Vasilis Thanopoulos
Βγαίνοντας από το μετρό της Ομόνοιας στην έξοδο πανεπιστημίου νιώθω ότι κάποιος πίσω μου έχει πλησιάσει αρκετά κοντά. Γυρνάω και βλέπω να έχει το χέρι του κάτω από τη φούστα μου κρατώντας το κινητό του.
Αμέσως του βουτάω το χέρι και τον ακινητοποιώ. Αρχίζω να φωνάζω δυνατά απαιτώντας να δω τις φωτογραφίες που έχει στο κινητό του.
Με παρακαλούσε να μην φωνάζω και να πάμε στην άκρη να το λύσουμε. Τον κρατούσα ακόμα δυνατά από το χέρι.
Ανοίγει το κινητό του κρατώντας το προς τη μεριά του και προσπαθώντας ΕΜΦΑΝΩΣ να διαγράψει κάτι λέγοντας μου “έχω φωτογραφίες αλλά όχι δικές σου” και “κάτσε γιατί μπορεί να έχω κάτι άλλο που να μην θέλω να δεις”. Τραβάω το κινητό και βλέπω ΑΛΜΠΟΥΜ ολόκληρα με βίντεο και φωτογραφίες από κοπέλες στο μετρό και στον δρόμο. Ο τύπος είχε γίνει λευκό πανί από την τρομάρα του και καθώς ούρλιαζα ότι είναι κακοποιητής και δεν πρέπει να τον αφήσουμε να φύγει μαζευόταν κόσμος τριγύρω.
Εκείνη την ώρα πλησιάζει ένας μακεδονομάχος με αρχαιοελληνικά ταττού και μάτσο διάθεση που ψαχνόταν για τσαμπουκά για να “με βοηθήσει”.
Μου έκανε silencing επίμονα θέλοντας να “μπει μπροστά” για να “δει τι έχει γίνει”. Του λέω “Το πρόβλημα είναι δικό μου και θα το λύσω μόνη μου, μυρίστηκες φασαρία και ήρθες για τσαμπουκά; “Μου λέει “δεν θες να σε βοηθήσω;” Του λέω όχι γιατί βλέπω τι είσαι και δεν θέλω βοήθεια από φασίστες. Μου λεει “άντε γαμήσου τότε” και φεύγει.
Τριγύρω είχε μαζευτεί κόσμος κυρίως cis άντρες και μία γυναίκα, οι οποίοι προσπαθούσαν να με πατρονάρουν λέγοντας μου ότι “χάνω το δίκιο μου φωνάζοντας” και διάφορες ατάκες victim blaming που δεν θυμάμαι γιατί κυριολεκτικά έτρεμα ολόκληρη.
Σύντομα δημιουργήθηκε ένα πλέγμα προστασίας του θύτη από όλα τα πατριαρχικά σκατά και όταν ακούστηκε η ατάκα “δεν έχεις το δικαίωμα να ανοίξεις το κινητό του χωρίς την παρέμβαση αστυνομίας” τότε ο τύπος πήρε θάρρος και δεν με άφηνε να αγγίξω το κινητό του προσπαθώντας μάλιστα να απεγκλωβίσει το χέρι που του κρατούσα. Μόνο μία φωνή άκουσα να λέει “η κοπέλα έχει δίκιο, να ανοίξουμε τώρα το κινητό του” χωρίς όμως να κάνει κάτι παραπάνω για αυτό.
Το σίχαμα ήταν πρόθυμο να πάμε μαζί στην αστυνομία για να ανοίξουν το κινητό (ενώ μέσα υπήρχαν φωτογραφίες παραβιαστικά τραβηγμένες) και έπειτα να μου κάνει μήνυση όπως είπε. Φυσικά ήξερε ότι αν προσπαθήσουμε να μεταφερθούμε, κρατώντας και το ποδήλατο μου δεν θα μπορούσα να τον έχω ακινητοποιημένο και θα είχε την ευκαιρία να τις σβήσει.
Λόγω του ότι έτρεμα πολύ και άρχισε κάπως να θολώνει το τοπίο τριγύρω μου και να μην έχω καθαρή εικόνα και σκέψη και λόγω του ότι κάποτε ήμουν επιληπτική και δεν κάνει να ταράζομαι σε τέτοιο βαθμό, επέλεξα απλά να φύγω απειλώντας τον ότι θυμάμαι την σκατόφατσά του, ότι δεν είμαι μόνη μου και ότι θα τον βρω και θα πάρει το μάθημα που του αξίζει.
Ένα δευτερόλεπτο αφού έφυγα σκέφτομαι τι μαλακία έκανα που δεν προσπάθησα τουλάχιστον να τον βγάλω μια φωτογραφία και γυρνάω πίσω , φυσικά είχε εξαφανιστεί.
Ένας μετανάστης μικροπωλητής που ήταν κοντά μου λέει ότι τον είδε να ξανακατεβαίνει και να μπαίνει στο μετρό.
Κατεβαίνω κάτω,και πάω στους σεκιουριτάδες. Τους εξηγώ το περιστατικό και τους ρωτάω αν γίνεται να δούμε από τις κάμερες 5 λεπτά πριν. Μου λένε ότι δεν γίνεται χωρίς εισαγγελική παρέμβαση και μου ζήταγαν να δω ότι κατέγραφαν οι κάμερες εκείνη τη στιγμή μήπως τον πετύχω κάπου. Τους εξηγώ ότι θα έχει μπει στο πρώτο βαγόνι που βρήκε και αποκλείεται να είναι τώρα στις αποβάθρες.
Φωνάζουν τους μπάτσους. Εξηγώ τι έχει γίνει και το μόνο που ήταν πρόθυμοι να κάνουν φυσικά ήταν μία βόλτα στις αποβάθρες με την περιγραφή του ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ τον πετύχουν…
Κάπου εκεί σαν κερασάκι στην τούρτα της αηδίας ο σεκιουριτάς με ρώτησε που πήγαινα ακριβώς και μου έκανε σχόλιο τι γύρευα στην Ομόνοια εφόσον ήθελα να πάω στην Αθηνάς.
Ο τύπος ήταν 60αρης, ύψος γύρω στο 1.70 παχουλός και στο σώμα και στο πρόσωπο, γκριζομάλλης με μπλε/γκρι μάτια, χλωμός και σπυράκια στο πρόσωπο. Φορούσε μπεζ μπλούζα και το κινητό του ήταν σχετικά παλιό.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΛΩΝΤΑΣ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΠΙΘΑΝΟ ΜΑΡΤΥΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΚΟΥ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΌ ΥΛΙΚΟ ΝΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΎΣΕΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ.
Άλλη μια μέρα στον κόσμο της πατριαρχίας όπου βιαστές και κακοποιητές συγκαλύπτονται από νομοταγείς μικροαστούς Έλληνες σεξιστές.
Όπου τα υποκείμενα που βάλλονται από την πατριαρχική βία αποσιωπούνται και μένουν μόνα τους.
από Το Σπίτι των Γυναικών, για την Ενδυνάμωση & τη Χειραφέτηση
