Vasilis Thanopoulos
Τον γύρο του κόσμου κάνει η ιστορία δύο gay νεαρών Γάλλων που απάντησαν σε εκείνους που τους επιτέθηκαν με το μήνυμα ότι παραμένουν ανυποχώρητοι και αισιόδοξοι. Μια επίθεση μάλιστα που συνέβη δύο μέρες πριν το μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα που δέχθηκε η χώρα.
Το βράδυ της περασμένης Τρίτης, ο 21χρονος Κλεμάν και ο 25χρονος Ααρόν περίμεναν να πάρουν ένα ταξί για να επιστρέψουν σπίτι μετά από νυχτερινή έξοδο όταν ένα αυτοκίνητο σταμάτησε μπροστά τους και μια παρέα αντρών άρχισε να τους στολίζει με διάφορες ομοφοβικές χυδαιότητες. Όταν τους ζήτησαν το λόγο, έξι άτομα βγήκαν από τα αυτοκίνητο. Τέσσερις έπεσαν πάνω στον Ααρόν ρίχνοντάς τον αναίσθητο στο πεζοδρόμιο ενώ δύο ανέλαβαν το φίλο του. Οι δράστες τράπηκαν σε φυγή όταν οι θαμώνες ενός γειτονικού μπαρ βγήκαν για βοήθεια.
Τα δύο παιδιά μεταφέρθηκαν αμέσως στο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες.
«Αυτό που συνέβη σε εμάς έχει συμβεί και σε πολλούς άλλους. Θέλουμε να μιλήσουμε και για λογαριασμό όλων εκείνων που φοβήθηκαν να μην κάνουν τα πράγματα χειρότερα.»
Η υπόθεση απέκτησε ευρύτερη δημοσιότητα την επόμενη μέρα όταν ο Κλεμάν ανέβασε στο Facebook ένα μήνυμα που έβαλε φωτιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μαζεύοντας 190 χιλιάδες like μέσα σε λίγες ώρες. Χαμογελώντας στο φακό παρά τα ράμματα, το μελανιασμένο μάτι και τα αίματα στο μπλουζάκι του, ο 21χρονος συνόδευσε τη φωτογραφία με το παρακάτω μήνυμα προς τους δράστες της επίθεσης:
«Χτες το βράδυ μια παρέα ομοφοβικών μάς χτύπησε, αφού πρώτα μας έβρισαν καθώς γυρνούσαμε σπίτι μετά από νυχτερινή έξοδο. Δεν χρειάζεται να σας περιγράψω το αίσθημα του φόβου που αισθάνεται κανείς όταν βλέπει το δικό του άνθρωπο αναίσθητο στο πεζοδρόμιο με το κεφάλι αιμόφυρτο. Το αίσθημα ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να τον βοηθήσεις, ότι δεν μπορείς να πιστέψεις πως αυτό συμβαίνει σε σένα.
Τελικά και οι δύο καταφέραμε να σταθούμε πάλι όρθιοι στα πόδια μας και γι’ αυτό αποφάσισαν να μας χτυπήσουν πιο δυνατά. Ήταν έξι και ήμασταν δύο αλλά αυτό δεν τους έφτανε. Γιατί το μοναδικό πράγμα που μπορεί να συγκριθεί με το μίσος τους, είναι η δειλία τους. Όμως ξέρετε κάτι; Στην πραγματικότητα ποτέ δεν θα καταφέρετε τίποτα. Όσο και να με χτυπήσετε, δεν θα μπορέσετε να σβήσετε αυτό το χαμόγελο από το πρόσωπό μου. Και ποτέ δεν θα με κάνετε να σταματήσω να αγαπώ το αγόρι μου περισσότερο από καθετί στον κόσμο.
Μπορεί να είμαστε π**στάρες και λούγκρες, όπως μας αποκαλέσατε, όμως εμείς δεν θα τα βάζαμε έξι εναντίον δύο. Αγαπητοί ομοφοβικοί, σας χαιρετώ.»
πηγή: athsensvoice.gr
