγκασμό. Aυτό όμως δεν ήταν το μόνο πρόβλημα. Τα αστεία του διαδέχονταν το ένα το άλλο σαν να προσπαθούσε να τσεκάρει μια φανταστική λίστα με όλα τα ταμπού θέματα που θεωρούνται πολιτικά μη ορθά –ό,τι και να σημαίνει αυτό- ενώ παράλληλα έδειχνε ότι έχει πλήρη επίγνωση ότι τα αστεία αυτά είναι προσβλητικά. Τα έκανε δηλαδή «ειρωνικά», όπως είθισται πλέον να κάνουν οι κωμικοί που βαριούνται να σκεφτούν κάτι πιο πρωτότυπο.
O Louis ξεκίνησε χαλαρά με αστεία περί νεκροφιλίας και κτηνοβασίας, κορόιδεψε της γιαπωνέζικη προφορά και γραμματική μιας σερβιτόρας, έκανε το κοινό να γελάσει με την εικόνα ενός ανάπηρου που σέρνεται στο έδαφος χωρίς αναπηρική καρέκλα και μετά τους κατηγόρησε ως υποκριτές, όταν αντέδρασε στο σημείο που «αποκαλύπτει» ότι ο ανάπηρος αυτός ήταν μαραθωνοδρόμος, μας εξήγησε γιατί είναι ΟΚ να χρησιμοποιούμε την λέξη «καθυστερημένος» για τους διανοητικά ανάπηρους, παραδέχτηκε ότι μπορεί να δει γιατί οι παιδεραστές γουστάρουν μικρά αγόρια, παρόλο που στον ίδιο δεν προκαλούν σεξουαλική διέγερση ενώ 20 λεπτά μετά σε άλλο ένα παιδοφιλικο αστείο ανέλυσε τις συνθήκες υπό τις οποίες θα μπορούσε (ή μάλλον θα έπρεπε) να πηδήξει ένα παιδί, έκανε ένα-δυο αστεία για το Ολοκαύτωμα, αναφέρθηκε στην «πορνογραφικά όμορφη» καινούρια φιλενάδα του, ανέφερε τον καθιερωμένο παντρεμένο άντρα που δεν αντέχει πια την γυναίκα του και αναρωτήθηκε αν οι ομοφυλόφιλοι νοσταλγούν την εποχή που η ομοφυλοφιλία ήταν στιγματισμένη και ρίσκαραν πχ να χάσουν τη δουλειά τους (λες και τώρα είναι πλήρως αποδεκτή) γιατί αυτό έκανε το σεξ πιο πικάντικο.
Δεν παρέλειψε βέβαια να κλείσει το show ξεπλένοντας κουτοπόνηρα τον εαυτό του. Ο Louis συμπύκνωσε το ηθικό δίδαγμα της υπόθεσης σεξουαλικής παρενόχλησης που τον ταλάνισε ως εξής: αν ρωτήσετε μία γυναίκα αν μπορείτε να αυνανιστείτε μπροστά της και αυτή πει ναι, ξαναρωτήστε την αν σίγουρα το εννοεί, γιατί με τις γυναίκες δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος. Οι γυναίκες είναι αυτές άλλωστε μπορεί να προσποιούνται ότι τους αρέσει το σεξ μαζί σου ενώ το σιχαίνονται. Με λίγα λόγια όχι μόνο μας είπε έμμεσα ότι το λάθος του ήταν ότι πήρε την υποτιθέμενη συναίνεση των συνεργάτιδών του στα σοβαρά, αλλά συνέκρινε την σεξουαλική παρενόχληση από θέση ισχύος και το σοκ, την αβεβαιότητα, τον φόβο για την εξέλιξη της καριέρας που μπορεί αυτήν να προκαλέσει με μια σχέση, όπου η γυναίκα απλά προστατεύει τον αντρικό εγωισμό. Και έτσι έριξε πάλι την ευθύνη στις γυναίκες που δεν μιλάνε καθαρά ενώ ανέδειξε τον εαυτό του ως θύμα παρεξήγησης.
Το special του Louis είχε τίτλο «Sincerely» (Ειλικρινά), σε μια κλασική προσπάθεια να παρουσιαστεί η απουσία οποιουδήποτε φίλτρου, ευαισθησίας ή τσεκαρίσματος προνομίου ως «ειλικρίνεια». Τίποτα όμως από την αλληλουχία των αστείων αυτών δεν έμοιαζε ειλικρινές. Έμοιαζε περισσότερο σαν μια απελπισμένη προσπάθεια να κάνει την ανάγκη φιλοτιμία: έχοντας χάσει μεγάλο μέρος του αριστερού και φεμινιστικού κοινού του, ο Louis δε μπορεί πια παρά να χαϊδέψει το περισσότερο συντηρητικό ή έστω φιλελεύθερο κοινό που του απέμεινε με φτηνό αντιπολιτικορθακισμό και μεγάλες δόσεις edginess, χτίζοντας από την αρχή το προφίλ του ως μαχητή της ελευθερίας του λόγου που τάχα δε μασάει τα λόγια του. Με λίγα λόγια ο Louis μετατράπηκε από woke ίνδαλμα σε άλλον ένα κωμικό της σειράς, χάνοντας οτιδήποτε τον έκανε ξεχωριστό ή αγαπητό.
