gp
Κυκλοφόρησε και το 54ο τεύχος μας με κεντρικό θέμα τον LGBT γάμο και το δικαίωμά μας στην οικογένεια. Ισότιμα.
Στο ίδιο τεύχος φιλοξενούμε την συνέντευξη του Θέμη Καραμουρατίδη
ενός από του σημαντικότερους έλληνες συνθέτες αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα
καθώς και τη συνέντευξη με την Gala: pop star των 90’ς
ενώ τρέχουν και αρκετά μικρότερα αφιερώματα.
Στα αγαπημένα μας η φωτογράφιση που κάναμε! :)
Όπως θα δείτε επίσης το “φρεσκάραμε λίγο” το τεύχος μας σύμφωνα με τα όσα μας είπατε στην έρευνα που κάναμε.
Ελπίζουμε πραγματικά να σας αρέσει.
Editorial
Ζούμε λοιπόν σε αυτή την εξαιρετικά γοητευτική περίοδο της ευκολίας. Χωρίς καμία ειρωνία.
Ανοίγεις τον υπολογιστή ή το κινητό και μπορείς μέσα σε 10 λεπτά να ενημερωθείς σφαιρικότατα -αν το θες δατ ιζ- για τα πάντα. Να βρεις σεξ, έναν ώμο να ακουμπήσεις και τόσα τόσα άλλα.
Η μόνη μου ένσταση στην παραπάνω χρήση των ευκολιών της περιόδου είναι η συνειδητοποίηση της διαφοράς των όρων. Της ενημέρωσης με την γνώσή. Της γνωριμίας με τη φιλία.
Είναι πολύ ωραία η αίσθηση του “πόσο γαμάτος είμαι τελος πάντων”, αλλά δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχει καταλήξει υπέρβαρη και εξαιρετικά ενοχλητική. Προσωπικά είμαι από τους ανθρώπους με μία δόση τελειομανίας οπότε βρίσκω πολύ δύσκολο να κάνω ψυχαναλυτική “κουβέντα” με τους “φίλους” μου στο facebook. Άλλο τόσο δύσκολο επίσης βρίσκω το να ανεχτώ κόσμο που έχει wiki-εμπεριστατωμένη άποψη για τα πάντα που μπορεί να εκτείνονται από πυρηνική φυσική μέχρι το καινούριο χτένισμα της Κικίτσας. Ή -ακόμη χειρότερα- κριτική σε άλλους ανθρώπους.
Θεωρώ ακόμη πολύ σημαντική την προσωπική ταυτότητα του κάθε ατόμου. Πόσο μάλλον μέσα σε μια κοινότητα που πασχίζει να την αποδεχτούν, αλλά ταυτόχρονα έχει εσωτερικευμένα μια τάση να ταυτιστεί με το “καλύτερο” εκεί έξω, όσο και αν αυτό το “καλύτερο” μπορεί να μην την εκφράζει. Πες το μάτσο, πες το τζίνιους, πες το καύλα. Όπως θες.
Η ελευθερία πιστεύω στην πραγματικότητα ταυτίζεται με το να αναγνωρίζεις τις επιρροές που δέχεσαι και κριτικά και με θάρρος να επιλέγεις πως θα εξελίσεσαι -ή και όχι-. Γιατί τελευταία νιώθω πως θέλει πολύ περισσότερο θάρρος απ’ότι ήθελε για να ομολογήσει κάποιος οτι δεν ξέρει πυρηνική φυσική, δεν γνωρίζει από θεατρολογία και οικονομική θεωρία ή απλά οτι δεν θέλει να κάνει σεξ με κάποιον. Και αντ’αυτού
Και όσο και αν απολαμβάνω την εύκολη αυτή περίοδο με όλες της τις ανέσεις, θεωρώ εξισου σημαντικό όταν προχωράμε μπροστά, να μην αφήνουμε ζωτικά μας χαρακτηριστικά να χάνονται. Και κυρίως χωρίς να το παίρνουμε χαμπάρι.
Ίσως ο τίτλος τελικά να είχε μια μικρή ειρωνεία.
Γιάννης Παπαγιαννόπουλος
