7 πράγματα που με έμαθε το Grindr

28/09/2015

Διαπιστώσεις που σίγουρα και εσύ θα έχεις κάνει, καθώς εξερευνάς τον φανταστικό κόσμο του Grindr.

1.Δεν είσαι μόνος… (στα φετίχ)

Μπορείς πάντα να βρεις κάποιον που “παίζει” ακριβώς όπως και εσύ. Δεν είσαι μόνος όσο και αν ακραία φαντάζουν τα γούστα σου.

2.Το sexting εστί φιλοσοφείν f1d7e8d10e7a851f0228572db0edc620b515ba55c8bc373278bad161053253e3_large

Οι τόσες ώρες που χαλάς μιλώντας και περιγράφοντας το τι θες να σου κάνουν ή να κάνεις (αχ αυτοί οι ρόλοι), απαιτεί πνευματική οξυδέρκεια, λυρισμό και κυρίως φιλοσοφική αναζήτηση (παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη).

3.Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο περιστασιακό σεξ

Ας επιτρέψουμε στις οικονομικές θεωρίες να μας το εξηγήσουν. Με δεδομένο λοιπόν ότι το σεξ αποτελεί ανθρώπινη ανάγκη… “ο όρος ανάγκη, κατ΄ έννοια, είναι για τον άνθρωπο το δυσάρεστο συναίσθημα της έλλειψης, το οποίο και συνοδεύεται από την επιθυμία της εξάλειψής του, που ικανοποιείται (επιτυγχάνεται αυτό) με την παραγωγή υλικών αντικειμένων (βλ. solo) ή υπηρεσιών που ονομάζονται αγαθά (εμείς τα λέμε sex buddies)…”

4.To σεξ είναι εθιστικό 

Και πως να μην είναι δηλαδή, όταν είναι τόσο εύκολο και σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ωραία. Όταν όμως φτάνεις να αντικαθιστάς κάθε κοινωνική σου σχέση με αυτό (ή το θέτεις προϋπόθεση για να κάνεις κοινωνικές σχέσεις) τότε φίλος, έχεις πρόβλημα εθισμού…

5.Πόλλοί gay-bi (ότι να’ ναι χρήστες) είναι ρατσιστές

Όχι φέμινεμ, όχι άζιαν, όχι χοντροί, μόνο στρέτιλουκινκγ, μόνο τζιμ, κλπ. Έλεος!

6.Ο ΗIV υπάρχει και πρέπει να παίζουμε με ασφάλεια

Η χρήση προφυλακτικού είναι απαραίτητη. Η γνώση λυτρωτική. Η καταπολέμηση του στίγματος εξίσου σημαντική!

7.Πόλλοί gay-bi (ότι να’ ναι χρήστες) είναι – πέρα από ρατσιστές- κακιασμένοι

Αν και προσπαθώ τόσο πολύ να το παίξω ενωτικός… θα το πώ. Πόση κακία ρε παιδιά; Γιατί έτσι; Κάποιοι δηλαδή δεν παλεύονται!

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!