Το να γίνω πατέρας ήταν απλά το πεπρωμένο μου

Ο Τyller Curry είναι συγγραφέας και συντάκτης στα περιοδικό Plus και Advocate. Ως γκέι άνδρας γνώριζε πως θα ήταν δύσκολο να γίνει πατέρας. Ωστόσο, δεν το έβαλε κάτω. Η λαχτάρα του να φροντίσει ένα παιδί, τον βοήθησε να υπερπηδήσει όλα τα εμπόδια.

“Πολύ συχνά προβληματιζόμουν για τη σεξουαλικότητα μου. Αναρωτιόμουν γιατί άτομα σαν κι εμένα δημιουργήθηκαν ώστε να έχουν έναν σύντροφο του ίδιου φύλου. Η πιο σύντομη, λιγότερη εμπνευσμένη, απάντηση που μου ερχόταν στο μυαλό, ήταν πως αποτελούσε ένα τέχνασμα της φύσης για να ελέγξει τον αριθμό των γεννήσεων ή την ανάπτυξη του πληθυσμού. Ο ρομαντικός, όμως, εαυτός μου είχε μια άλλη απάντηση. 

Όσο μπορώ να καταλάβω, γεννήθηκα με αυτόν τον τρόπο. Γνωρίζω, επίσης, ότι γεννήθηκα για να γίνω ο πατέρας ενός παιδιού. Είναι, ειλικρινά, ο μόνος τρόπος να κατανοήσω τις περιστάσεις που μου παρουσιάστηκαν. Ακριβώς όπως αισθανόμουν την ομοφυλοφιλία μου ως κάτι τόσο έμφυτο, έτσι συνέβαινε και με την πατρότητα. Αλλά το είδος μου αγάπης μου δεν μπορεί να δημιουργήσει παιδιά και δεν είχα την επιθυμία να αποκτήσω (βιολογικά) δικά μου. Έτσι η παιδοθεσία ήρθε περίπου τόσο φυσικά όσο και η σεξουαλικότητα μου. 

Για πολλά χρόνια, το όνειρό μου να γίνω πατέρας φαινόταν έτη φωτός μακριά από την πραγματικότητά. Ήμουν χάλια, ήμουν ανεύθυνος και ακόμα προσπαθούσα να μάθω πώς να φροντίζω τον εαυτό μου … σε μια ηλικία πολύ μεγαλύτερη από ότι ένας μελλοντικός γονιός θα έπρεπε. Όσο όμως θολή και να ήταν αυτή η εποχή, δεν έχασα ποτέ την ελπίδα μου ότι κάποια μέρα θα τσακώνομαι με τον σύζυγό μου για το ποιος θα βάλει το μωρό για ύπνο.

Πιστεύω ότι η ελπίδα αυτή που με οδήγησε να ‘σκοντάψω’ σε μια ζωή, στην οποία πηγαίνω για ύπνο μου μια λογική ώρα, που ο σύζυγός μου δεν με βρίσκει βαρετό και που υπάρχει ένα δωμάτιο στο τέλος του διαδρόμου για να υποδεχτώ ένα μωρό που με χρειάζεται.

Στόχος μου δεν είναι να μιλήσω για την διαδικασία της παιδοθεσίας ή της παρένθετης μητρότητας ή έστω να κάνω μια έκκληση για να κάνουμε παιδιά. Γιορτάζω τη δημιουργία οποιασδήποτε οικογένειας, ανεξάρτητα από τη μέθοδο που θα επιλέγει. Μοιράζομαι μόνο την πορεία μου προς την παιδοθεσία, ως ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο οι queer άνθρωποι θα πρέπει να μπορούν να σχεδιάζουν τη ζωή τους. σύμφωνα με αυτό που αισθάνονται στην καρδιά τους.

Πάντα ονειρευόμουν να γίνω πατέρας και πιστεύω ότι το μόνο που χρειάζεται ένας καλός γονέας είναι να έχει μια ανοιχτή καρδιά (και ίσως λίγη επιπλέον κρέμα ματιών). Μπορεί το να είμαι γκέι να έχει να κάνει με το πώς γεννήθηκα, η πατρότητα όμως έχει να κάνει με το γιατί γεννήθηκα. Ξέρω ότι αυτή είναι η αλήθεια μου. Εντάξει, ίσως θα πρέπει να μιλήσω λίγο και για τον σύντροφό μου. Τώρα καταλαβαίνω τι σημαίνει να έχεις πίστη σε κάτι.

Μπορεί να ακούγομαι πολύ συναισθηματικός. Αλλά τι να πω; Περιμένω απλά το κοριτσάκι μου να ξεκινήσει το νηπιαγωγείο.”