Γιατί η ανατροπή του “net neutrality” αποτελεί επίθεση στην LGBT+ κοινότητα

Ένα από τα θέματα που απασχολούν το τελευταίο καιρό τον κόσμο (παραδόξως όχι την Ελλάδα) είναι η ανατροπή του “net neutrality”, δηλαδή της ελευθερίας του internet. Αφορμή για να ξεκινήσουν και πάλι οι συζητήσεις στάθηκε η πρόσφατη απόφαση της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Επικοινωνιών (FCC) των ΗΠΑ να εγκρίνει (με ψήφους 3-2) την άρση των προστατευτικών κανόνων που είχαν αποφασιστεί το 2015 επί προεδρίας Barack Obama, οι οποίοι απαγόρευαν στους παρόχους τηλεπικοινωνιών να μπλοκάρουν ή να προωθούν περιεχόμενο ή να προσφέρουν “ταχύτερες γραμμές” επί πληρωμή κατά βούληση.

Αυτό σημαίνει ότι οι πάροχοι αυτοί θα μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν στο διαδίκτυο, αρκεί προηγουμένως να έχουν ανακοινώσει δημόσια τις προθέσεις τους. Θα μπορούν για παράδειγμα, αν το επιθυμούν, να μπλοκάρουν την πρόσβαση του χρήστη σε συγκεκριμένο υλικό (όπως ανταγωνιστικές υπηρεσίες, εφαρμογές ή ακόμα και ειδήσεις) και να του πλασάρουν αποκλειστικά τις δικές τους υπηρεσίες / προϊόντα.

Στο σημείο αυτό καλό είναι να αναλογιστούμε πόσο σημαντικό ρόλο έχει παίξει τα τελευταία χρόνια το internet (και η ελευθερία που υπάρχει σ’ αυτό) στη διασπορά ιδεών, απόψεων και καταστάσεων που αφορούν στην LGBT+ κοινότητα. Μια διασπορά που θα μπορεί εύκολα να ανατραπεί, αν ο εκάστοτε πάροχος το κρίνει αναγκαίο γιατί δεν είναι σύμφωνη με τις θρησκευτικές, πολιτικές ή όποιες (στερεοτυπικές του αντιλήψεις). ‘Η γιατί πολύ απλά βρέθηκε κάποιος που πληρώνει περισσότερα.

Για επίθεση στη LGBT+ κοινότητα κάνει λόγο και η μεγαλύτερη LGBT+ οργάνωση των ΗΠΑ, GLAAD, η οποία σημειώνει χαρακτηριστικά: “Η ανατροπή της ουδετερότητας στο Internet αποτελεί την τελευταία προσπάθεια της κυβέρνησης του Τραμπ να σταματήσει τις φωνές των ήδη περιθωριοποιημένων κοινοτήτων και να μας καταστήσει αόρατους. Το διαδίκτυο είναι μια σωτηρία για τους LGBΤ+ γιατί σ΄αυτό μπορούν να δημιουργήσουν δίκτυα υποστήριξης και μπορούν να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες που σχετίζονται με την ιστορία, την πρόληψη αυτοκτονιών και την υγεία. Το να επιτρέπεις στους παρόχους ευρυζωνικών υπηρεσιών να ρυθμίζουν την πρόσβαση αυτή είναι μια άμεση και ασυναγώνιστη επίθεση στην ελευθερία έκφρασης”.

Και μη χειρότερα …