Όταν οι Χριστιανοί στο Βυζάντιο δεν ήταν τόσο κολλημένοι με τους gay γάμους

Όπως πολλοί νεαροί που έφτασαν στη μεγάλη πόλη, ο Βασίλειος Α΄δεν ήξερε τι να κάνει όταν μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη στα μέσα του 800 μ.Χ. Ευτυχώς, δεν πέρασε αρκετός καιρός μέχρι να συναντήσει έναν ευγενικό άνδρα με το όνομα Νικόλαο, τον οποίο μάζεψε, τάισε και τελικά “τον οδήγησε στην εκκλησία για να ενωθεί επίσημα μαζί του”.

Ο Βασίλειος Α’ θα γίνει η κεφαλή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από το 867-886 και σύμφωνα με το ιδιαιτέρως αποκαλυπτικό βιβλίο του ιστορικού John Boswell, Same-Sex Marriage in Premodern Europe, αυτός δεν θα ήταν ο μόνος γάμος του με έναν άλλο άνδρα.

Ο Βασίλειος συναντήθηκε με έναν άλλο άντρα που λεγόταν Ιωάννης. Όπως οι περισσότεροι άνδρες που παντρεύονταν για δεύτερη φορά, ο Βασίλειος ανησυχούσε ότι η βιασύνη του σε αυτή τη νέα σχέση θα τον έκανε να φανεί «φτηνός». Αλλά με την ευλογία της οικογένειας του Ιωάννη, ο γάμος προχώρησε. Σύμφωνα με τον Boswell, «μια μεσαιωνική απεικόνιση αυτού του περιστατικού δείχνει ότι ο Βασίλειος και ο Ιωάννης στέκονται ενώπιον ενός κληρικού, με το Ευαγγέλιο μπροστά τους και τη μητέρα του Ιωάννη να κοιτάζει».

Οι περισσότεροι από εμάς, όταν καλούμαστε να σκεφτούμε την ιστορία του gay γάμου, ανατρέχουμε σε πιο πρόσφατα περιστατικά. Η ιστορία όμως της ομόφυλης ένωσης ξεκινά αιώνες πριν.

Για παράδειγμα, ο Γεράλδος της Ουαλίας (σ.σ. ιστορικός) έγραψε για μια παράδοση του 12ου και του 13ου αιώνα στην Ιρλανδία, η οποία αφορούσε σε “δύο άνδρες που έκαναν τον γύρο μιας εκκλησία τρεις φορές και έλεγαν έναν όρκο μπροστά από έναν ιερέα στα πλαίσια μιας χριστιανικής τελετουργίας”.

Μπορούμε επίσης να θυμηθούμε τα όσα έγραψε ο Μισέλ ντε Μονταίν (Γάλλος συγγραφέας – δοκιμιογράφος του 16ου αιώνα), ο οποίος σημείωσε ότι ενώ βρισκόταν στη Ρώμη το 1578, διαπίστωσε ότι “δύο άνδρες παντρεύονταν ο ένας τον άλλο, κατά την τελετή της Θείας Λειτουργίας, σύμφωνα με το χριστιανικό μυστήριο του γάμου”.

Σύμφωνα με τον Boswell, «πολλοί λίγοι από αυτούς του πολιτισμούς θα συμφωνούσαν με τον σημερινό ισχυρισμό ότι ο σκοπός ενός άνδρα είναι να αγαπά μια γυναίκα και ο σκοπός μιας γυναίκας είναι να αγαπάς έναν άνδρα».

Πολλοί πάντως από τους επικριτές του Boswell, υποστηρίζουν ότι οι τελετές αυτές δεν είχαν να κάνουν με τον γάμο αλλά “με τελετές υιοθεσίας ενηλίκων ή επίσημες δηλώσεις αδελφοσύνης.”

Όπως και να έχει αυτό που πρέπει να καταλάβουμε από τις ιστορίες, όπως αυτή του Βασίλειου Α’, είναι ότι ανεξάρτητα από το πότε ξεκίνησε ο θεσμός των gay γάμων, διαφορετικές εποχές, εκκλησίες και κράτη έχουν τιμήσει πολλά και διαφορετικά είδη σχέσεων. Αντί λοιπόν να προσπαθήσουμε να κάνουμε το παρελθόν να ταιριάζει στο παρόν μας, ίσως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παρελθόν για να εμπνευστούμε το μέλλον μας.

με πληροφορίες από them.us