Αίτημα αποζημίωσης για τις αναγκαστικές στειρώσεις τρανς ατόμων στη Γερμανία

Όταν οι γερμανικές αρχές επέμειναν να στειρωθεί ο Tsepo Bollwinkel για να θεωρηθεί νομικά ως άνδρας, πριν από 25 χρόνια, ήταν «πρόθυμος να ακολουθήσει τους κανόνες, ακόμα κι αν ακουγόταν παράλογο» .

Τώρα, ο Bollwinkel, 58 ετών και προπονητής, ζητάει αποζημίωση και ενδεχομένως και χιλιάδες άλλοι τρανς άνθρωποι, που υποβλήθηκαν σε υποχρεωτική στείρωση για να αλλάξουν το δείκτη του φύλου τους στα έγγραφά τους, πριν από τη νομική τροποποίηση το 2011.

Το 1994, «ένιωσα ευγνώμων για την ευκαιρία αυτή, επειδή ήταν σημαντικό για μένα να αποκτήσω νομική αναγνώριση» , δήλωσε ο Bollwinkel, ο οποίος απαιτεί επίσης κυβερνητική συγνώμη, υποστηριζόμενος από την Bundesverband Trans (BvT), μια ομάδα υπερασπιστών των τρανς ανθρώπων.

Σήμερα, στόχος του Bollwinkel είναι να καταστήσει τους Γερμανούς ενήμερους για τη σκοτεινή ιστορία της στείρωσης στη χώρα – που χρονολογείται από τη ναζιστική εποχή – και να αναγνωριστούν τα δικαιώματα των τρανς ανθρώπων, παρά τις συντηρητικές αντιλήψεις πολλών ψηφοφόρων και νομοθετών.

Αρκετά ευρωπαϊκά έθνη εξακολουθούν να απαιτούν από τα τρανς άτομα να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση και στείρωση, ή να διαγνωσθούν με ψυχική διαταραχή, για να αναγνωριστεί νομικά το φύλο τους, λέει η ομάδα υπεράσπισης, Transgender Europe.

Η Σουηδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο το 2018 που έδωσε αποζημίωση ύψους 225.000 σουηδικών κορωνών (23.882 δολαρίων) σε εκατοντάδες τρανς ανθρώπους, οι οποίοι έπρεπε να υποβληθούν σε στείρωση για να αναγνωριστεί νομικά το φύλο τους – και θέλει να ακολουθήσει και η Γερμανία.

«Δεν ενδιαφέρομαι για χρήματα» , είπε ο Bollwinkel στο Thomson Reuters Foundation. «Αλλά στη Γερμανία, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες, η αναγνώριση πρέπει να έρθει σε μορφή ευρώ για να θεωρηθεί πραγματική» .

Το υπουργείο Δικαιοσύνης αρνήθηκε να σχολιάσει. Το υπουργείο Εσωτερικών δεν απάντησε σε αιτήματα για σχολιασμό.

Μια Γερμανίδα τρανς γυναίκα, η οποία στειρώθηκε σχεδόν πριν από 30 χρόνια, δήλωσε ότι ο νόμος της απέκλεισε την ευκαιρία της να ξεκινήσει μια οικογένεια – μια επιλογή που γίνεται από έναν αυξανόμενο αριθμό τρανς ανθρώπων, που έχουν κάνει μετάβαση φύλου διατηρώντας τα αναπαραγωγικά τους όργανα.

«Δεν μπορούσαν απλώς να συλλάβουν ότι ένας άντρας θα μπορούσε να μείνει έγκυος ή ότι μια γυναίκα θα μπορούσε να αφήσει μια άλλη γυναίκα έγκυο» , δήλωσε η τρανς γυναίκα που είναι κοντά στα 60 και αρνήθηκε να ονομαστεί.

«Το έκλεψαν αυτό από εμάς… Δεν υπήρξε δικαιολογία» .

Ακόμα πιο δυσάρεστο

Η Σουηδία κάλεσε τη Γερμανία πέρυσι να δημιουργήσει ένα εθνικό ταμείο αποζημίωσης για τα τρανς άτομα που εξαναγκάστηκαν σε στείρωση ή ανεπιθύμητη χειρουργική επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου.

Όταν ένας Βουλευτής έθεσε αυτό το θέμα στο γερμανικό κοινοβούλιο αυτό το έτος, ένας υπάλληλος του υπουργείου Εσωτερικών δήλωσε σε γραπτή απάντηση ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση «έλαβε γνώση» της σύστασης της Σουηδίας, αλλά «δεν είδε την ανάγκη για τα μέτρα αυτά» .

Η πρώτη τρανς γυναίκα νομοθέτης της Γερμανίας Tessa Ganserer, στο περιφερειακό κοινοβούλιο της Βαυαρίας το 2019, πιέζει επίσης για τροποποίηση, ώστε να διευκολυνθεί η αλλαγή του ονόματος και του φύλου στα έγγραφα των τρανς ανθρώπων.

Σύμφωνα με το νόμο του 1980 για τα τρανς άτομα, απαιτείται διάγνωση ψυχικής υγείας για να γίνουν νομικές αλλαγές, όπου οι υποστηρικτές το απορρίπτουν ως μια διαδικασία δυσάρεστη, στιγματιστική, δαπανηρή και απρόσιτη.

Οι πρόσθετες απαιτήσεις απόδειξης στείρωσης και χειρουργικής επέμβασης επαναπροσδιορισμού φύλου διαγράφηκαν από το συνταγματικό δικαστήριο το 2011. Τουλάχιστον 10.000 τρανς άνθρωποι στειρώθηκαν πριν από αυτή την απόφαση, σύμφωνα με το BvT που εδρεύει στο Βερολίνο.

Το υπουργείο Υγείας δήλωσε ότι δε γνωρίζει πόσες υποθέσεις υπάρχουν.

Ένας αυξανόμενος αριθμός χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ιρλανδίας, του Βελγίου και της Γαλλίας, έχουν υιοθετήσει νόμους, που επιτρέπουν τον αυτοπροσδιορισμό, κάτι που οι υποστηρικτές λένε ότι είναι λιγότερο παραβιαστικό και τραυματικό για τα τρανς άτομα, που συχνά αντιμετωπίζουν κακοποίηση, όταν τα έγγραφα τους δεν ταιριάζουν με την ταυτότητα φύλου τους.

Ένα νέο νομοσχέδιο για τη Γερμανία δημοσιεύθηκε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης τον Μάιο, αλλά δεν έχουν υπάρχουν περαιτέρω ενέργειες.

Ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης

Η πολιτική υποστήριξη για τη τροποποίηση δεν θα είναι εύκολη σε μια χώρα που ξετυλίγει μια κληρονομιά διακρίσεων, η οποία περιελάμβανε την αποστολή ομοφυλοφίλων σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και όπου πολλοί συντηρητικοί και καθολικοί αντιτάχθηκαν στην επέκταση του γάμου και στα LGBTI ζευγάρια.

Σύμφωνα με τους Γερμανικούς νόμους περί «φυλετικής καθαρότητας» , οι Ρομά υποβλήθηκαν σε καταναγκαστική στείρωση από το 1934, όπως και χιλιάδες γυναίκες στην Ιαπωνία, τη Σουηδία και σε δεκάδες αμερικανικές πολιτείες κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, όπου οι κυβερνήσεις δε θέλησαν να αναπαράγουν.

Η ομοφυλοφιλία αποποινικοποιήθηκε στη Γερμανία το 1969 και το Κοινοβούλιο το 2017 συμφώνησε να αποζημιώσει χιλιάδες ομοφυλόφιλους που είχαν φυλακιστεί βάσει του νόμου.

Όταν η Γερμανία νομιμοποίησε την επέκταση του γάμου το 2017, η καγκελάριος Angela Merkel, κόρη ενός προτεσταντικού πάστορα, καταψήφισε το νομοσχέδιο, όπως και η πλειοψηφία των νομοθετών της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU).

Η Merkel δήλωσε ότι πίστευε ότι ο γάμος, όπως ορίζεται στο γερμανικό δίκαιο, ήταν μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας.

Ο Alexander Vogt, ο οποίος είναι επικεφαλής της ομάδας LGBTΙ του CDU, δήλωσε ότι η κοινοβουλευτική δυναμική περιπλέκει περαιτέρω την ώθηση για τροποποίηση.

«Εάν κάτι προσκομιστεί στο τραπέζι από την Αριστερά ή τους Πράσινους, η φυσική αντίδραση στην κεντροδεξιά συχνά δεν υπάρχει, δυστυχώς» , δήλωσε ο Vogt, του οποίου το CDU βρίσκεται σε συμμαχία με τη χριστιανοδημοκρατική ένωση και τους κεντροαριστερούς Σοσιαλδημοκράτες.

Όλοι οι συντηρητικοί δεν αντιτίθενται στα δικαιώματα των LGBTΙ ανθρώπων.

Ο ανοιχτά ομοφυλόφιλος υπουργός Υγείας του CDU Jens Spahn υπέβαλε τον περασμένο μήνα σχέδιο νόμου για την απαγόρευση της λεγόμενης θεραπείας μετατροπής, η οποία στοχεύει στην αλλαγή της ταυτότητας φύλου ή του σεξουαλικού προσανατολισμού ενός ατόμου για άτομα κάτω των 18 ετών.

Η βουλεύτρια Doris Achelwilm δήλωσε ότι το κόμμα της Αριστεράς ετοιμάζει ένα αίτημα για χρηματοδότηση της έρευνας σχετικά με τις υποχρεωτικές στειρώσεις και αποζημίωση για τα θύματα, καθώς και για απαίτηση κρατικής συγγνώμης.

Αλλά αναγνωρίζει ότι το κοινό είναι απίθανο να υποστηρίξει την ιδέα.

«Πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε σε αυτό» , είπε.

Η Sarah, η οποία υποβλήθηκε σε στείρωση το 1998 και αρνήθηκε να δώσει το πλήρες όνομά της, δήλωσε ότι οι πολιτικοί θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έλαβαν χώρα.

«Δεν πρόκειται για το ιδιωτικό μας παρελθόν, αλλά για την ιστορία αυτής της χώρας» , είπε. «Πολλά από τα θύματα έχουν ήδη πεθάνει, αναρωτιέμαι πόσοι από εμάς θα αφήσουμε αυτόν τον κόσμο πριν καταλάβουν τι μας έκαναν στο όνομα του νόμου» .

---

Πηγή: t-zine.gr