Vasilis Thanopoulos
“Ευκαιρία να δούμε τι πιστεύει ο κόσμος γι΄αυτό το θέμα”, δηλώνει ένας κυβερνητικός εκπρόσωπος από την Αυστραλία, η οποία πολύ πρόσφατα “εγκαινίασε” τη διεξαγωγή ενός ιδιότυπου ηλεκτρονικού (μη δεσμευτικού) δημοψηφίσματος, σχετικά με το αν τα ομόφυλα ζευγάρια της χώρας θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα του γάμου.
Κάτι αντίστοιχο (αλλά με την ουσιαστική/δεσμευτική έννοια του δημοψηφίσματος) έγινε και στην Ιρλανδία το 2015. Και παρά το θετικό αποτέλεσμα (ευτυχώς ψήφισαν ναι), κανείς ποτέ δε μίλησε για το εύρος χρήσης του κακοποιητικού λόγου, τις ρατσιστικές απεικονίσεις και εν τέλει για τη συνολική κακοποίηση μιας LGBT+ κοινότητας που έβλεπε την ταυτότητα της να χρησιμοποιείται “κατά το δοκούν”.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει τώρα και στην Αυστραλία. Το δικαίωμα των LGBT+ γάμων, μπαίνει στο στόμα όποιου έχει δικαίωμα ψήφου. Και αυτός ο “όποιος” μπορεί να έχει άποψη (λογικό) και ικανότητα συναπόφασης (παράλογο). “Γιατί ρε φίλε μου; Πότε ψηφίσαμε για το δικαίωμα του να παντρευτείς εσύ; Που θα μας πεις ότι είναι πολύ λογικό τέτοια ζητήματα να τίθενται σε δημοψήφισμα;”, έγραψε ένας -gay- χρήστης στο Twitter, κάτω από τη δήλωση του -παραπάνω- κυβερνητικού εκπροσώπου. Η καμπάνια του “όχι” εδώ και βδομάδες έχει κυκλοφορήσει αφίσες και βίντεο, δίνει συνεντεύξεις, έχει πολιτική αντιπροσώπευση και γενικά κάνει ό,τι μπορεί για να πείσει – άλλοτε άμεσα άλλοτε έμμεσα – για το μη φυσιολογικό χαρακτήρα μιας επίσημης ομόφυλης σχέσης. Και εκείνη τη στιγμή χιλιάδες LGBT+ άτομα κακοποιούνται, περιθωριοποιούνται, βγαίνουν βίαια από την ντουλάπα τους. Μόνο και μόνο γιατί κάποιος/οι θέλησαν να δώσουν μια “ευκαιρία να δούμε τι πιστεύει ο κόσμος γι΄αυτό το θέμα”.
Και μετά υπάρχουν οι άλλοι. Οι “ναι μεν αλλά”, που ενοχλούνται από την προσήλωση των υποστηρικτών της ισότητας του γάμου. Από την ένταση ή από το πόσο καλά δικτυωμένοι είναι. Αναφέρονται στους LGBT+, ναι αυτούς που βλέπουν τα ατομικά τους δικαιώματα να κρίνονται από το τους δημοκρατικά πολλούς, ως ζοφερή ομάδα και τρομαχτική σέχτα. Για του λόγου το αληθές:
Για να ξεκαθαρίσουμε. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι επιλογή. Επιλογή είναι το “όχι” σε ένα ανθρώπινο δικαίωμα που κάποιος τόσο ηλίθια το έθεσε σε δημοψήφισμα. Και αυτό το “όχι” σε κάνει ξεκάθαρα και ολοκληρωτικά ρατσιστή που δε λυτρώνεται από καμία μεταμοντέρνα μηδενιστική αντίληψη ενός κινήματος που προσπαθεί να κάνει τον κόσμο πιο δίκαιο. Και αν εσύ αυτό το λες “σεχταρισμό”, εγώ σε παραφράζω και το κάνω “σιχτιρισμό” για να περιγράψω αυτό που νιώθω, όταν σε διαβάζω.
Για όλα αυτά και για πολλά περισσότερα, σταματήστε να ρωτάτε τον κόσμο για τα δικαιώματα άλλων. Είναι ηλίθιο και εγκληματικό. Απλά Ψηφίστε τα!!!
